Wie voor het eerst naar school gaat, moet worden ontgroend, een lelijke naam voor een lelijke gewoonte.
Een vrijgeboren jongen wordt naar school gestuurd om de vrije kunsten te leren.
Wat voor onmenselijke vernederingen [illiberales contumeliae] staan hem echter niet te wachten bij wijze van inwijding!
Eerst smeren ze zijn kin in als om hem te scheren; hierbij wordt urine gebruikt, of zo mogelijk nog viezere troep. Dat vocht wordt in zijn mond geduwd; hij mag het niet uitspuwen. Hij wordt onbarmhartig afgeranseld, zogezegd om zijn laatste melktanden kwijt te raken.
Soms krijgt hij nog enkele teugen azijn of pekel te slikken, of wat jongeren maar leuk vinden in hun losgeslagen brutaliteit.
Vanzelfsprekend begint het spelletje met een verplichte eed dat hij zijn kwellers door dik en dun zal gehoorzamen.
Tot slot wordt hij van de grond getild en met zijn rug als stormram tegen een deur gebeukt, zo vaak het de anderen goeddunkt. Het gevolg van die ruwe ceremonie is vaak een koortsaanval of ongeneeslijke rugpijn.
En natuurlijk loopt die smakeloze grappenmakerij uit op een dronkemanspartij.

Met zulke startrituelen begint dan de studie in de vrije kunsten [artes liberales].
Dat soort initiatieriten passen ... niet een jongen die is voorbestemd om de Muzen en de Gratiën te dienen.
Niet te geloven dat leerlingen in de vrije kunsten zich zo gedragen, maar het is nog ongelooflijker dat de begeleidende docenten [moderatores] dat soort gedrag accepteren!
De even schandalige als wrede domheden worden onder het mom van gewoonten gedoogd, alsof een afschuwelijke gewoonte iets anders is dan ingeworteld kwaad, dat met alle mogelijke moeite moet worden uitgeroeid omdat het steeds verder om zich heen grijpt