Zacznij z nami już dziś
Kiedy myślimy o naszych najbliższych zwierzęcych kuzynach, pierwsze na myśl przychodzą nam szympansy lub goryle. Zapominamy jednak o naszych rudowłosych kuzynach z odległych wysp Indonezji i Malezji. Może się wydawać, że nie mamy wiele wspólnego z małpami z drugiego końca świata, ale nasze drogi są mocniej związane niż nam się wydaje.
Są to jedne z największych zwierząt nadrzewnych. Spędzają najwięcej czasu na drzewach spośród małp człekokształtnych. Samce mogą osiągać nawet 90-100 kg, samice są mniejsze czasami nawet o połowę. Samice osiągają długość ciała 68–85 cm a samce 94–99 cm. Mają bardzo długie ręce które pomagają im w poruszaniu.
W koronach drzew poruszają się używając brachiacji. Technika ta polega na rozhuśtaniu ciała i skoku lub przemieszczaniu się po gałęziach w pozycji zwisu. Żywią się przede wszystkim owocami, liśćmi, korą czy kwiatami, czasem zdarza im się urozmaicać dietę owadami lub małymi zwierzętami.
Samce dominujące różnią się od innych osobników. Posiadają charakterystyczne talerze policzkowe, rodzaj skórnych, dyskowatych tworów. Samce niższej rangi oraz samice nie wykształcają ich.
Ich nazwa pochodzi z języka malajskiego, Orang Hutan – oznacza człowiek lasu. Z człowiekiem dzielą 97% wspólnego DNA.Są uważane za jedne z najmniej agresywnych małp. Inteligentne, szybko się uczą. W środowisku pełnią istotną funkcję, rozsiewając nasiona wielu gatunków drzew.
Wyróżniamy trzy podgatunki, w zależności od miejsca występowania, orangutan sumatrzański (Pongo abelii) orangutan borneański (Pongo pygmaeus) i orangutan tapanuli (Pongo tapanuliensis)