No Limitt: Gérald, je bent een beetje ‘uit het niets’ in de Belgische trailwereld terechtgekomen. We leerden je in de loop van 2019 kennen… maar wie is Gérald Moutiappoullé en hoe is hij in de Belgische trailwereld terechtgekomen, en in België tout court, want je komt uit het buitenland?
Gérald: Inderdaad, ik ben Fransman. Ik ben 33 en ik ben ingenieur en ben in augustus 2015 in Brussel terechtgekomen. Ik ben afkomstig van het eiland Réunion. Ik ben er geboren en opgegroeid en heb er ongeveer de eerste 20 jaar van m’n leven doorgebracht. Daarna ben ik naar Frankrijk getrokken om m’n studies af te werken. Nu woon ik dus al 5 jaar in Brussel met m’n vrouw. Ik heb het traillopen pas anderhalf jaar geleden terug opgepikt. Voordien woonde ik in Toulouse waar ik wel 4 jaar aan traillopen gedaan heb. Toen ik pas in Brussel woonde ben ik gestopt omdat ik hier geen goed trainingsgebied vond. Anderhalf jaar geleden ben ik dan stap voor stap terug begonnen en vond ik het plezier terug in m’n trainingen. Ik ben toen ook terug een aantal wedstrijden beginnen lopen en dat is redelijk goed gelukt.
No Limitt: Absoluut, zeker als je de resultaten bekijkt! Hoe ben je initieel met lopen begonnen?
Gérald: Een beetje bij toeval, rond m’n dertiende. We hadden ieder jaar een scholenveldloop die ik een aantal keer gewonnen heb. Zo had ik de smaak te pakken. Ik stelde vast dat ik bepaalde capaciteiten had en werd lid van een club. Tegelijkertijd speelde ik ook voetbal en die twee sporten ben ik blijven beoefenen doorheen m’n jeugd. Van m’n 14e tot m’n 18e liep ik dan vooral op de piste en veldlopen. Maar op Réunion vinden de veldlopen hetzelfde moment plaats als in Europa, wat betekent dat het daar zomer is. We deden dus veldlopen bij 33°C, de omstandigheden waren dus anders.
No Limitt: Heb je ook aan stratenlopen gedaan?
Gérald: Neen, ik heb eigenlijk enkel op de piste (800m en 1500m) en veldlopen gedaan. Ik heb nooit echt stratenlopen gedaan. Ik ben op m’n 18e gestopt met lopen en in 2012 terug begonnen, toen ik in Toulouse woonde. Dan ben ik rechtstreeks beginnen traillopen omdat iedereen erover praatte. Toen ik nog op Réunion woonde waren mijn trainingen sowieso ook al in de bergen, dus ik heb altijd van geaccidenteerd terrein met hoogtemeters gehouden. In Toulouse heb ik het traillopen dan ook beetje bij beetje serieuzer opgenomen en ben daar met een coach aan de slag gegaan om iets meer richting prestaties te werken. M’n beste resultaat daar is een top 10 in het Franse kampioenschap van 2014, maar kort daarna ben ik dan naar Brussel verhuisd. Dat was in het begin wel wat moeilijk. Ik vond hier geen hoogtemeters. Ik heb wel enkele maanden geprobeerd om de trainingen vol te houden, maar heb uiteindelijk toch het lopen links laten liggen. Tot anderhalf jaar geleden… tijdens La Diagonale des Fous op la Réunion had ik een aantal vrienden en een neef die meededen. Als kind al was dit een wedstrijd die iedereen deed dromen. Dat heeft me de klik gegeven om terug te starten met lopen en het was ook meteen mijn doel om naartoe te werken. Oorspronkelijk wilde ik in de korte afstand starten, maar ik had geen resultaten de afgelopen drie jaar waardoor ik moest hopen om ingeloot te worden, wat niet gebeurde. Ik heb me dan ingeschreven voor de medium afstand (Trail du Bourbon, 113km - 6500 hoogtemeters.). Het was een hele uitdaging om dit voor te bereiden na drie jaar zonder lopen, wonend in Brussel.
No Limitt: Heb je tijdens die drie jaar helemaal geen sport gedaan?
Gérald: Jawel, ik heb nog wat voetbal gedaan, maar dit was zeker niet zo intens als mijn looptrainingen- en wedstrijden. We deden twee trainingen per week en een match in het weekend.
No Limitt: Wat waren je indrukken van de Belgische trails (op vlak van parcours en niveau van de deelnemers)?
Gérald: Het was een aangename ontdekking, al kende ik de Bouillonnante al via Étienne van Gasse van de tijd dat ik nog in Toulouse liep. Hij zat bij Team Salomon en we hebben elkaar ontmoet op een aantal trails. Hij had me gesproken over de Bouillonnante, dus hiervan heb ik de korte afstand al eens in het verleden gelopen. Ik was best wel onder de indruk omdat ik me niet aan zoveel hoogtemeters verwachtte. De wedstrijd is zeker zwaar omdat er geen enkel stuk in zit waar je even kan recupereren en omdat het parcours zo technisch is. Dat vraagt veel concentratie. Ook het afgelopen jaar was ik aangenaam verrast door de techniciteit van verschillende trails… ik heb er natuurlijk nog niet zoveel gelopen.
