Broń
Miecz długi
Miecz długi (niem. Langes Schwert) jest podstawową bronią w niemieckiej szkole szermierki. Treningowa odmiana miecza długiego to federschwert (lub feder). Broń tego typu istnieje co najmniej od XV wieku i była stosowana podczas Fechtschulen. Głownia stalowego federa ma tępe krawędzie i zapuntowany sztych, a punkt ciężkości znajduje się blisko rękojeści. Federschwert posiada schilt i prosty jelec. Średnia długość: 120-140 cm; średnia waga: 1200-1800 g. Współcześnie, oprócz broni stalowej, dostępne są zamienniki wykonane z duraluminium, tworzywa sztucznego czy drewna.
Dussak
Dussak (niem. Dusäck) jest krótką bronią treningową o szerokim i zakrzywionym kształcie głowni oraz prostym, owalnym i zamkniętym kształcie rękojeści. Broń tego typu jest uwidoczniona m.in. w traktacie szermierczym Joachima Meyera z 1570 roku i była używana podczas turniejów mieszczańskich w dobie renesansu. W przeszłości dussaki tworzono najprawdopodobniej z drewna lub skóry, dlatego do dziś nie zachowały się żadne egzemplarze. Współczesne odpowiedniki mogą być wykonane z drewna, skóry lub tworzywa sztucznego. Długość syntetycznego dussaka: 76 cm; waga: 560 g.
Rapier
Rapier (hiszp. espada ropera) to jednoręczna broń biała o długiej, smukłej i obosiecznej głowni. Popularność tej broni w Europie wzrosła w epoce renesansu wraz z rozwojem stanu społecznego mieszczan. Rapier ukazany w dziele mistrza Joachima Meyera (1570) swoim wyglądem przypomina sidesword (miecz przyboczny). Jelec i kabłąk mają prostą formę. Krawędzie głowni są tępe, a sztych jest zapuntowany. Punkt ciężkości znajduje się blisko rękojeści. Średnia długość: 102 cm; średnia waga: 1kg.
