Over mezelf en het ontstaan van m'n verhaal

Bieke Missiaen (°1975), ik studeerde voor kleuterleidster en werkte 25 jaar als kleuterjuf/zorgjuf.

Als juf hechtte ik heel veel belang aan het welzijn van mijn kleuters. Mijn hart ging vooral uit naar kleuters met extra zorg.

Tijdens mijn behandeling en herstel van een burn-out, kreeg ik de diagnose autisme. Ik begon mijn eigen emoties creatief uit te beelden. Zowel in tekeningen als in keramiek. Ik besefte dat emoties er mogen zijn, ondanks de heftigheid ervan. Dat bracht me veel inzicht. Zo groeide mijn eigen verhaal en kreeg het vorm.

Het werd een droom om kleuters te helpen hun emoties beter te leren begrijpen. Zo ontstonden de emotiepopjes, werden Lukje (komt van 'geluk' en 'het lukt je') en zijn vriendinnetje Haza (betekent 'geluk' in het Arabisch) geboren.

Door de visuele voorstelling van de emoties, die letterlijk uit Lukjes lijf tevoorschijn komen, wil ik vooral kleuters laten zien dat dit ok is. Emoties mogen er zijn. Ze zijn als eb en vloed. Ze komen en gaan. Gepaste aandacht is hierbij helpend.

In 4 verschillende boekjes staan de 4 hoofdemoties centraal. Met Lukje (een kleuter) als hoofdpersonage wil ik kleuters met autisme bereiken. Door de diversiteit in huidskleur van de personages is het mijn doel om ook kleuters van verschillende afkomst te bereiken.

Op mijn website bied ik breder didactisch materiaal aan als handvat voor ouders en leerkrachten om de boekjes thuis of op school verder uit te werken en bespreekbaar te maken.