Jongensbond & Madeliefjes

De Jongensbond Sint-Rochus, die ook wel bekend stond als De Witte Muur, was een Vlaamse jeugdbeweging. Deze bond was de pioniersgroep van Chirojeugd Vlaanderen. 

Ontstaan Chirojeugd
voorwoord door Antoon Aarts uit "5 jaar Jeugdwerken op de St-Rochusparochie te Deurne"

Na zijn overplaatsing van Tienen naar de Sint-Rochus parochie in Deurne, richtte de jonge priester Antoon Aarts op 2 april 1934 een nieuwe jeugdbeweging op, genaamd "Jongensbond Sint-Rochus," en slechts enkele maanden later, in dezelfde parochie, ook de meisjesbond "Madeliefjes Sint-Rochus". In tegenstelling tot de patronaten, waar hervormingen moeizaam werden ingevoerd, werden deze jeugdbewegingen opgericht met innovatieve elementen, geïnspireerd door de Christus Koning-gedachte en de structuur die later het Chiroconcept zou worden. Dit gebeurde zelfs vóór de publicatie van het artikel "Nieuw leven" in het tijdschrift "Het Katholiek Patronaat," dat algemeen wordt beschouwd als het begin van de Chirojeugd.

Bij de allereerste bijeenkomst van de Jongensbond waren er al 80 leden aanwezig, en na enkele maanden werd de groep opgesplitst in twee afdelingen vanwege het groeiende aantal leden. Naarmate het aantal leden verder bleef toenemen, werden er meerdere afdelingen toegevoegd. Op hun hoogtepunt telde zowel de Jongensbond als de Meisjesbond elk meer dan 300 leden. 

De Jongensbond was een buitenbeentje en volgde niet strikt de voorschriften van het Chiro-verbond. Ze koesterden hun eigen identiteit met grote toewijding. De door Aarts ingevoerde symbolen en rituelen zorgden voor een eeuwige verbondenheid net zoals hun belijdenis het voorschrijft.

In 1961 voerden enkele leiders hervormingen door en werd de eigenheid en het uniform opgegeven, wat leidde tot een tijdelijke tweedeling tussen de voorstanders van het witte uniform van de Jongensbond en het algemene bruine Chiro-uniform. De Jongensbond kreeg niet langer de steun van de parochie en hield uiteindelijk op te bestaan. Slechts een kleine groep leden nam de stap naar de Chirojeugd Sint-Rochus en deze werd uiteindelijk omgevormd tot Chiro Icarus. 

De oud-leden hielden nog regelmatig bijeenkomsten. Zelfs op een reünie van 31 oktober 2015 waren ze nog met meer dan 100 aanwezigen en tientallen sympathisanten.

Belofteaflegging  1950

De Madeliefjes Sint-Rochus was de eerste meisjes-jeugdbeweging volgens Chiro-concept

Kort na de oprichting van de Jongensbond en nog voor de publicatie van Nieuw leven in Het Katholiek Patronaat, werd in de zomer van 1934 door priester Aarts de meisjesgroep Madeliefjes Sint-Rochus opgericht. De meisjesgroep was hierdoor de eerste meisjeschiro, andere groepen ontstonden meestal na 1937. Het ledenaantal steeg tot 300 tijdens de jaren '50.

Ook de meisjes droegen het witte uniformhemd, en volgden in de jaren '50 niet de vernieuwing naar de algemene Chirostijl.

In 1961 stopte ook de werking van de Madeliefjes en startte er een meisjesafdeling bij Chiro Sint-Rochus.

Madeliefjes  Chiro

Chirojeugd Vlaanderen ontstond in Deurne bij Antwerpen

Antoon Aarts introduceerde de nieuwe manier van groepswerking, de vormgeving en het thema van Christus-Koning in de Jongensbond en de meisjesbond Madeliefjes van Deurne. Zingend op tocht gaan, spelen in openlucht, kamperen en leiderschap door jongeren waren voor die tijd vernieuwende jeugdbewegingselementen. Beide groepen waren hierdoor het voorbeeld voor andere groepen en de uitbouw van de Chirojeugd. 

Proost Antoon Aarts had Jos Cleymans eerder ontmoet, en samen bouwden ze aan de vernieuwing van de patronaten. De meeste patronaten volgden geleidelijk de nieuwe stijl, de Sint-Rochus bonden uit Deurne werden opgericht met deze nieuwe stijl.  

De Jongensbond, met oprichter Aarts introduceerde: 

1936 meivaart
Meivaart in 1936

Meer info: