Geschiedenis van het Muay-Thai-Boxing

De geschiedenis van Muay Thai is de geschiedenis van het Thaise volk, beiden zijn ze moeilijk om te ontdekken.
Toen het Burmese leger Ayuddhaya plunderde en gelijk maakte met de grond, zijn de archieven van de Thaise geschiedenis zoek geraakt. Hiermee is er ook een groot deel van de vroege geschiedenis van Muay Thai verloren gegaan. Het weinige dat we toch weten, komt uit geschriften van de Burmese, Cambodiaanse, vroeg Europese bezoekers en van de kronieken van het Lanna koningrijk, Chiangmai. Waar alle bronnen het over eens zijn, is dat Muay Thai begonnen is als een gevechtsstijl in het leger, dodelijker dan de wapens die vervangen werden. 

Over de origine en de evolutie van Muay Thai geven de weinige bronnen waarover we beschikken geen eenduidig beeld.Wel zijn er twee hoofdtheorieën. De ene vertelt ons dat de kunst zich ontwikkelde toen het Thaise volk zich emigreerde uit China, al vechtend op zoek naar een stukje land. De andere theorie vertelt ons dat het Thaise volk reeds zijn land had, maar dat het Muay Thai had ontwikkeld om zijn land te verdedigen tegen de constante bedreigingen van buitenaf. De tweede, hoewel omstreden, heeft aanzienlijke academische achtergrond en archeologische bewijzen. De eerste is dan weer mogelijk omdat het gebied in die tijd net openging voor de vroege pioniers.Wat er geweten is, is dat Muay Thai al van het begin een essentieel deel was en nog altijd is van de Thaise cultuur. In Thailand wordt het dan ook de sport der koningen genoemd. In vroegere tijden werden nationale kwesties in Thailand opgelost door Muay Thai wedstrijden. De eerste grote opstoot van Muay Thai als sport, alsook als een vaardigheid op het slagveld, was onder koning Naresuan in 1584, een tijdperk gekend als de Ayuddhaya periode. Tijdens deze periode werd elke soldaat getraind in Muay Thai net zoals de koning zelf. Traag kwam Muay Thai weg uit zijn beginselen van de 'Chupsart' en werden nieuwe vechttechnieken ontwikkeld. 

De veranderingen in de kunst bleven zich voordoen onder een andere vechtende koning -Prachao Sua- de Tijgerkoning. Hij hield zoveel van Muay Thai dat hij veel incognito ging vechten in dorpswedstrijden en zo de lokale kampioenen versloeg. De regeringsperiode van de Tijgerkoning was een tijd van vrede. Om het leger bezig te houden gaf de koning hen het bevel om zich verder te trainen in Muay Thai en zo nam de reeds grote intresse nog toe.

Thai Boxing werd de favoriete sport en tijdsspendering van het volk, het leger en de koning. Historische bronnen tonen aan dat mensen van elke sociale klasse zich massaal inschreven in trainingskampen. Rijk, arm, jong, oud allemaal wilden ze wat actie. Elk gevecht werd evenveel een weddenschap dan een strijd voor de eer. Het gokken is vandaag nog altijd een deel van de sport, alleen worden er vandaag grotere sommen geld op wedstrijden gezet. Thai Boxing is net zoals andere sporten altijd populair geweest, maar er zijn tijden geweest waar het meer in de mode was. In de regeringstijd van Koning Rama V, waren vele Muay Thai matchen koninklijke matchen, De boxers in deze matchen kregen militaire titels van de koning als ze wonnen. Vandaag zijn vele van deze titels zoals Muen Muay Mee Chue of Muen Mudh van Lopburi bijna niet meer vertaalbaar. Ze betekenen zoiets als de Majoor van het boxen. In die tijd waren deze titels hoog gewaardeerd en gerespecteerd.

De Rama V periode was alweer een gouden tijdperk voor Muay Thai. Boxing kampen werden opgezet, talentscouten -onder koninklijk commando- recruteerden potentiële boxers van het platteland. Matchorganisatoren begonnen met het opzetten van grote matchen waar gevochten werd voor grote prijzen en eer. Dit trok evenveel aandacht van de mensen als vandaag de gevechten in de boksstadions van Bangkok. De matchen van toen werden niet zoals vandaag in een ring gevochten, elke plaats die de juiste grootte had, bv een dorpsplein, werd gebruikt als gevechtsplaats. Het was pas tijdens de regeringsperiode van koning Rama VI dat de standaard ring met de omringende koorden werd gebruikt, net zoals het bijhouden van de tijd met een klok. Voor deze periode werd de tijd namelijk bijgehouden met een doorboorde kokosnootshil die drijfde op het water. Als de kokosnoot zonk, dan signaleerde een drum het einde van de ronde.

Muay Thai is altijd zowel een sport geweest voor de mensen als een militaire vaardigheid. In al zijn gouden periodes, hebben mensen deze sport getraind en beoefend, het maakte niet uit of ze koning of burger waren. Het was een deel van het Thaise leerplan tot in 1920 toen het eruit geschrapt werd met het argument dat het aantal gewonden te hoog opliep. Maar de mensen bleven deze sport beoefenen in gyms en clubs net zoals ze vandaag doen. De mensen hebben deze sport altijd gevolgd en hebben er geen probleem van gemaakt om deze sport te zien verhuizen van het strijdveld naar de ring. Ze hebben er evenveel aan gedaan als de koningen om van Muay Thai een echte sport te maken. Eén van diegenen die het meeste heeft gedaan om de sport te veranderen was de Tijgerkoning. Hij heeft niet alleen de vechtstijlen,

maar ook de uitrusting is door hem beïnvloed. Tijdens de regeringsperiode van de Tijgerkoning begonnen de vechters hun handen en voorarmen in te wikkelen met paardenhaar. Dit had een dubbele bedoeling, enerzijds ter bescherming van de vechter en anderzijds om de tegenstander meer schade aanbrengen. Later werd het paardenhaar vervangen door koorden van hemp of afgescheurde repen katoen. Voor sommige matchen en met de toestemming van de vechters werd er gebroken glas gemengd met lijm en aangebracht op de windels.

Thaiboxers hebben al altijd een schelp gedragen om het kruis te beschermen. Een trap of knie in het kruis was een perfecte legale beweging tot in de jaren '30. Vroeger was de bescherming gemaakt van boomschors of een zeeschelp die op zijn plaats werd gehouden met een stuk doek tussen de benen en rond het middel. Tegenwoordig wordt een ijzeren schelp of een soort gordel gebruikt als bescherming voor het kruis.

In de jaren '30 heeftde sport de meest radicale veranderingen ondergaan, toen werd de sport gecodificeerd en de huidige regels ingevoerd. De windels werden verstoot en vervangen door de bokshandschoenen. Deze innovatie was ook een antwoord op het groeiende

succes van thaiboxers in het internationale boksgebeuren. Samen met de introductie van de bokshandschoenen, kwamen de gewichtsklassen die gebaseerd waren op de internationale boksdivisies. Deze en andere innovaties -zoals het introduceren van 5 rondes- heeft de vechttechnieken vande boksers aanzienlijk veranderd en sommige zelfs doen verdwijnen.

Voor de introductie van gewichtsklassen mocht een vechter het tegen iedereen opnemen en deed dat ook, het maakte niet uit welke grootte of gewicht. Maar de introductie van gewichtsklassen betekende ook dat de vechters tegenover iemand van hun eigen kaliber kwamen te staan en dat er meer dan één kampioen kon zijn, namelijk één kampioen per gewichtsklasse. De meeste van de thaiboxers behoren tot de lagere gewichtsklassen. 70% van alle boksers behoren tot de fly en bantam gewichtsdivisies. Er zijn ook welterweight en middleweight gevechten maar die komen niet zo vaak voor en de zwaardere gewichtsklassen vechten zelden.

In Thailand heeft Muay Thai nog niets van zijn aantrekkingskracht verloren. In Thailand behoren de gevechten tot de meest populaire televisieprogramma's. In de provincies verzamelen hele dorpen rond eenderwelke beschikbare TV om te kijken. In de stad verdwijnen mensen van de straat als er Muay Thai op TV is.

Thai Boxing ook steeds meer populairder buiten Thailand. Het heeft zijn aanhangers en beoefenaars in Amerika, Japan, Europa en in verschillende landen van over de hele wereld. De gerenomeerde geschiedenis van Muay Thai zal zich verderzetten naargelang het grotere erkenning krijgt en internationaal populairder wordt.