Τι είναι ένας αρχαιολογικός χώρος; Είναι ένα εργαστήριο όπου παράγονται νέες γνώσεις για το παρελθόν, εφαρμόζονται και δοκιμάζονται νέες μεθοδολογίες; Είναι ένα σχολείο όπου επίδοξοι αρχαιολόγοι κοινωνικοποιούνται στις ενσώματες τεχνικές της ανασκαφής, της ανάκτησης και της καταγραφής του υλικού παρελθόντος; [...] H ανασκαφή μας αποτελούσε πάντα μια ζώνη επαφής, όχι μόνο διαφορετικών χρόνων (η Νεολιθική, οι μεταγενέστερες προϊστορικές και ιστορικές περίοδοι, η σύγχρονη) αλλά και διαφορετικών κοινοτήτων, εθνικοτήτων, κοινωνικών υποβάθρων. [...] Μέσω της επανάληψης διαφορετικών χρόνων από τη Νεολιθική έως σήμερα [...] δημιουργήθηκε μία συλλογική παράσταση σε έναν χώρο, όπου δεν συλλέχθηκαν μόνο υλικές μνήμες, αλλά δημιουργήθηκαν και νέα μνημονικά ίχνη, διασκορπισμένα στα σώματα των συμμετεχόντων και στο γύρω τοπίο.
Enacted multi-temporality: The archaeological site as a shared, performative space
What is an archaeological site? Is it a field laboratory where new knowledge is produced about the past, new methodologies applied and tested? Is it a field school where aspiring archaeologists are socialized into the embodied crafts of excavating, retrieving and recording the material past? [...] Our excavation was always a contact zone, not only of different times (the Neolithic, the later prehistoric and historic periods, the contemporary) but also of different communities, nationalities, social backgrounds. [...] Through the iteration of different times from the Neolithic to the present [...] a shared performative space was produced, a space where not only material memories were re-collected, but also new mnemonic traces were created, and dispersed in the bodies of the participants and the surrounding landscape.
Enacted multi-temporality: The archaeological site as a shared, performative space