ความเป็นมา (ปัญหา/วิกฤต/โอกาส ที่นำสู่การจัดตั้งหน่วยวิจัย)

ปัจจุบันประเทศไทยเริ่มมีโครงสร้างกำลังแรงงานที่เปลี่ยนไป อันมาจากอัตราการเพิ่มปริมาณผู้สูงอายุในประเทศมากขึ้นกลายเป็นปัญหาที่ทำให้โครงสร้างทางเศรษฐกิจและสังคมของประเทศได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วสังคมผู้สูงอายุกลายเป็นตัวแปรสำคัญในการขับเคลื่อนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจกำลังแรงงานของประเทศในอนาคต ดังจะเห็นได้จากบทบาทของมาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติเรื่อง “สังคมผู้สูงอายุ” โดยมีการกำหนดกรอบวิจัย “สังคมผู้สูงอายุ ปี พ.ศ. 2555” จำนวน 13 กรอบ ดังนี้

กรอบวิจัยที่ 1 การเปลี่ยนแปลงประชากรสูงอายุเพื่อคาดประมาณการเปลี่ยนแปลงประชากรสูงอายุ
กรอบวิจัยที่ 2 สุขภาพอนามัยและ “ภาระโรค” ในสังคมผู้สูงอายุ เพื่อให้ทราบความชุกและแนวโน้มของโรคและความพิการในประชากรสูงอายุ ภาระโภชนาการ ความรู้ และการเข้าถึงแหล่งบริการสุขภาพอนามัยของผู้สูงอายุ
กรอบวิจัยที่ 3 ด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์เพื่อเสริมให้ประชากรแข็งแรงและทำงานได้ยาวนานขึ้น
กรอบวิจัยที่ 4 สวัสดิการในสังคมผู้สูงอายุ เช่น วิจัยเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายเพื่อสวัสดิการต่างๆ ที่รัฐต้องจ่ายใน สังคมผู้สูงอายุ ระบบบำนาญแห่งชาติการเตรียมสร้างหลักประกันยามชราให้ตนเองของผู้สูงอายุ
กรอบวิจัยที่ 5 การอยู่อาศัยของผู้สูงอายุในครอบครัวและชุมชนเช่นการวิจัยเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในครอบครัวแบบต่างๆ
กรอบวิจัยที่ 6 การส่งเสริมคุณค่าและการใช้ศักยภาพของผู้สูงอายุ เช่น การพัฒนาฐานข้อมูลผู้สูงอายุ (ที่มีความรู้ความสามารถด้านต่างๆ ให้ครอบคลุมทั้งในเมือง ชนบท และทั่วประเทศ) การวิจัยเกี่ยวกับภูมิปัญญาของผู้สูงอายุและการถ่ายทอดให้คนรุ่นต่อไป การวิจัยเกี่ยวกับสภาพการทำงานที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ
กรอบวิจัยที่ 7 การสร้างทัศนคติความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับประชากรสูงวัย เพื่อให้คนทุกรุ่นมีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับกระบวนการประชากรสูงวัย สาเหตุและผลที่ตามมาของการที่ประชากรมีอายุสูงขึ้น เพื่อคนทุกรุ่นวัยจะได้อยู่ร่วมกันในสังคมผู้สูงอายุอย่างมีความสุข
กรอบวิจัยที่ 8 การออกแบบ/ก่อสร้าง/ประดิษฐ์คิดค้น โครงสร้างพื้นฐานสาธารณะ ที่อยู่อาศัย อุปกรณ์ เครื่องใช้และผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่เหมาะสมกับสังคมผู้สูงอาย
กรอบวิจัยที่ 9 ด้านกฎหมายเกี่ยวกับผู้สูงอายุ เช่น หลักประกันทางสังคมของผู้สูงอายุวิจัยผลของการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับผู้สูงอายุ กฎหมายเกี่ยวกับผู้สูงอายุที่ควรบัญญัติขึ้นอีกในสังคมผู้สูงอายุ กฎหมายที่เป็นอุปสรรคและไม่สนับสนุนคุณภาพชีวิตและความมั่นคงของผู้สูงอายุ
กรอบวิจัยที่ 10 ด้านเศรษฐกิจและรายได้ของผู้สูงอายุ การวิจัยเพื่อขยายโอกาสในการทำงานสำหรับผู้สูงอายุ การวิจัยเกี่ยวกับมาตรการทางภาษีที่เอื้อต่อผู้สูงอายุ การประเมินสภาวะและโอกาสทางธุรกิจ เพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุกรอบวิจัยที่11 การพัฒนานโยบายและยุทธศาสตร์เพื่อการสร้างสุขภาวะ (Well - being) ในผู้สูงอายุ เช่น การวิจัยเรื่องการละเมิดสิทธิและการกระทำความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ
กรอบวิจัยที่ 12 การวิจัยเกี่ยวกับผู้สูงอายุกลุ่มพิเศษต่างๆ เช่น กลุ่มผู้สูงอายุที่ยากจนมาก ผู้สูงอายุที่อยู่ใน พื้นที่ชนบทห่างไกล ผู้สูงอายุที่พิการช่วยตัวเองไม่ได้
กรอบวิจัยที่ 13 การเสริมการใช้ศักยภาพและสมรรถนะการผลิตและบริการและการค้าโดยผู้สูงอายุยังคงสามารถเป็นแรงงานและแรงงานทดแทนทั้งในชุมชนเมืองและชุมชนในชนบทประกอบด้วยการวิจัยด้านการศึกษาตลอดชีวิตสำหรับผู้สูงอายุรวมทั้งเทคโนโลยีใหม่การสร้างและขยาย โอกาสในการทำงานและการทำธุรกิจสำหรับผู้สูงอายุและการพัฒนาบทบาท รวมทั้งจิต ลักษณะของผู้สูงอายุที่มีวุฒิภาวะและฐานะทางเศรษฐกิจดีให้มาช่วยเหลือสังคม

โดยการขับเคลื่อนบทบาทดำเนินงานด้านผู้สูงอายุตามกรอบวิจัย ภายใต้แผนการดำเนินงานผู้สูงอายุแห่งชาติได้ประกาศการส่งเสริม สนับสนุน ผู้สูงอายุตามสิทธิ์ที่พึงได้รับนั้นเป็นไปในทิศทางเดียวกัน แต่เนื่องจากการดำเนินงานด้านผู้สูงอายุที่ผ่านมายังไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกันขาดการบรูณาการระหว่างหน่วยงานและการประสานงานกับชุมชนโดนตรงเลยทำให้การบริหารการจัดการผู้สังคมผู้สูงอายุยังเป็นโจทย์ที่ท้าทายในการกำหนดงานวิจัยเพื่อนำมาพัฒนาดังนั้นหน่วยวิจัยนวัตกรรม สารสนเทศดิจิทัลสำหรับผู้สูงอายุ ในฐานะหน่วยงานวิจัยที่จัดตั้งขึ้นภายใต้กรอบการทำงานของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิได้เล็งเห็นความสำคัญของสังคมผู้สูงอายุ เพื่อให้สังคมผู้สูงอายุได้รับการส่งเสริม ศักยภาพ คุ้มครอง และสามารถดำรงชีวิตได้อย่างมั่นคงและมีคุณภาพชีวิตอย่างมีความสุขอย่างยั่งยืนจำเป็นที่จะต้องที่จะมีงานวิจัยที่มีส่วนเกี่ยวข้องได้รับการพัฒนาศักยภาพและขีดความสามารถของนักวิจัย ในการมุ่งมั่น เข้มแข็งและขีดความสามารถในการดำเนินงานจัดตั้งหน่วยวิจัยนวัตกรรม สารสนเทศดิจิทัลสำหรับผู้สูงอายุขึ้น ทั้งนี้เพื่อเป้าหมายในการสร้างสรรค์ผลงานที่มีคุณภาพและผลักดันผลงานในการนำไปใช้ก่อให้เกิดการยอมรับและเป็นประโยชน์กับชุมชน