Sortu dugun bideo kolektiboan, kooperazioa eta ezberdintasunak landu nahi izan ditugu. Sei pertsona gara taldean, eta aukeratu ahal izan genuen horietako baten ideia eta horrekin istorio bat sortu; baina gure sei partaideen ideiak onak izan direnez, guztiak elkartu nahi izan ditugu aberasgarritasuna landuz eta parte-hartzea sustatuz. Gure taldeko lankideak baloratuz eta denon ideiak bultzatuz. Guztion ideiak errespetatu eta zaindu nahi izan ditugu, inoren lana eta ideiak ez gutxiesteko, hau da, inklusioa landuz.

Gure ideiak elkartzeko momentuan, Naiara izan da lehen partaidea. Telebista irudikatzeko erabili duen objetua, labe bat izan da kasu honetan; eta bokatak aldiz, maskariliak. Honekin kritika moduko bat sortu nahi izan du, maskariliak gaur egun pil pilean dauden objetuak direlako, eta berak irentsi egin nahi dituelako. Ez dago beste modurik, ez dago aukeratzeko eskubiderik; horrela da, eta punto. Aldi berean, desinfektatzailea erabiltzen da maskarilen osagaiari amaiera bat emateko eta bi ideei ondorio bat emateko. Gaur egungo egoera irudikatzeko helburuarekin.

Hurrengo bideoan Leire agertzen da. Naiarari jarraipena emanez, labea irekitzen du bere ideiari jarraipena emanez eta eskuak garbituz gel-a eman ondoren. Leirek beste ideia batekin lotzen du, betaurrekoak erabiliz ilea aurpegitik kentzeko. Honekin esan nahi duena, bizitzan arazo dezente eta oztopo asko aurkitzen ditugu jada, gainera orain egoera honetan aurkitzeko eta hau gehiago txertatzeko. Askotan gehiegi egiten zaigu lehen bizitza “normaleko” eta oraingo arazoak lotzea, lehen asko ziren eta. Horregatik, betaurrekoak aurpegitik ileak kentzeko erabiltzen du, metafora moduan. Dena batzen da, tontakeri batek molestatzen gaituen punturaino. Amaieran, lotura emateko hurrengo pertsonari, objetu bat bidaltzen dio pelota moduan.

Hirugarrenik, Iratxe agertzen da, Leirek botatako objektua panpin bat bihurtuz. Panpin hori aukeratu du ‘’Minion’’ bat delako eta bere marrazki bizidun gustukoenak direlako. Hortaz, erabaki zuen berarekin boloetara jolastea. Gaur egungo egoera dela eta, zailtasun handiagoak daude mota honetako jolasak gauzatzeko, eta batzuetan, batez ere haurrekin, horiek ordezkatzeko beste jolas mota ere planteatu behar ditugu, horregatik ideia ona izan daiteke panpin horretaz gozatzea beste jolas batean aritzen den bitartean, boloak kolorezko boteak eta panpina boloetara jolasteko bola izanda. Jolasa amaitzean, bolo guztiak lurrera botatzea lortzen duenez, poztasun handiz Cristinari bere panpina goruntza botatzen dio.

Cristina euri azpian dago baina Iratxek jokatzeko duen gogo berbera du. Euritakoa itxi eta golf makila modukoa erabiltzen du eta ur botila bat jotzen du. Ur botila bizitzen ari garen egoera ordezkatzen du. Egoera hau amaitzeko irrikitan dagoenez pikutara bidaltzen du. Jokini bidaltzen dio.

Jokinek ur botila jasotzen du. Hasiera batean aterki moduan erabiltzen du, baina erabilgarria ez dela ohartzen da. Hori dela eta. ur botila Amaiari bidaltzen dio.

Azkenik, Amaiaren tanda ailegatzen da, izan ere, Jokinek bidalitako botila pilota baten moduan ailegatzen zaio. Hau, modu batean hasierako egiturarekin elkartzeko, labean sartzen du. Izan ere, bideoa bukatzeko egoera nahiko interesgarria izango litzateke, guztia berriro hasteko aukera ematen duena, zirkulu itzi bat sortuz.

Bideoa bukatu ostean, hausnarketa moduan esan behar dugu konturatu garela askotan gauzak oso azkar egiten ditugula. Hau da, gure kasuan, ez dugu oso ondo neurtu denbora. Hori kontuan izanda, uste dugu hori egiteko ohitura dugula gauzak gaizki egitearen beldurra dugulako. Gure ustetan, horretaz ohartzea oso garrantzitsua izan zaigu, etorkizunarekiko baliagarria izan daitekelako; beraz, ‘’iritzi konstruktibo’’ bezala hartu dugu.