Referímonos como vertedoiros tecnolóxicos, aos residuos xerados polos aparellos eléctricos e electrónicos cuxa vida útil terminou e que teñen como destino o vertedoiro. Coñéceselles normalmente como RAEE (Residuos de Aparellos Eléctricos e Electrónicos).
A miúdo envíanse estes residuos desde Europa, EEUU e outros países desenvolvidos cara a Asia e África de maneira ilegal, sen pensar na grave repercusión que iso provoca. Os materiais son exportados como “bens de segunda man” e, supostamente, pretenden ser reutilizables. Pero a maioría destas mercadorías importadas rompen e non poden utilizarse de novo. O único que se consegue con iso é que a poboación máis pobre destes países busque entre os cascallos e queimen plásticos para separar os metais valiosos como o aluminio ou o cobre, xerando un proceso que contamina o medio ambiente e expón aos traballadores a gases tóxicos.
En Ghana ( país do oeste de África ) non existen leis que regulen a chegada deste lixo electrónico, aínda que as autoridades aseguran que están niso pero mentres polo porto de Tema, o máis grande de Ghana, seguen chegando contedores repletos de vellos aparellos electrónicos que tarde ou cedo van parar a Agbogbloshie ( un vertedoiro nos arredores de Accra, a capital de Ghana ) principal vertedoiro ao que van os residuos europeos.
O maior vertedoiro do mundo dese tipo atópase en China, concretamente na cidade de Guiyu, información que o propio goberno chinés confirmou. Calcúlase que nesa cidade traballan 150.000 persoas para tratar o lixo que chega, principalmente, de EEUU, Canadá, Xapón e Corea do Sur. China é o receptor do 70% de lixo electrónico.
Xeramos tantos residuos debido á obsolescencia programada, é dicir, a determinación, planificación ou programación do fin da vida útil dun produto ou servizo de modo que tras un período de tempo calculado de antemán polo fabricante ou pola empresa durante a fase de deseño do devandito produto ou servizo este tórnese obsoleto, non funcional, inútil ou inservible. O obxectivo disto é o lucro económico.
Un dos riscos que leva é que son tóxicos. Os compoñentes tóxicos máis comúns son o chumbo, o mercurio, e o cadmio. Tamén levan selenio e arsénico. Ao ser fundidos liberan toxinas ao aire, terra e auga.