Igrexa das Orfas
Situada na rúa das Orfas, a igrexa nace vinculada cunha institución que, a medio camiño entre unha casa de acollida e un centro de ensinanza, funda o arcebispo San Clemente a finais do século XVI. Máis concretamente, era un albergue para doncelas orfas.
Denominación: Igrexa das Orfas
Tipoloxía: Edificio relixioso.
Cronoloxía: Século XVII.
Uso: Centro Concertado de Ensinanza.
Localización: Rúa das Orfas, nº5.
Coordenadas: 42°52′42″N 8°32′39″W.
Propiedade: Colexio Ntra. Sra. dos Remedios.
O arquitecto cántabro Melchor de Velasco foi o autor da igrexa, realizada entre 1664 e 1669. Proxecta un edificio en forma de cruz latina de gran sobriedade. A portada barroca da igrexa mostra unha porta moldurada cun edículo cego no segundo corpo e o escudo do arcebispo como remate, todo isto enmarcado por columnas de orde toscano. Fray Gabriel de Casas realizará reformas no edificio a finais do século XVII.
O interior, dunha soa nave, é de gran sinxeleza. O retablo, de estilo rococó, foi realizado en madeira de castiñeiro por Francisco de Lens a mediados do século XVIII. Mostra catro grandes columnas, estando a figura da Virxe flanqueada por San Xosé e Santiago e debaixo de San Francisco (que xa non está), figuras talladas por José Gambino. Tamén é de destacar o mausoleo do cardeal Martín de Herrera, protector do edificio, realizado por Francisco Asorey a principios do século XX.
O campanario foi realizado por Fernando de Casas en 1714, e mostra un remate octogonal coronado por cúpula e linterna sobre unha planta cadrada, servindo como liña divisoria entre o colexio e a igrexa.
Bibliografía:
http://iacobus.org/josegambino/textos/huerfanas.pdf, (consulta [06/02/2020]).
https://www.turismo.gal/recurso/-/detalle/3398/as-orfas?langId=es_ES&tp=8&ctre=34, (consulta [06/02/2020]).