Granxa do Xesto

O parque da Granxa do Xesto está situado na ladeira oeste do monte Pedroso. Accédese dende Galeras, atravesando a Ponte de Asén e subindo por Casas Novas. Conserva en gran parte as formacións vexetais nativas, que conviven con outras de nova incorporación. Conta ademais cun conxunto de pequenos lagos. Nos seus 82.711 m² ofrece case 3 quilómetros de sendas que permiten achegarse a un elevado número de especies tanto de flora coma de fauna pertencentes a hábitats terrestres e acuáticos.

A Granxa do Xesto era en orixe unha área de produción forestal de escasa rendibilidade, coexistindo nela especies autóctonas e introducidas para o seu aproveitamento. Cando xurdiu a idea de transformar o lugar nun espazo verde para a cidadanía, formulouse o obxectivo de recuperar en parte a fraga atlántica orixinal. O parque actual é o produto da eliminación de eucaliptos e acacias, especies de forte carácter invasor, pero conserváronse os carballos e bidueiros, así coma exemplares de piñeiros, pequena masas de castiñeiros e demais. Nas inmediacións do parque podemos atopar á Selva Negra, unha finca dunhas 19 hectáreas dispostas pra a veciñanza.

A Granxa do Xesto, caracterízase por atoparse a medio camiño entre un parque urbano e un monte mixto, pero ademais en varios puntos podemos atopar minas de auga, ocos dos que mana a auga que sae ás lagoas. Estes medios húmidos e subterráneos son esenciais para moitas especies, entre elas a salamántiga. Un lago grande, situado case no centro xunto cuns máis pequenos, achegan un singular valor a este parque. Nas inmediacións do parque atopamos toxos, queirogas, xestas, bidueiros e demais.

Na parte final do percorrido, podemos atopar unha fonte onde a auga das minas do monte Pedroso, logo de percorrer todo o parque, cae nunha pía para logo pasar a circular soterrada. A presenza do medio acuático, distingue á Granxa do Xesto dos outros parques, polo que atopamos catro lagoas artificiais intercomunicadas que recollen auga da ladeira do monte. As inmediacións acuáticas do parque acollen: salgueiros, xuncos, lirios amarelos, espadanas, herba lameiriña, lentella de auga e nenúfares brancos, ademais de libeliñas e cabaliños do demo, efémeras, ras verdes, lavandeiras brancas, xirínidos, zapateiros, barqueiros, ditíscidos, troitas, frigáneas, moscas e mosquitos, e pintafontes (anfibios).

Bibliografía:

- ``Granxa do Xesto. Santiago de Compostela´´, Parques de Santiago de Compostela 1, Concello de Santiago de Compostela (ed.), 2009