Plantilla Lugares
A Fonte Sequelo, situada na rúa do mesmo nome, presenta un carácter etnográfico. Tallada en granito, adopta unha forma semicircular e atópase no medio dunha costa. Ademais da súa función principal de prover auga potable á poboación, o seu acceso a ela implica descender a tres graduadas, tendo un marcado desnivel.
Denominación: Fonte Sequelo
Tipoloxía: Fonte
Cronoloxía: 1532
Etiquetas / Uso: Fonte; monumento
Localización: Rúa de Xelmírez, 27, 15704 Santiago de Compostela, A Coruña
Coordenadas: 42.87987724737364, -8.542728788093806
Propiedade: Pública
A rúa onde se atopa é recoñecida como unha das máis empinadas de Santiago. Situada a metade da vía, ubícase nun nivel inferior protexido por un peitoril de pedra erixido en 1844 para previr accidentes. As referencias á orixe desta fonte remóntanse ao ano 1542, cando se documentou o cambio do caño debido á súa deterioración, a cambio de 15 maravedís. Aínda que posiblemente a súa orixe sexa inmemorial, dada a súa localización nun pronunciado desnivel, é probable que fose utilizada polos primeiros habitantes de Compostela.
Con todo, a auga da fonte nunca gozou de boa reputación e considerouse non potable, como evidenciaba un rótulo que estivo presente durante moito tempo sobre o seu caño. Isto, sumado ao seu caudal que brota por un conduto de case tres centímetros, levou a considerar outros usos distintos á da bebida.
Historia
Inicialmente, a cidade dependía de fontes públicas, pero co tempo construíronse sistemas de acuedutos para satisfacer a crecente demanda. Con todo, as tensións na subministración levaron á construción de novas fontes, entre elas a Fonte Sequelo. As súas primeiras referencias históricas datan do século XII, mencionando un manancial propio.
En 1541, Gregorio de Seoane describiu a Fonte como un manancial con escaso caudal. Esta fonte, de carácter popular, cumpre unha función utilitaria como punto de abastecemento de auga potable para os habitantes de Santiago de Compostela. A diferenza das fontes monumentais, as fontes populares como esta atópanse en diversos puntos afastados do centro urbano. O seu deseño é simple, cun respaldo de pedra sen adornos desde onde mana a auga a través dun caño. Debaixo, unha pila recolle a auga, ás veces elevada sobre unha plataforma ou escaleira para maior comodidade
No século XX, moitas destas fontes populares desapareceron coa chegada da subministración de auga domiciliaria. En 2013, a Oficina Técnica do Consorcio de Santiago iniciou a restauración de la Fuente Sequelo e doutras. Ademais de restauralas, buscábase recuperar a súa funcionalidade, conservación e valor histórico. As intervencións incluíron a modificación do desaugadoiro coa incorporación dun sumidoiro sobre a pila, reparación de fugas na canalización da auga, limpeza de vexetación e sucidade, e substitución do cartel de plástico por unha placa de bronce. Así mesmo, substituíuse o caño de aceiro por un de fundición.
Bibliografía:
Fonte Sequelo, la virgende la leche, la fuente de Cervantes. (15 de diciembre de 2014). El Correo Gallego. Dispoñible en https://www.elcorreogallego.es/hemeroteca/fonte-sequelo-virgende-leche-fuente-cervantes-HNCG905929 [Consultado o 29/02/2024]
Tojo Ramallo, J.A, Requejo Alonso, B., & Cuns Turnes, A. (2002). Fontes e lavadoiros do Concello de Santiago. Aquagest. Dispoñible en https://compostelaverde.santiagodecompostela.gal/places/fonte-sequelo/ [Consultado o 29/02/2024]
Imaxes:
Enlaces a datos e catálogos