Igrexa das Orfas

A igrexa foi construída entre 1666 e 1671 baixo a dirección do arquitecto Melchor de Velasco, quen faleceu antes de ver concluída a obra. Posteriormente, sufriu reformas e ampliacións a cargo de Fray Gabriel de Casas (1698) e Fernando de Casas Novoa (1715), dous arquitectos de gran renome na época. A estrutura da igrexa é de cruz latina cunha soa nave, cuberta con bóveda de canón sostida por arcos fajones e pilastras de orde toscano. A cantería de granito dálle solidez e presenza monumental ao edificio, destacando pola súa sobriedade e elegancia.

A fachada destaca polas súas dúas grandes pilastras toscanas que chegan ata a cornixa. A porta principal está enmarcada por unha moldura con ornamentación en "orellas", e sobre ela atópase unha xanela cegada cunha decoración similar. No centro, o entaboamento e o frontón están interrompidos para albergar o escudo do arcebispo San Clemente. No seu conxunto, a fachada reflicte a estética barroca compostelá, caracterizada pola súa monumentalidade e riqueza ornamental.

O interior da igrexa presenta unha decoración austera pero elegante. O altar maior, obra de Francisco de Lens, é de estilo rococó e destaca pola imaxe da Inmaculada Concepción esculpida por Xosé Gambino en 1756. Esta imaxe atópase flanqueada por San Xosé e Santiago. Ademais, a igrexa alberga diversas capelas laterais con imaxes de santos de gran devoción na época. A combinación do barroco e o rococó na ornamentación interior proporciona unha sensación de grandiosidade e solemnidade, en consonancia coa función relixiosa do templo.