Reitoría da USC 

A institución orixinal naceu a comezos do século XVI como unha residencia para estudantes pobres e artistas, fundada por Alonso III de Fonseca. A súa fundación foi posible pola dispoñibilidade do edificio e das rentas do vello hospital de peregrinos da cidade (o de Santiago o Maior), situado en Azabachería, o cal perdeu a súa función trala fundación do Hospital Real dos Reis Católicos. O Colexio foi ubicado, así, en Azabachería, cambiando a mediados do século a titularidade de Santiago o Maior a San Xerome, pasando a ser dependente do Colexio de Fonseca, construído a mediados de século.

A mediados do século XVII, foi demolido, sendo trasladado o Colexio á súa ubicación actual, con Peña de Toro e Bartolomé Fernández como arquitectos principais, conservando algúns elementos do edificio vello. Un exemplo sería a portada gótica, que dá cara á praza do Obradoiro. Nas batentes dispóñense seis esculturas: Santiago o Maior, San Xoán Evanxelista, San Francisco de Asís, San Pedro, San Pablo e Santo Domingo de Guzmán. No tímpano atopamos á Virxe Inmaculada co Neno e, aos seus lados, San Miguel e Santa Catalina. Vemos como as advocacións se relacionan coa orixe hospitalaria do edificio. Tamén aparecen varios escudos relacionados coa figura de Alonso III de Fonseca.