Ramón Otero Pedrayo
Ramón Otero Pedrayo (Ourense, 1888-1976) foi un escritor e intelectual galego, considerado en ocasións, o Patriarca das Letras Galegas dada a súa importancia dentro do panorama social e intelectual da época.
Para entender a súa figura, temos que ter en conta a súa pertenza a ese importante grupo que foi a Xeración Nós, xurdida no ano 1920, arredor da revista do seu mesmo nome. Un grupo que rematou por outorgarlle á cultura galega unha gran relevancia. Otero Pedrayo comprometeuse con Galicia cultural e politicamente, establecendo unha relación directa co galeguismo máis vencellado á defensa dos principios e valores do campesiñado.
Nome completo: Ramón Otero Pedrayo
Datas: 1888-1976
Lugares: Ourense-Ourense
Campo de actividade: Literatura; Política; Xeografía
Grupo asociado: Editorial Galaxia; Seminario de Estudos Galegos; Irmandades da Fala; Grupo Nós; Real Academia Gallega
Ocupación: Profesores; Xeógrafos; Políticos; Escritores
Lingua: Castelán; Galego
Traballou distintos xéneros pero, sobre todo, é necesario recalcar a súa novela cun claro compromiso social en relación cos mundos da marxinalidade e da propia Galicia, na súa condición de comunidade “esquecida”.
Ademais disto, os estudos que realizou dende a súa cátedra da Universidade de Santiago de Compostela, permítenlle dar lugar a obras que interpretan de xeito moi característico a realidade xeográfica galega.
O seu lado máis político lévao a militar no Partido Galeguista, cun compromiso ideolóxico que o fai percorrer o territorio galego dando mitins, mostrando as súas grandes dotes oratorias e converténdose, así, nun personaxe simbólico para a época.
No ano 1931 foi elixido deputado pola Federación República Gallega no distrito de Ourense, e participou activamente na aprobación do Estatuto de Autonomía para Galicia. O estalido da Guerra Civil causaralle problemas como a expulsión da súa cátedra.
Publicou obras de diferentes xéneros, narrativa, teatro, poesía, ensaio e inclusive biografías. Algúns exemplos son Arredor de si (1939), Os camiños da vida (1928), Os contos do camiño e da rúa (1932) ou O señorito da reboina ( 1969)
Probablemente, o seu momento de maior esplendor foi durante a II República, cuns obxectivos estratéxicos na afirmación da cultura e identidade galega, a reivindicación do uso do galego, chegando a construír, xunto co labor dos demais intelectuais da época, a cultura galega da modernidade, adaptada ás realidades do momento.
Bibliografía:
CARBALLO CALERO, R., (1982) Libros e autores galegos : século XX. A Coruña. Fundacion Pedro Barrie de la Maza.
García Álvarez, Jacobo, Ramón Otero Pedrayo, en Real Academia de la Historia, Diccionario Biográfico electrónico (en red, http://dbe.rah.es/)
Fundación Otero Pedrayo: http://fundacionoteropedrayo.org/ [consulta 7 de maio de 2020]
Real Academia Galega: Ramón Otero Pedrayo https://academia.gal/figuras-homenaxeadas/-/journal_content/56_INSTANCE_8klA/10157/19608 [consulta 7 de maio de 2020]
Imaxes:
Otero Pedrayo: Autor descoñecido, Ramón Otero Pedrayo, 1928, Ruínas de San Domingos, marcado como dominio público, para máis detalles véxase Wikimedia Commons