Clemente Fernández Sarela

O seu primeiro proxecto importante foi a rehabilitación da porta da muralla do Convento de San Francisco, que non se conserva porque foi derrubada no século XIX. Dirixiu a reforma do convento de Conxo e realizou as obras da portada, o claustro e a capela do Santo Cristo entre os anos 1730 e 1737.

Foi discípulo do arquitecto compostelán Fernando de Casas Novoa, traballou baixo as súas ordes na fachada da Catedral de Santiago en 1744. Clemente Fernández foi contratado como aparellador e xunto ao seu amigo, Lucas Caaveiro realizaron a fachada da Acibechería da Catedral en 1745; ademais de intervir nas obras da sala capitular e o arquivo. Encargáronlle no mesmo ano (1745) as bóvedas da igrexa de San Miguel dos Agros seguindo o modelo do proxecto de Fernando de Casas.

A súa obra máis destacada é a Casa do Cabido, peza única da cidade e da arquitectura barroca galega. A construción levouse a cabo entre 1747 e 1758. Destaca o estilo de placas, característico do barroco galego e a intervención de escenografía barroca máis importante de Santiago de Compostela xunto á fachada do Obradoiro.

Outras obras relevantes foron o Pazo de Bendaña (1750-1759), resaltando os balcóns con enrexados do edificio, a gran escaleira central e a estatua que coroa o edificio, un Atlas que sostén o globo do mundo sobre o escudo dos marqueses de Bendaña. Actualmente o edificio é a Fundación Eugenio Granell, adicada a exposicións e actividades culturais.

Na Casa do Deán (1752-1759) o seu estilo continúa o modelo tradicional de casa-palacio compostelán. Foi propiedade de Doña Xoana de Ulloa, nobre galega e posteriormente, foi destinada ao uso dos deáns da Catedral apostólica. O arquitecto decora a fachada ao redor da porta principal, con volutas, cilindros, pináculos e atributos xacobeos.

Sarela traballou na edificación e restauración de varias casas que posuía o Cabido en Santiago, como a casa número 57 de Rúa Nova ou a casa número 8 da Praza de Cervantes. Outras actuacións de Clemente Sarela que se coñecen son o campanario do Mosteiro de Caaveiro, o Pazo de Fondevila, parte do convento e igrexa do colexio da Compañía de María ou a Casa do Bazán. No seu testamento aporta información valiosa sobre as súas últimas obras como arquitecto, a casa do xastre Vicente de Puga e a intervención na construción da casa do mercador de panos Francisco García Pan na Praza de Cervantes.

Separadamente das súas numerosas achegas arquitectónicas en Santiago de Compostela, tamén se lle atribúe a fachada da igrexa de San Xurxo na Coruña, o Pazo de Sistallo en Lugo e a capela da nosa Señora do Rial no templo parroquial de San Ourente de Entíns (Outes).

Faleceu no ano 1765.

Bibliografía:

• TAÍN GUZMÁN, M. (1998). El testamento del arquitecto Clemente Fernández Sarela. Revista Estudios Gallegos. Consejo Superior de Investigaciones Científicas.

• RUIZA, M., FERNÁNDEZ, T. y TAMARO, E. (2004). Biografia de Clemente Fernández Sarela. En Biografías y Vidas. La enciclopedia biográfica en línea. Barcelona (España). Dispoñible en https://www.biografiasyvidas.com/biografia/f/fernandez_sarela.htm [Consultado o 12/06/2017].

• Pazo de Bendaña (s.d.) En Santiagoturismo. Dispoñible en http://www.santiagoturismo.com/monumentos/pazo-de-bendana-1 [Consultado o 12/06/2017].

• Casa do Deán (s.d.) En Santiagoturismo. Dispoñible en http://www.santiagoturismo.com/monumentos/casa-do-dean [Consultado o 12/06/2017].

Imaxes:

1. A Casa do Cabildo en Santiago de Compostela. A obra máis destacada de Fernández Sarela: Luis Miguel Bugallo Sánchez (Lmbuga Commons)(Lmbuga Galipedia) Publicada por: Luis Miguel Bugallo Sánchez, Santiago Praterías GDFL, CC BY-SA 3.0