Airas Nunes

Ayras Nunez de Santiago, máis coñecido como Airas Nunes, é un dos máximos expoñentes da lírica medieval galego-portuguesa.

A pesares da incertidume no que respecta ao seu lugar de orixe, todo parece indicar que Airas Nunes naceu na contorna da cidade compostelá.

Nome completo: Ayras Nunez de Santiago

Datas: 1230-1293

Lugares: Galicia

Campo de actividade: Poesía

Ocupación: Trobador; Crego

Lingua: Galego

Biografía:

Nado no ano 1230, a primeira información que se garda sobre Airas Nunes atópase no Rexistro da Chancelería, de época do rei Sancho IV, onde consta o seu primeiro oficio a cargo dun bispo ata o 1284, ano no que foi chamado á corte real para servir como poeta. A partir de entón, a súa produción lírica vaise incrementar considerablemente, revelando dúas grandes fases na vida do autor.

Nunha primeira etapa, o trobador viaxou frecuentemente, ofrecendo os seus poemas en numerosas cortes e cidades da Península. Nesta etapa, a súa produción baseouse fundamentalmente na elaboración de cantigas de amor, das cales se conservan un total de sete e que aparecen recollidas no Cancioneiro da Biblioteca Nacional de Lisboa. Asimesmo, algunhas fontes indican que Nunes participou na redación das famosas Cantigas de Santa María do rei Afonso X o Sabio.

Na súa segunda etapa, o poeta abandonou a corte e comezou unha nova vida como crego vinculado á igrexa metropolitana de Compostela (hai quen apunta que servindo ao arcebispo Xoán Arias). Dende entón, os seus poemas abandoaron a antiga temática en relación ao amor humano e comezaron a versar sobre críticas moralistas e o recordo persoal, evidenciando un drástico cambio na vida do trobador.

Produción lírica:

A pesares da diferenciación das dúas fases anteriormente mencionadas, o certo é que Airas Nunes conta cunha obra lírica moi polifacética. De entre a gran variedade de xéneros cultivados na lírica plenomedieval, do poeta galego consérvanse non só cantigas de amor, senón tamén cantigas de amigo e de escarnio, así como bailadas e pastorelas. Ademais, o seu poema Don Gaiferos de Mormaltán é considerado o primeiro romance escrito en lingua galega.

Bibliografía: