Comment les arts visuels, les arts plastiques, les écritures urbaines et l'architecture ont laissé leur marque à Thessalonique, façonnant son espace urbain ? Quels sont ses rapports avec le cinéma ? Dans quelle mesure ces disciplines expriment-elles une politique ou un pouvoir ? Comment modèlent-elles l'identité et la mémoire collective de la ville ?

Quelle est la place de la mémoire dans une ville en constante évolution comme Thessalonique ? Comment le passé, en particulier l’incendie dévastateur de 1917, continue-t-il d’influencer son présent et son image dans l’avenir ? 

Comment la ville s’infiltre-t-elle dans le texte, et inversement comment le texte s’approprie-t-il l’espace urbain ? La ville se transforme-t-elle en une représentation intégrale dans les œuvres littéraires, devenant ainsi un symbole marquant qui transcende sa réalité ? Quelles sont les relations entre les auteurs, leurs personnages et la ville ? À quel point l’identité de Thessalonique se confond-elle avec celle de ses habitants fictifs et réels ? Comment le moi du personnage littéraire et l’identité de la ville s’entremêlent et se reflètent ?

Nous essaierons de comprendre, à travers l’exemple de Thessalonique, comment la cité se reflète dans son histoire et comment elle fait (et défait) son histoire pour affirmer son identité surtout si nous acceptons que le passé dépend - ne serait-ce que partiellement - du présent et que toute histoire est bien contemporaine dans la mesure où le passé est saisi par le présent et répond à ses intérêts. 

Πώς οι εικαστικές και οι πλαστικές τέχνες, η αστική γραφή και η αρχιτεκτονική έχουν αφήσει το στίγμα τους στη Θεσσαλονίκη διαμορφώνοντας τον αστικό της χώρο; Ποιοι είναι οι δεσμοί της με τον κινηματογράφο; Σε ποιο βαθμό αυτοί οι τομείς εκφράζουν την πολιτική ή την εξουσία; Πώς διαμορφώνουν την ταυτότητα και τη συλλογική μνήμη της πόλης;

Ποια είναι η θέση της μνήμης σε μια πόλη σε διαρκή εξέλιξη όπως η Θεσσαλονίκη; Πώς το παρελθόν, ιδιαίτερα η καταστροφική πυρκαγιά του 1917, συνεχίζει να ορίζει το παρόν και την εικόνα της στο μέλλον;

Πώς διεισδύει η πόλη στο κείμενο και αντιστρόφως πώς το κείμενο οικειοποιείται τον αστικό χώρο; Μεταμορφώνεται η πόλη σε μια ακέραια αναπαράσταση στα λογοτεχνικά έργα, μετατρέποντας έτσι τον εαυτό της σε ένα ιδιαίτερο σύμβολο που υπερβαίνει την πραγματικότητά της; Ποιες είναι οι σχέσεις μεταξύ των συγγραφέων ή των μυθοπλαστικών χαρακτήρων τους και της ίδιας της πόλης; Σε ποιο βαθμό η ταυτότητα της Θεσσαλονίκης συγχωνεύεται με αυτή των φανταστικών και πραγματικών κατοίκων της; Πώς συμπλέκονται και αντικατοπτρίζονται το εγώ των λογοτεχνικών χαρακτήρων και η μυστική ζωή της πόλης;

Θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε, μέσα από το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης, πώς η πόλη αντικατοπτρίζεται στην ιστορία της και πώς φτιάχνει (και αναιρεί) την ιστορία της για να επιβάλλει την ταυτότητά της, ιδίως αν δεχτούμε ότι το παρελθόν εξαρτάται – έστω και εν μέρει – από το παρόν και ότι ολόκληρη η ιστορία μπορεί να είναι σύγχρονη στο βαθμό που το παρόν οικειοποιείται το παρελθόν για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.