In parallel Monochrome
Εν παραλλήλω σε Μονοχρωμία
Δύο εικόνες, που αποτυπώνουν ένα γεγονός ή μια σκηνή ακινητοποιώντας τον χρόνο στον χώρο που διαδραματίζονται, μετουσιώνουν μια στατική στιγμή σε αφήγηση.
Η φωτογραφία δεν είναι αντικειμενική!
Είναι μια συνεχής υπενθύμιση ότι ο κόσμος δεν είναι αυτό που βλέπουμε.
«Η φωτογραφία είναι η διατήρηση του κόσμου», όπως είπε ο Eliot Porter.
Η διαρκής αναζήτησης ταυτότητας σε μια φωτογραφία δεν είναι τίποτα άλλο πάρα η ανάγκη που έχουμε για μια δεύτερη ανάγνωση με αποτέλεσμα την δημιουργία νέων συναισθημάτων, σκέψεων που η ίδια η φωτογραφία αποπνέει.
Το πάντρεμα δυο φωτογραφιών με διαφορετικές αφετηρίες, τουλάχιστον κατά την λήψη τους, βοηθά στην ταυτόχρονη δημιουργία διαφορετικών εντυπώσεων, αφηγήσεων που όμως συγκλίνουν οδεύοντας προς το ίδιο μονοπάτι.
Ένα παιχνίδι εικόνων.
Ένα αποτέλεσμα συνειρμών από προ υπάρχουσες καταγραφές της μνήμης που βρίσκουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας αν και πολλές φορές ετερογενείς.
Ένα αταίριαστο ζευγάρι ανθρώπων που διαχρονικά, συμπορεύεται.
Δίπτυχα …φωτογραφικά,
δυο εικόνων με διαφορετική χρονική και χωρική προέλευση.
Αλληλοσυμπλήρωση,
Εξισορρόπηση,
Εννοιακή προσέγγιση,
Υποκειμενική αισθητική,
Συμπυκνωμένη παρουσίαση μιας ιστορίας,
Αμφίβολη βεβαιότητα,
Αμφισημία,
Αντιφατικότητα.
Αταίριαστα ζεύγη εικόνων σε μια οπτική συνάντηση που φτιάχνουν νέα συναισθήματα από την πρόσμιξη διαφορετικών (με την ενσυναίσθηση… διαίσθηση την οποία διαθέτουμε) όπως ακριβώς συμβαίνει όταν η ψυχή μας αναγνωρίζει σε μια μόνο εικόνα, καλοσύνη, ευγένεια, ομορφιά, δύναμη, ηρεμία, ευαλωτότητα κλπ.
Ζητούμενο μου λοιπόν, η δημιουργία μια νέας πραγματικότητας ή καλύτερα συνειδητότητας που νοιώθεις την ανάγκη να μοιραστείς με άλλους ώστε να φτιάξουν την δική τους ιστορία, μέσα από την υποκειμενική τους πραγματικότητα.
Τα φωτογραφικά δίπτυχα είναι μια πράξη αναζήτησης.
Δεν αναζητώ απλώς τη σύνδεση δύο εικόνων, αλλά την ίδια τη συνάντηση του βλέμματος με το άρρητο. Η σχέση τους δεν είναι ποτέ αυτονόητη· ξεδιπλώνεται σαν μια διαρκής υπόσχεση, ένας ανοιχτός διάλογος ανάμεσα σε αυτό που φαίνεται και σε εκείνο που παραμένει κρυμμένο.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η φωτογραφία παύει να είναι απλή αποτύπωση. Μετατρέπεται σε ένα ερώτημα — διαρκές, άλυτο.
Η δημιουργία φωτογραφικών δίπτυχων αποτελεί μια βαθιά φιλοσοφική και εννοιολογική προσπάθεια. Η σύζευξη δύο εικόνων δεν αποσκοπεί μόνο στην αισθητική αρμονία, αλλά κυρίως στην πρόκληση έντασης, διαλόγου και αναστοχασμού.
Photographic diptychs are an act of seeking.
What I seek is not merely a connection between two images, but an encounter of the gaze with the ineffable. Their relationship is never self-evident; it unfolds as a constant promise, an open dialogue between what is visible and what remains concealed.
In this process, photography transcends simple depiction. It becomes a question—poised, unresolved.
The creation of photographic diptychs is a deeply philosophical and conceptual effort. Pairing two images does not aim solely at aesthetic harmony but at provoking tension, reflection, and dialogue.
In parallel Monochrome
Τwo images, which capture an event or a scene, freezing the time in the space where they occur, they transform a static moment into a narrative.
The photo is not objective!
It is a constant reminder that the world is not what we see.
"Photography is the preservation of the world," as Eliot Porter said.
The constant search for identity in a photograph is nothing more than the need we have for a second reading resulting in the creation of new feelings, thoughts that the photograph itself exudes.
The marriage of two photographs with different starting points, at least when they are taken, helps to create different impressions at the same time, narratives that, however, converge by heading towards the same path.
A picture game.
A result of associations from pre-existing memory records that find common codes of communication although often heterogeneous.
A mismatched pair of people who, through time, get along.
Diptychs ...photographs,
two images with different temporal and spatial origins.
Complementation each other,
Balancing,
Conceptual approach,
Subjective aesthetics,
Condensed presentation of a story,
Doubtful certainty,
Ambiguity,
Contradiction.
Mismatched pairs of images in a visual encounter create new feelings from the mixing of different ones (with the empathy...intuition that we have) just as it happens when our soul recognizes in a single image, kindness, gentleness, beauty, strength, calmness, vulnerability, etc.
So my request is to create a new reality or better consciousness that you need to share with others so that they can make their own story, through their subjective reality.
© Αντώνης Γιακουμάκης, All rights reserved
...more on ..... https://www.behance.net/gallery/221074941/-(InparallelMonochrome)