Kinderen en jongeren
Kinderen en jongeren rouwen op een eigen manier. Ik bied in mijn praktijk een gezellige en veilige plek. Daar werken we op een creatieve manier aan de moeilijke en verdrietige ervaringen. Ik help hen zich uit te drukken met behulp van spel, tekenen, fantasie, knutselen, verhalen, muziek, foto’s, etc, passend bij het kind/ de jongere.
Ik merk dat aandacht wonderen doet. Ook het concreet maken van herinneringen en emoties helpt. Voorbeelden: een herinneringsboek, een mooi fotolijstje, een brief of lied, een potje boos.
Ook informatie blijkt belangrijk: het is fijn om te horen dat concentratieproblemen op school bij het rouwen hoort, dat buikpijn vaak voorkomt en dat je je eindeloos moe kunt voelen. Ook blijken veel kinderen zich zorgen te maken over ziekte en ‘besmettelijkheid’ en over de gezondheid van mensen om hen heen. Slecht slapen, angsten, nare gedachten, hoofdpijn, verlatingsangst, druk zijn of juist stil en terug getrokken, driftbuien, dwanghandelingen.....het kan allemaal bij rouwen horen.
Veel kinderen voelen zich niet (meer) begrepen of voelen zich anders. Soms wordt dat nog versterkt omdat kinderen en jongeren vaak later rouwen. De omgeving is vaak al weer vergeten dat je vader, je zus, je opa, etc is doodgegaan. Ze vinden het raar dat je er ‘nog steeds’ mee bezig kunt zijn.....alsof je dat ooit zou kunnen vergeten.
Dus het helpt: erkennen, uiten en delen. Op jouw manier.
We werken meestal 8 tot 10 keer in sessies van een uur. Na een 1e gesprek met de ouder(s) komt het kind meestal alleen. Soms ook met broer of zus.
Ik vind het daarnaast ook belangrijk om af en toe met het hele gezin samen te werken. Kortom: we kijken wat nodig is.