Katyń...
Ocalić od zapomnienia
„Człowiek nie może pozwolić, żeby prawda została wydarta pod pozorem niczym nieograniczonej wolności, nie można zagubić w sobie krzyku sumienia, jako głosu Prawdy, która go przerasta, ale która równocześnie czyni go człowiekiem i stanowi o jego człowieczeństwie”. Jan Paweł II
Wprowadzenie
W tym roku obchodzimy 81 rocznicę Zbrodni Katyńskiej. Na przełomie kwietnia i maja 1940 r., rozstrzelano na "nieludzkiej ziemi" (ZSRR) ponad 21 tys. Polaków. Zamordowani zostali m.in. żołnierze Wojska Polskiego, Korpusu Ochrony Pogranicza, funkcjonariusze Policji Państwowej, urzędnicy.
Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej jest świętem obchodzonym co roku 13 kwietnia. Tego dnia w 1943 r. nazistowskie Niemcy opublikowały informację o odkryciu masowych grobów oficerów Wojska Polskiego.
Kozielsk, starobielsk, Ostaszków
17 września 1939 r. Polska, która walczyła już z agresją niemiecką, została zaatakowana przez ZSRR.
Do sowieckiej niewoli trafiło ponad 200 tys. polskich jeńców. Polskich oficerów, funkcjonariuszy policji zamknięto w specjalnych obozach NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie.
Na początku 1940 r. sowieckie władze zdecydowały o zamordowaniu polskich jeńców.
Więźniów obozu w Kozielsku mordowano w Lesie Katyńskim, ze Starobielska w Charkowie, policjantów więzionych w Ostaszkowie w Twerze.
Łącznie Sowieci wymordowali ponad 14,5 tys. polskich oficerów. Znalazła się wśród nich także kobieta, ppor. pilot Janina Lewandowska. Śmierci uniknęło 395 osób.
Oprócz oficerów życie straciły także osoby przetrzymywane w więzieniach tzw. Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Byli wśród nich oficerowie, policjanci, działacze polityczni i społeczni, pracownicy wymiaru sprawiedliwości, urzędnicy państwowi.
13 kwietnia 1943 r. Niemcy poinformowali o odkryciu grobów polskich oficerów w Katyniu. Za mord odpowiadał jednoznacznie ZSRR.
Jednak Sowieci nie ustawali w próbach zakłamania zbrodni. Przez długie lata w Polsce ukrywano prawdę.
Rosjanie dopiero w kwietniu 1990 r. uznali swoją odpowiedzialność za zbrodnię. Dwa lata później strona polska otrzymała kopie dokumentów dotyczących zbrodni.
Opracowane na podstawie materiałów IPN, Zbrodnia katyńska. Najważniejsze fakty - Przystanek Historia - Instytut Pamięci Narodowej - Kraków (ipn.gov.pl)
Pomnik Katyński w Radomiu,
źródło: https://wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d6/Pomnik_Katynski_Radom
"Katyń... ocalić
od zapomnienia"
Organizatorem projektu jest Stowarzyszenie Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza, honorowy patronat nad projektem objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.
Nasza szkoła przystąpiła do programu edukacyjnego „Katyń... ocalić od zapomnienia". Jego głównym celem jest upamiętnienie ofiar Zbrodni Katyńskiej poprzez posadzenie 21 857 Dębów Pamięci i zagwarantowanie im zbiorowej, pokoleniowej pamięci.
Każde z drzew ma upamiętniać jedną zamordowaną osobę z listy katyńskiej. Jeden Dąb Pamięci, to jedno nazwisko.
W ramach programu „Katyń... ocalić od zapomnienia" w najbliższym czasie posadzimy na terenie szkoły Dąb Pamięci, przy którym umieścimy tablicę upamiętniającą jedną z ofiar Zbrodni Katyńskiej, Feliksa Zalewskiego - policjanta zamordowanego strzałem w tył głowy przez NKWD w Twerze w 1940 roku.
Włączenie się do projektu, niesie za sobą obowiązki. Jakie?
Naszym zadaniem jest dbanie o zasadzenie symbolicznego Dębu Pamięci oraz przekazywanie pamięci o pomordowanych w 1940 roku na terenie ZSRR, w tym o Feliksie Zalewskim. Uroczystości związane z zamontowaniem tablicy upamiętniającej Feliksa odbędą się w wkrótce. Dodatkowo na terenie szkoły znajdzie się instalacja upamiętniająca Zbrodnię Katyńską.
Feliks Zalewski
feliks zalewski jest związany z naszą małą ojczyzną... ciągle poszukujemy informacji na jego temat.
Feliks Zalewski - informacje:
Urodził się 13 września 1900 roku.
Ukończył szkołę powszechną i został policjantem - Posterunkowym Policji Państwowej w stopniu kaprala. Ze źródeł przekazanych przez Muzeum Katyńskie wynika, że był żonaty z Anną Zalewską, która zmarła w 16 czerwca 1959 roku.
Pracował na posterunku w Raszynie od 5 marca 1932 roku, do ewakuacji posterunku w dniu 7 września 1939 roku. Następnie wyjechał na wschód Polski (Brześć, Kowel, Równe).
W wojsku w 1922 roku był w I pułku szwoleżerów w stopniu kaprala. Został wzięty do niewoli przez NKWD pod koniec 1939 roku w miejscowości Równe. Następnie skierowano go do obozu dla polskich funkcjonariuszy w Ostaszkowie. Został zamordowany strzałem w tył głowy w Twerze w 1940 roku.
Materiał opracowany na podstawie materiałów przekazanych przez Muzeum Katyńskie.
Certyfikat zaświadczający posadzenie Dębu Pamięci dla uhonorowania aspiranta Policji Państwowej Feliksa Zalewskiego.
