ข้อกำหนดของไวยากรณ์

เป็นกฎเกณฑ์ในการสร้างประโยคขึ้นมาอธิบายความหมายของโปรแกรม มีดังต่อไปนี้

- เครื่องหมาย ; (เซมิโคล่อน) เป็นการจบคำสั่งในบรรทัดนั้น ๆ

ตัวอย่าง

int ledPin = 13;

ข้อควรระวัง ถ้าไม่ได้พิมพ์เครื่องหมาย ; ปิดท้ายคำสั่งในบรรทัดใดบรรทัดหนึ่งส่งผลให้โปรแกรม นั้นคอมไพล์โปรแกรมไม่ผ่าน ตามรูปที่ 3.1

รูปที่ 3.1 ตัวอย่างการแจ้งข้อผิดพลาดเมื่อไม่พิมพ์เครื่องหมาย ;

- เครื่องหมาย { } (วงเล็บปีกกา) เป็นการกำหนดบล็อกของคำสั่ง ใช้กับคำสั่ง if, else,while หรือ for มีรูปแบบคำสั่งดังนี้

ตำแหน่งการเขียนวงเล็บปีกกา

รูปแบบฟังก์ชัน (function)

void ฟังก์ชันต่าง ๆ (รูปแบบข้อมูล)

{

คำสั่งที่ให้ทำงาน

}

รูปแบบคำสั่งเงื่อนไข

if (นิพจน์บูลีน)

{

คำสั่งที่ให้ทำงาน

}

else

{

คำสั่งที่ให้ทำงาน

}

รูปแบบฟังก์ชัน loop

while (นิพจน์บูลีน)

{

คำสั่งที่ให้ทำงาน

}

do

{

คำสั่งที่ให้ทำงาน

}

while (นิพจน์บูลีน);

for (ค่าเริ่มต้น; เงื่อนไขการทำซ้ำ, การเพิ่มหรือลดค่าตัวแปรในแต่ละรอบ)

{

คำสั่งที่ให้ทำงาน

}

ข้อควรระวัง การใส่วงเล็บปีกกาต้องใส่ทั้งวงเล็บปีกกา { และ } ให้ครบคู่ กรณีที่ใส่ไม่ครบคู่ส่งผลให้โปรแกรมนั้นคอมไพล์โปรแกรมไม่ผ่าน ตามรูปที่ 3.2

- เครื่องหมาย // (หมายเหตุบรรทัดเดียว) เป็นส่วนของผู้เขียนโปรแกรมอธิบายเพิ่มเติม ในคำสั่งต่าง ๆ ว่าโปรแกรมทำงานอย่างไรในแต่ละบรรทัด เมื่อทำการคอมไพล์โปรแกรมประโยคที่อยู่ หลังเครื่องหมาย //ไม่ได้ถูกนำไปคอมไพล์ด้วย การใส่เครื่องหมาย // (หมายเหตุ) มีประโยชน์สำหรับ การตรวจสอบโปรแกรมภายหลัง หรือให้ผู้พัฒนาโปรแกรมท่านอื่นสามารถเข้าใจการเขียนโปรแกรม นั้น ๆ ได้

- เครื่องหมาย /* */ (หมายเหตุหลายบรรทัด) เป็นส่วนของผู้เขียนโปรแกรมอธิบาย เพิ่มเติม ในคำสั่งต่าง ๆ ว่าโปรแกรมทำงานอย่างไรสามารถอธิบายได้หลายบรรทัด

- เครื่องหมาย #defne เป็นคำสั่งในการกำหนดค่าคงที่ให้กับโปรแกรม มีรูปแบบคำสั่งดังนี้

#define ชื่อตัวแปรค่าคงที่ ค่าคงที่

- เครื่องหมาย #include เป็นคำสั่งให้นำไฟล์อื่นเข้ามาร่วมกับไฟล์โปรแกรมหลักมีรูปแบบคำสั่งดังนี้

#include <ชื่อไฟล์)