System

Gaz na luz część 1

Zapraszamy do obejrzenia filmiku poświęconemu naszemu projektowi. Jest to odcinek wstępny. W następnych skupimy się na poszczególnych elementach systemu oszczędności gazu.

Na prośbę internautów publikujemy krótki i syntetyczny opis jak działa system i co było inspiracją do jego stworzenia.


  1. Na początku był “zawał” dyrektora po otrzymaniu fv za gaz na kilkadziesiąt tysięcy złotych…

  2. Imperatyw ekonomiczny jest najlepszy ;-)

  3. Przyjęliśmy założenie - żeby coś robić trzeba wiedzieć jak i po co. Czyli po kolei:

  • wprowadziliśmy dane historyczne z fv za gaz od 09.2020 do 08.2022 do Arkuszy Google

  • powstały wizualizacje i obliczyliśmy krzywą przewidywaną na sezon grzewczy 22/23 na podstawie danych z lat ubiegłych

  • postawiliśmy kilka tez związanych z dużym zużyciem gazu np. lokalizacja “starego” termostatu w części północnej była delikatnie rzecz ujmując absurdalna, a termostat południowy był irracjonalnie ustawiony - np nie uwzględniał planu lekcji; głowice termostatyczne były “poza kontrolą” itp.

  • bardzo ważna sprawa - żeby ograniczyć zużycie energii cieplnej niezbędne jest podniesienie świadomości całej społeczności szkolnej - bez wyjątków! Cały wrzesień to były rozmowy, warsztaty itp.

  1. Realizacja:

  • za super istotne uznaliśmy, że dostępność do bieżących danych jest kluczowa - tak aby każdy widział czy nasze działania przynoszą jakiś skutek

  • za cel postawiliśmy sobie stworzenie systemu, który nie wymaga stałego dużego nakładu pracy - oczywiście poza pierwszym pracochłonnym i czasochłonnym etapem

  • wykorzystaliśmy do realizacji usługi używanej w szkole - Google Workspace for Education

  • doprowadziliśmy do powstania prawie samoaktualizującej się sieci, tak aby nie trzeba było pamiętać nanosić zmian w kilku miejscach. Połączyliśmy maksymalnie dużo plików do dysku w chmurze - dane z termostatu (częściowo dane strumieniowe), odczyty z cyfrowych czujników temperatury bez podłączenia do sieci, dane stacji meteo, opisy, wykresy - wszystko to podpięte jest pod witryny Google, które stanowią miejsce do monitorowania naszego projektu przez społeczność szkolną i innych zainteresowanych (dostęp jest publiczny)


5. Głowice termostatyczne nie są podłączone do sieci - tu analizujemy dane z pomiarów cyfrowych i analogowych z każdej sali i staramy się zoptymalizować każde pomieszczenie.

6. Koszty - wydaliśmy do tej pory około 2 tysiące - nowy termostat, maty odbijające ciepło i wymiana zepsutych głowic termostatycznych. Pozostałe akcesoria mieliśmy na wyposażeniu szkoły od dawna, choć używane były do innych celów

7. Koszty czasowe: na początku (wrzesień) poświęciliśmy na to wiele godzin lekcji informatyki, przedsiębiorczości i LD (lekcje z dyrektorem, tym co mało nie dostał zawału). Obecnie poświęcamy mniej więcej: 3 minuty dziennie - wprowadzenie danych czasu pracy pieca i stacji meteo; 5 minut raz na kilka dni - sprawdzenie ustawień głowic termostatycznych; 60 minut raz w tygodniu (czasami co dwa tygodnie) w czwartek na zgranie danych z czujników cyfrowych temperatury rozmieszczonych w szkole, wizualizacja w arkuszach i ewentualne korekty ustawień.