นับเป็นเวลาถึง 50 ปี ที่ธรรมนูญเรื่องพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ (Sacrosanctum Concilium, 4 ธ.ค. 1963) ได้ประกาศใช้อย่างเป็นทางการ เพื่อปรับปรุงพิธีกรรมของพระศาสนจักร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในบทที่ 7 ของธรรมนูญฉบับนี้ ซึ่งมีจำนวน 9 ข้อ ที่ธรรมนูญได้ให้ความสำคัญต่อศิลปะในพิธีกรรมว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญต่อพิธีกรรม 

ศักดิ์ศรีของศิลปะศักดิ์สิทธิ์

122. เป็นการถูกต้องที่จะนับศิลปะกรรมเป็นกิจกรรมสูงส่งอย่างยิ่งของสติปัญญามนุษย์ โดยเฉพาะศิลปะทางศาสนา ซึ่งมีศิลปะศักดิ์สิทธิ์เป็นส่วนยอด ศิลปะเหล่านี้โดยธรรมชาติแล้ว มุ่งจะแสดงความงดงามไร้ขอบเขตของพระเจ้าออกมาโดยผลงานของมนุษย์ ศิลปะเหล่านี้จะมุ่งไปหาพระเจ้าเพื่อสรรเสริญและถวายพระเกียรติแด่พระองค์ได้มากที่สุด ถ้าไม่มีจุดประสงค์อื่น นอกจากส่งเสริมให้โน้มน้าวจิตใจของมนุษย์ไปหาพระเจ้าอย่างศรัทธาด้วยผลงานของตน