ONZE ZOETWATERVISSERIJ. Arie van der Ree
De Hoofdafdeling Zoetwatervisserij van de Koninklijke Nederlandse Heidemaatschappij in Arnhem heeft vanaf 1905 een krant uitgegeven ten behoeve van de vissers die onder de naam kust- en binnenvisserij hun vak uitoefenden. De naam van deze krant was “ onze zoetwatervisserij “. In deze kranten stonden vangstgegevens vermeld en berichten van de diverse visserijafdelingen uit het hele land.
Er zijn leuke berichten bij zoals dat er bij een melkboer in Leeuwarden plotsklaps een paling uit de lucht komt vallen, welke hij later heeft gebakken. Boven het verhaal stond de titel “ de een uit, en de ander in zijn element”. Ook minder leuke berichten waren te lezen op bijvoorbeeld pag. 13 uit krant nr 22 van 1916:
Een droevig ongelukDonderdagavond (12 Oktober 1916) zijn de visser J.v.d.Pluijm van de Hank (gem. Dussen) en diens zoon op de Amer met hun boot omgeslagen en beide verdronken.
Na wat speurwerk in Hank vond ik een zoon uit het tweede huwelijk van Mevr. van der Pluijm-Leeggangers, Nol (de bakker) van der Pluijm. Hij had het trouwboekje van zijn moeders eerste huwelijk nog. Het betreft hier Johannes (Jan) van der Pluijm (geb. 21-3-1875 Dussen). Hij is op 14-4-1902 getrouwd met Maria Leeggangers (geb.3-3-1879 Dussen). Als eerste kind staat vermeld Antonius Joannes van der Pluijm (geb. 6-4-1903 Maria-polder, zo werd Hank vroeger genoemd.)
Visser Jan van der Pluijm was met zijn zoon Antoon aan het zeilen op de Amer tegenover de polder de Koekoek tussen Drimmelen en Lage Zwaluwe. Vermoedelijk werd het slecht weer en is de boot omgeslagen en zijn vader en zoon verdronken. De hond die aan boord was, is naar de kant kunnen zwemmen en door de grienden naar de Visserska in Hank gelopen waar hij de volgende dag voor de deur zat. De beide vissers zijn niet direct gevonden. In het trouwboekje staat als datum van overlijden van zoon Antoon 25-10-1916. Hij is dus 13 dagen later gevonden in de grienden van de Koekoek. Bij zijn vader Jan van der Pluijm staat vermeld: overleden te Made c.a. 20-3-1917. Dat is dus vijf en halve maand later op bijna dezelfde plek als zijn zoon. Bij oude mensen in Hank was het verhaal wel bekend maar de exacte gegevens waren vervaagd.
Bede om hulp
In de daaropvolgende krant verschijnt een stukje van het bestuur van de visserij afdeling ”Samenwerking” te Hank. De beginregel is “ Bede om hulp”. Hierin wordt om een bijdrage van alle Nederlandse vissers gevraagd om de weduwe die met 5 kinderen achterbleef, met giften te steunen. In de maanden daarop is te lezen waar de giften vandaan komen en wel uit het hele land.
De weduwe is in 1921 weer getrouwd met een visser namelijk Gerardus van der Pluijm (geen familie). Ook zij kregen nog een aantal kinderen waaronder Nol van der Pluijm die mij de gegevens verstrekte. De weduwe werd later nog steeds Mie van Jantjes genoemd. Zij woonde aan de Visserskade nr 22.
Gerardus van der Pluijm was knecht bij van Balkom in Hank en toen hij trouwde kreeg hij de beschikking over de boot, welke vlak na het ongeluk was gevonden.Van deze boot werd gezegd dat deze gebouwd is bij Tak in Raamsdonkveer. Of deze schuit nog bestaat is niet bekend.
Kinderen van Mie van Jantjes en haar (op een na) jongste zoon Nol op de voorgrond. Dit kan de schuit zijn waar Mie's eerste man mee verdronk.
Op de inschrijvingskaart van Johannes van der Pluijm (zie foto hiernaast) staat geschreven dat de woonplaats Dussen Wijk C201 is. Hank (Mariapolder) valt onder gemeente Dussen. Dus de vissers die zich inschrijven krijgen DU met het inschrijvingsnummer. Dit is bij J. van der Pluijm nr 14. Deze inschrijving was verplicht als men ten westen van de spoorbrug van Moerdijk ging vissen. Misschien was hij met zijn zoon daarnaartoe op weg want hij had vergunning om tussen de brug en Willemstad te vissen met fuiken en schutwant. De administratie van de gemeente loopt een klein beetje achter want pas in 1923 word het nummer doorgehaald. Dit betekent dat de tweede man, Gerardus van der Pluijm, niet in het kustwater viste maar waarschijnlijk in de Biesbosch.