Analityka transmutacyjna
Analityka to proces wykonywany w celu oszacowania parametrów konkretnej przemiany. Każda z tych wartości powinna być odpowiednio interpretowana. Gdy przemiana którą badamy ma dobre wyniki, oznacza to dla nas że zaklęcie jest wysoko efektywne i bezpieczne.
WSPÓŁCZYNNIKI STRUKTURY
Stała Cristoffa (C) - najczęściej używana w transmutacji. Określa złożoność fizyko-chemiczną organizmu, może być w przedziale od 0 do 6,3. Odnosi się ona jedynie do substratu.
Stała Rothera (r) - odnosi się do całej przemiany, zależy od odłamu transmutacji.
Opór transmutacyjny substratu - każdy przedmiot ma stałą odporność na transmutację. Obliczamy go ze wzoru:
p=n(C+r)
gdzie n to liczba substratów.
WSPÓŁCZYNNIKI TRWAŁOŚCI
Trwałość to okres czasu, kiedy przedmiot otrzyma nadany przez kształt.
Współczynnik entropii v-Cramera - mierzy trwałość efektu przemiany.
v= N/p *100%
N- stała Nergelkelka
p- opór substratu
Współczynnik zakłócenia - wrażliwość na zakłócenia paragenne. Nazywamy go współczynnikiem d-Goodmana.
d=N * grupa * 100%
WSPÓŁCZYNNIKI TRAJEKTORII
Pole rażenia - ma kształt trójkąta prostokątnego. Podstawa to wysokość substratu w centymetrach, przeciwległy do niej wierzchołek to koniec różdżki. Pole tego trójkąta obliczamy z prostego wzoru:
Pr = 1/2 * a * b
a- wysokość substratu
b- nasza odległość od substratu
WSPÓŁCZYNNIKI EFEKTOLOGII
Współczynniki te określają zjawiska, które odczujemy zmysłami. Każda wygenerowana przez nas energia tworzy uporządkowaną strukturę.
Cząstki nadające organizację zaklęcia w przestrzeni nazywamy regulatorami, występują tuż przy atomie zaklęcia na filamencie regulatorowym. Od nich zależą efekty dźwiękowe i wizualne.
Druga warstwa to filament operonowy, nie do końca znamy jego funkcję. Znajdują się tam glaciony, które obniżają temperaturę, termony które ją podwyższają i inne.
Trzecia warstwa to filament kantoniczny, zawiera jedynie muzoarsy, które wydzielają efekty dźwiękowe.
Czwarta, zewnętrzna warstwa to filament fotoniczny. Określa kolor światła z różdżki, cząstki w tej warstwie to fotowisy.
Każdy typ zaklęcia w UOSZT ma dokładnie określona liczbę cząstek - określa to liczba układowa. Nie każdy filament będzie posiadał przez to równą liczbę cząstek!
Maksymalna liczba cząstek na filamencie to:
- regulatorowy - 3
- operonowy - 5
- kantonicnzy - 7
- fotoniczny - 11
Niektóre z nich mogą pozostać puste po podziale cząstek.
Liczbę cząstek na filamentach umieszczamy na schemacie struktury zaklęcia, np.:
Fotometrium (F) to liczba odpowiadająca wysyceniu ostatniej powłoki atomu zaklęcia. Jeżeli wynosi 0 to nie zachodzi żadne zjawisko świetlne. Jednostka magicznego światła to vis.
Muzometrium (M) to wartość odpowiadająca wysyceniu filementu kantonicznego. Jednostka dźwięku magicznego to ars.