Ημερομηνία δημοσίευσης: Feb 12, 2010 8:46:9 PM
Ἀναγινώσκοντες τούς Θείους Ψαλμούς τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ εἰς τόν δεύτερον Ψαλμόν αὐτοῦ ἐδάφιον 12 εὐρίσκωμεν τούς στίχους τούτους: Δράξασθε παιδείας μήποτε ὀργισθῆ Κύριος καί ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. Τούς στίχους τούτους ὑπέρ πάσαν ἄλλην ἐποχήν θά ἔπρεπε σήμερον πάντες νά φέρωμεν συχνάκις εἰς τά χείλη ἠμῶν καί νά ἐξετάζωμεν τούτων τήν βαθυτέραν ἔννοιαν καί τί ἀκριβῶς εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον οὗτοι ἐπιδιώκουν.
Ἐξηγοῦντες τούς στίχους τούτους εἰς τήν ἁπλουστέραν, θά ἔχωμεν αὐτούς ὡς ἑξῆς; Κρατήσατε σφιχτά τήν κατά Θεόν Διδασκαλίαν μήποτε ὀργισθῆ Κύριος καί ἀπολεσθεῖτε ἐκ τῆς εὐθείας ὁδοῦ, Μάλιστα περί αὐτῆς τῆς παιδείας ὁμιλοῦν οἱ στίχοι οὗτοι. Παιδείαν ἐνταύθα ὁ Θεός καλεῖ, διότι ὁ Θεός ὁμιλεῖ διά τῶν στίχων τούτων, οὐχί τήν μάθησιν τῆς τέχνης καί ἐπιστήμης, ἀλλά τήν ἐκ παιδικῆς ἡλικίας μόρφωσιν τῆς καρδίας διά τῆς πίστεως εἰς τόν Ἰησουν Χρίστον καί τῆς ἐργασίας τῶν καλῶν ἔργων, ἀπαιτούτων ἀγώνας καί μόχθους πρός ἀποφυγήν τοῦ κακοῦ καί χαλίνωσιν τῶν παθῶν. Ἡ μάθησις δέ αὕτη ὠνομάσθη παιδεία, διότι ἐκ παιδικῆς ἡλικίας πρέπει νά παιδεύωσι, δηλαδή νά δίδασκωσιν οἱ γονεῖς, τά τέκνα καί οἱ διδάσκαλοι τούς καθηγητὰς τήν εὐαγγελικὴν ἠθικήν πρώτον, καί εἴτα τάς τέχνας ἡ ἐπιστήμας, διότι ἡ μέν μάθησις πλουτίζει μόνην τήν κεφαλήν, ἡ δέ παιδεία εἶναι ὁ θησαυρός τῆς ψυχῆς. Καί ὁ Ἰσοκράτης συμφωνῶν εἰς ταῦτα λέγει: Πεπαιδευμένους ὀνομάζω οὐχί τούς μαθόντας τέχνας ἡ ἐπιστήμας, ἡ ἔχοντας δυνάμεις τινάς (νοημοσύνην ἔκτακτον καί νοῦν ἐφευρετίκον) ἀλλά πρώτον τούς γινώσκοντας, τά ἀληθῆ αὐτῶν συμφέροντα· δεύτερον τούς φυλάσσοντας δικαιοσύνην πρός ἀλλήλους· τρίτον τούς χαλινούντας τάς ἠδονᾶς των, τέταρτον τούς μή ὑπερηφανευομένους ἐν ταῖς εὐτυχίαις. Οἱ ταῦτα ἔχοντες οὗτοι εἴσιν οἱ φρόνιμοι καί τίμιοι ἄνδρες (Ἰσοκρ. Παναθ. 1, σέλ. 238 ).
Τήν Παιδείαν ταύτην ἐννοεῖ καί ὁ Μέγας Παῦλος λέγων πρός τούς Ἐφεσίους; «Ἀλλ' ἐκτρέφετε τά τέκνα ὑμῶν ἐν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου».
Αὕτη ἡ παιδεία εἶναι ἡ σώζουσα τόν ἄνθρωπον, αὕτη διατηρεῖ τήν πρός τόν ἄνθρωπον εὔνοιαν καί συμπάθειαν τοῦ Θεοῦ. Αὕτη ὑπόσχεται εἰς τόν ἄνθρωπον ἤρεμον καί ἠσύχιον ζωήν πλήρη εὐτυχίας καί χαρᾶς.
Τήν παιδείαν ταύτην ἐδείχθησαν ἐσχάτως ἀνίκανα καί ἀνάξια τα σχολεῖα νά μεταδώσωσιν εἰς τά παιδία, ἀντιθέτως δέ κατά τό μᾶλλον ὁδηγοῦν αὐτά εἰς τόν ἐκφυλισμόν, τήν διαφθοράν καί τήν ἀπιστίαν.
Ἐπεβλήθη ὅθεν καί ἐπιβάλλεται εἰς τήν Ἐκκλησίαν ν' ἀναλάβη τό καθῆκον τοῦτο, ἔστω καί ἄν αὕτη κτίζη καί οἰκοδομῆ ἐν τῇ καρδία τοῦ παιδός τό ἀγαθόν, τό ἠθικόν καί τό χριστιανικόν φρόνημα, καί ἀντίθετως τὸ σχολεῖον καί ἡ κοινωνία κρημνίζη καί καταστρέφη.
Αὕτη εἶναι ἡ πνευματική Μήτηρ, αὕτη ἑξαιρέτως τήν Ἑλληνικήν φυλήν τήν διέσωσε ἐκ τοῦ ὀλέθρου καί τῆς καταστροφῆς πολλάκις. Αὕτη καί σήμερον ἔγινε προστάτης τοῦ παιδός διά τῆς ἱδρύσεως τῶν Κατηχητικῶν ἤ Κυριακῶν Σχολείων, μέ τόν σκοπόν νά σώση καί πάλιν τήν φυλήν μας.
Καί ἡ ἡμετέρα Ἐκκλησία, ἄν καί διώκεται, ἐπετέλεσεν ἰδία κατά τό λῆξαν Σχολικόν ἔτος λαμπρῶς καί λίαν ἐπιτυχῶς τό Θεῖον αὐτό ἔργον μέ τόν ζῆλον τόν ἔνθεον, τήν αὐταπάρνησιν καί τήν ἔμπρακτον διδασκαλίαν κυρίως τῶν Κατηχητῶν καί Κατηχητηρίων της.
Ἐλειτούργησαν κατά τό ἔτος τοῦτο ἐν Ἀθήναις καί ἐν Πειραιεῖ τριάκοντα Κατηχητικά Σχολεῖα εἰς τά ὁποῖα ἐνεγράφησαν πέντε χιλιάδες μαθητῶν καί μαθητριῶν.
Τά Κ. Σχολεῖα ταῦτα διεκρίνοντο εἰς Κατώτερα, Μέσα καί Ἀνώτερα, ἐπέδειξαν κατά τάς ἐξετάσεις, αἱ ὁποῖαι μόλις τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν ἔληξαν, ὅτι οἱ Κατηχηταί καί Κατηχήτριαι εἰργάσθησαν μετ' ἀπαραμίλλου ζήλου καί προθυμίας, οἱ δέ μαθηταί καί μαθήτριαι προήχθησαν θαυμασίως καί κατενόησαν ἀπολύτως τήν σπουδαιότητα τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου τοῦ ὁποίου τά μαθήματα παρηκολούθησαν ἀνελλιπῶς καί μετ' ἐπιμελείας ἀρίστης ἐπιδείξαντα δίψαν πραγματικήν πρός αὐτά, Μοί ἐδόθη ἡ εὐτυχία νά παρακολουθήσω ὅλων των Κ. Σχολείων τάς ἐξετάσεις καί διά τοῦτο ὁμιλῶ μετά βεβαιότητος περί τῆς ἐπιτυχίας τοῦ σκοποῦ.
Ἕνεκεν τούτου ἐκφράζω τήν εὐαρέσκειαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἰδιαιτέρως τήν ἡμετέραν πρός τούς ἀκαμάτους καί ζηλωτάς- Κατηχητὰς καί τάς Κατηχητρίας διά τό ὡραῖον τους ἔργον, δι΄ ὅ ἀπό τοῦ Ὑψίστου καί Ἁγίου Θεοῦ θά λάβωσιν τήν ἀντιμισθίαν πολλαπλασιάσαντες τό δοθέν αὐτοῖς τάλαντον.
Εἰς δέ τούς μαθητάς καί μαθητρίας τάς διαπύρους εὐχάς μου πρός φωτισμόν καί τόν κατά Χριστόν καταρτισμόν αὐτῶν.
Ἐπί τούτοις ἐκφράζομεν τήν εὐαρέσκειαν ἠμῶν καί πρός τάς Κυρίας τῆς Ἐφορείας τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων μας αἵτινες κατέβαλον πάσαν δυνατήν προσπάθειαν πρός εὐώδοσιν τοῦ ὡραίου αὐτοῦ ἔργου,
Ἀναμένωμεν εἰδήσεις καί ἐκ τῆς λοιπῆς Ἑλλάδος σχετικάς μέ τάς ἐξετάσεις τῶν Κατηχητικῶν μας Σχολείων διά νά ἐπανέλθωμεν περιγράφοντες εὐχαρίστως καί τάς τούτων ἐπιτυχίας.
† Ὁ Διαυλείας ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ
(«Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ». ἀρ. φ. 53, Κυριακή 5 Ἰουλίου 1948, σελ. 8.)