อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย

แผนที่อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย

จัดทำโดย

นาย ศรัณยู ไคร้ยะ วิทยาการคอมพิวเตอร์กลุ่ม1 504244209

อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัยตั้งอยู่ที่ตำบลศรีสัชนาลัย บริเวณที่เรียกว่า “แก่งหลวง” ห่างจากตัวอำเภอศรีสัชนาลัยลงมาทางอำเภอสวรรคโลก 11 กิโลเมตร หรือห่างจากกรุงเทพฯ ประมาณ 550 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ในเขตของตำบลศรีสัชนาลัย ตำบลสารจิตร ตำบลหนองอ้อ ตำบลท่าชัย ส่วนตัวเมืองโบราณศรีสัชนาลัยอยู่ในเขตหมู่บ้านพระปรางค์ ตำบลศรีสัชนาลัย มีพื้นที่ทั้งหมดประณ 45.14 ตารางกิโลเมตร เดิมชื่อว่า “เมืองเชลียง” แล้วเปลี่ยนชื่อเป็น “ศรีสัชนาลัย” ในสมัยกษัตริย์ราชวงศ์พระร่วงขึ้นครองกรุงสุโขทัย และได้สร้างเมืองขึ้นใหม่เป็นศูนย์กลางการปกครองแทนเมืองเชลียง ในบริเวณอุทยานประวัติศาสตร์มีโบราณสถาน และโบราณวัตถุทั้งหมด 215 แห่ง สำรวจค้นพบแล้ว 204 แห่ง

อุทยานฯ เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้ทุกวัน ตั้งแต่เวลา 08.00 - 17.00 น. อัตราค่าเข้าชม ชาวไทย 10 บาท ชาวต่างชาติ 40 บาท หรือสามารถซื้อตั๋วรวมได้ ชาวไทย 30 บาท ชาวต่างชาติ 150 บาท ในกรณีที่นำยานพาหนะเข้าภายในเขตอุทยานฯ เสียค่าธรรมเนียมอีก ราคา 10 - 50 บาท และทางอุทยานฯ มีบริการรถรางนำชมโบราณสถานทั่วบริเวณชาวไทย 10 บาท ชาวต่างชาติ 30 บาท หากนักท่องเที่ยวที่ต้องการขอวิทยากรนำชม หรือสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมสามารถติดต่อได้ที่อุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัชนาลัย อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย 64130 โทร. 0 - 5567 - 9211

การเดินทาง รถยนต์ จากตัวเมืองสุโขทัย ใช้ทางหลวงหมายเลข 101 เส้นสุโขทัย-สวรรคโลก-ศรีสัชนาลัย ไปจนถึงระหว่างกิโลเมตรที่ 17 - 19 เลี้ยวซ้ายข้ามสะพานแม่น้ำยม จะมีทางแยกขวาเข้าอุทยานฯ ไป ประมาณ 1.5 กิโลเมตร เป็นระยะทาง 68 กิโลเมตร หรือ รถโดยสารประจำทาง มีรถสายสุโขทัย-ศรีสัชนาลัย ออกจากท่ารถที่ตลาดเทศบาลไปอุทยานฯ ทุกวัน นอกจากนี้นักท่องเที่ยวสามารถใช้เส้นทางจากอำเภอสวรรคโลกไปตามทางหลวงหมายเลข 1201 ไปจนถึงตำบลเมืองเก่า บริเวณเชิงสะพานข้ามแม่น้ำยมแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าอุทยานฯ อีก 2 กิโลเมตร รวมระยะทาง 22 กิโลเมตร

คลิกตามลิงค์ข้างล่างดูภาพประกอบ (ถ้าคลิกไม่ได้ก็ copy link วางในช่องค้นหาหน้าเว็บของเบราเซอร์ครับ)

http://picasaweb.google.com/jackneca/tmsNYF#

บทสัมภาษณ์

ภาพผู้ให้สัมภาษณ์ : http://picasaweb.google.com/jackneca/tgjaqG#5425738213720509826

ผมถามพี่ผู้ชาย

ผม : เอ่อ พี่ครับ ผมขอสัมภาษณ์หน่อยได้ไหมครับ ขอถ่ายรูปด้วยครับ

พี่่่ผู้ชาย : ได้ครับ จะถามอะไรเหรอ แล้วจะเอาภาพไปทำอะไรเหรอ

ผม : จะเอาไปทำงานส่งอาจาร์นะครับ

ผม : พี่ชื่ออะไรครับ

พี่่่ผู้ชาย : พี่ชื่อน้อย

ผม : แล้วพี่ผู้หญิงที่มากับพี่ชื่ออะไรครับ

พี่่่ผู้ชาย : อ๋อ ชื่อหนิงน่ะ เป็นพี่สาวของพี่เอง

ผม : พี่เป็นคนจังหวัดอะไรครับ

พี่่่ผู้ชาย : เป็นคนพิจิตรครับ

ผม : พี่มาเที่ยวที่นี่บ่อยไหมครับ

พี่่่ผู้ชาย : พี่มาเป็นหนที่ 3 แล้วครับ

ผม : แล้วพี่คิดว่าที่นี่มันเป็นยังไงบ้างครับ

พี่่่ผู้ชาย : พี่ก็ว่ามันสวยดีนะ บรรยากาศ เหมือนๆ กับ อุทยานที่เมืองเก่า

ผม : ขอบคุณครับพี่น้อยที่ให้ข้อมูล

ผมถามพี่ผู้หญิง

ผม : พี่ครับ พี่คิดว่าค่าบริการในการเข้าชม ราคาเหมาะสมหรือไม่ครับ

พี่ผู้หญิง : พี่คิดว่าเหมาะสมนะ ราคาไม่แพงเลย พี่คิดว่าคุ้มมากๆเลยนะ กับการได้เข้าชม

สถานที่แบบนี้

ผม : แล้วพี่คิดว่า ราคาที่เขาเก็บกับชาวต่างชาติ มันแพงเกินไปหรือเปล่าครับ

พี่ผู้หญิง : พี่ก็ว่าไม่แพงนะ เพราะสำหรับอย่างฝรั่งที่เขาเข้ามาดูกัน มันเป็นเงินเล็กน้อยมากสำหรับพวกเขา

ผม : ถ้าพี่มีโอกาสพี่จะมาเที่ยวที่นี่อีกหรือเปล่าครับ

พี่ผู้หญิง : พี่คิดว่าน่าจะได้มาอีกนะ เพราะเพื่อนพี่หลายคนยังไม่เคยมาที่นี่เลย วันหลังพี่จะพาเพื่อนๆของพี่มาด้วย

ผม : ขอบคุณครับพี่หนิงที่ให้ข้อมูลและสละเวลาอันมีค่ามาให้ผมได้สัมภาษณ์

พี่ผู้หญิง : ไม่เป็นไรจ๊ะ

ผม : ขอถ่ายรูปหน่อยนะครับ