Open brief bestuurders Mee en Vivenz Zuid-Holland vrijwilligers bij multiprobleem gezinnen

Post date: 24-apr-2015

Desiree en Anke-Elze hebben dit project op woensdag 22 april 2015 uitgebreid besproken met de directie van Mee en een vertegenwoordiger van Vivenz.

Gebleken is dat het persbericht feitelijk niet aansluit bij de inhoud van het project. Derhalve is de onderstaande brief ook niet meer van toepassing.

Alle aanwezigen vonden dat wij een plezierig, open en vruchtbaar gesprek hadden dat in de toekomst zeker een vervolg krijgt.

Anke-Elze

Geachte heer, mevrouw,

Met verbazing hebben vele ouders het artikel “Vrijwillige hulp voor complexe gezinnen” in Dordt Centraal d.d. 25 januari 2015 gelezen. Het kan er bij veel ouders niet in dat zichzelf respecterende organisaties als Mee Nederland en Vivenz hun naam aan dit project willen verbinden. Het is een totaal gebrek aan visie op het gebied van hoogwaardige hulpverlening.

Door het inzetten van vrijwilligers wordt gedaan aan pappen en nat houden, een goedkope manier van preventie die onverantwoord is bij multi-probleemgezinnen.

Bij multi-probleemgezinnen is men omdat er reeds sprake is van forse problematiek het preventiekader al voorbij. Door de inzet van vrijwilligers die slechts acht cursusdagen hebben gehad krijgen deze gezinnen niet de hulp die nodig is. Deze vrijwilligers inzetten aan de toegangspoort zal leiden tot ongelukken soms met dodelijke afloop. Bovendien is het schadelijk en levert het een kostenexplosie op aan de achterkant. Goedkoop is hier echt duurkoop.

Ouders vragen zich af of de vrijwilligers na acht cursusdagen voldoen aan de norm van verantwoorde werktoedeling opgenomen in het kwaliteitskader jeugdhulp.

De norm houdt in dat aanbieders, in dit geval Mee en Vivenz, in het jeugddomein bij zowel jeugdhulp als toegang het werk toe moeten delen aan geregistreerde jeugdprofessionals tenzij er gegronde redenen zijn om hier vanaf te wijken. Met de inzet van vrijwilligers bij multiprobleemgezinnen voldoet men niet aan de norm van verantwoorde werktoedeling. Bij deze geconstateerde ernstige problematiek is het preventiekader al voorbij.

Denken uw organisaties werkelijk dat deze vrijwilligers na een achtdaagse cursus in staat zijn om financiële problemen, opvoedproblematiek te scheiden van ADHD of welke andere psychiatrische stoornis dan ook. Denken uw organisaties echt dat deze vrijwilligers kindermishandeling/kinderverwaarlozing tijdig opmerken?

Het antwoord is nee. Dit is een taak van professionals die daarvan verstand hebben. Naast tijdige signaalherkenning is kennis nodig over systeemproblematiek, het 2e, het 3e milieu en de sociale kaart. Nog belangrijker is dat er zicht en kennis moet zijn dat andersom systeemfactoren en kindfactoren zoals hechting, autisme etc ADHD-achtige symptomen kunnen opleveren maar dat dit dus allerminst ADHD is. Na een cursus van acht dagen zijn deze vrijwilligers onvoldoende toegerust om dit adequaat kunnen.

Daarom lijkt het ouders verstandig om dit project op te doeken voor het van start gaat. Misschien kunnen deze vrijwilligers na een cursus van acht dagen koffieschenken in het verzorgingshuis of boodschappen doen voor onze hulpbehoevende medemens? Maar ze kunnen absoluut niet worden ingezet bij kwetsbare kinderen en hun ouders, dat is vragen

om ongelukken.

Uw organisatie zal ongetwijfeld te goeder trouw zijn, heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt. Ouders raden uw organisatie met klem aan uit te kijken. Juist bij multiprobleem gezinnen hoort men in te zetten op de professional. Die werkt met screeningsinstrumenten en een goede triagemethodiek.

Als de inzet van deze vrijwilligers door gezet wordt vergaloppeerd men zich vroeg of laat. De gevolgen voor deze vrijwilligers zijn niet te overzien en de kop van jut voor hun persoon komt dan wel heel dicht bij. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Namens de ouders

Desiree van Doremalen