W.F. Gisolf, directeur van de HBS in Bandoeng
"De oude HBS waarvan W.F. Gisolf directeur is geweest, staat aan de Jalan Belitung. De oude vorm en de oude indeling is bewaard gebleven. Binnen zijn er veel mooie oude details: vloeren, glas in lood, houten constructies. De bankjes in de lokalen maken de indruk ook nog authentiek te zijn. Volgens een oud leerling die we spraken zijn er aansluitend op het oude gebouw vijf extra scholen aangebouwd. Op de oude foto's zie je nog dat het een vrijstaand gebouw was; nu is het onderdeel van een veel groter complex.
Daardoor is het achter het originele gebouw een wirwar geworden. Ook is er op een binnenplaats een kleine moskee (een 'musholla' ) gebouwd, waar mannen en vrouwen apart, gescheiden door een gordijntje, kunnen bidden.
Op de binnenplaats hangt ook een koperen klok, met een Nederlandstalig opschrift, een cadeau uit begin jaren '70 van een Nederlandse school.
Archieven of ander materiaal uit de voor-oorlogse periode zijn niet meer in Bandoeng aanwezig. Wat er was zou naar Jakarta zijn overgebracht. Het gebouw ligt tegenover het oude regeringsgebouw, waar nu het Indonesische leger in is gevestigd. Naast het gebouw ligt nog steeds het oude zwembad van de hiernaast staande foto. Achter de kassa zit een vriendelijke man die in 1939 en 1940 nog op de HBS ernaast heeft gezeten en dan ook goed Nederlands spreekt. Oude details uit de vooroorlogse periode zijn goed bewaard gebleven zoals glas in lood, oude naambordjes en het oude draaihekje bij de ingang."
(Karel)
"Over de HBS, in het Indonesisch ‘Sekolah Menengah Atas’. Het gebouw lag vroeger aan de Bilitonweg. Zwemmen hebben we al jong geleerd in het zwembad ‘Centrum’, naast de HBS, waar vader directeur was (zie foto hiernaast). Na het zwemmen mochten we hem daar ophalen om samen naar huis te gaan.
Ook gingen we soms zwemmen in het Tjihampelas. Moeder vond dat niet goed omdat daar altijd militairen van het KNIL zwommen waardoor het water niet schoon zou zijn. Dit zwembad lag vlak bij het huis van oom Wim en tante Erzien Boomstra aan het IJzermanpark. Hij was rector van de TH, waar toen ook de eerste president van Indonesia als student was ingeschreven. Soms mochten we met oom Wim mee naar het tegenover hun huis liggende universiteitscomplex.
Ik herinner mij dat een van zijn veel oudere zoons een prachtige speelgoedtrein had waar Jan en ik slechts naar mochten kijken."
(Guus Gisolf, herinneringen)