Daktyl - stopa składająca się z sylab mocnej (długiej lub akcentowanej) i dwóch sylab słabych (krótkich lub nieakcentowanych).
Daktyliczne metrum - metrum, w którym długie lub akcentowane są sylaby pierwsza, czwarta, siódma, dziesiąta, trzynasta i szesnasta.
Daktyliczny heksametr- zob, Heksametr.
Daktyliczny tok zob. daktyliczne metrum.
Daktylotrochej - wzorzec wersyfikacyjny, w którym połączone są daktyl i trocheje. Za daktylotrocheje są często uważane jamby z nagłosem trocheicznym. W literaturze polskiej termin rzadko używany. Powszechny w dawnej czeskiej literaturze wersologicznej.
Dekadentyzm
Dekalog - Dziesięcioro przykazań, które według Biblii Mojżesz otrzymał od Boga wypisane na dwóch kamiennych tablicach. w średniowieczu były popularne wierszowane dekalogi ujęte w formę dziesięciu dystychów.
Deseterac - południowosłowiański dziesięciozgłoskowiec ze średniówką po sylabie czwartej dominujący w epice bohaterskiej, na przykład w cyklach Bitwa na Kosowym Polu i Królewicz Marko
Duńska literatura - literatura pisana w Danii w języku duńskim i częściowo łacińskim. Najważniejsi przedstawiciele to Soren Kierkegaard. Hans Christian Andersen
Dwustopowiec.
Dwuwersowa strofa zob Dystych.
Dwuwiersz zob. Dystych.
Dwuzgłoskowiec
Dwunastowersowa strofa
Dwunastozgłoskowiec
Dwusystemowy wiersz zob. Bisystemowy wiersz.
Dyjamb
Dykcja
Dymetr
Dypodia
Dysonans
Dyspondej
Dystych
Dystych elegijny
Dytrochej
Dziennik
Dziesięciowersowa strofa zob. strofa dziesięciowersowa.
Dziewięciowersowa strofa zob. strofa dziewięciowersowa.
Dziesięciozgłoskowiec - rozmiar sylabiczny liczący dziesięć sylab, występujący w dwóch podstawowych odmianach: symetrycznej, z akcentami na sylabie czwartej i dziewiątej 10(5+5) i asymetrycznej, z akcentami na sylabie trzeciej i dziewiątej 10(4+6). Dziesięciozgłoskowiec symetryczny sylabotonizuje się w kierunku daktyla lub jambu, zaś dziesięciozgłoskowiec asymetryczny w kierunku trocheja lub anapestu. Dziesięciozgłoskowiec symetryczny znajduje zastosowanie w strofie stanisławowskiej 10/8/10/8. Asymetryczny dziesięciozgłoskowiec był podstawowym rodzajem wiersza epiki południowosłowiańskiej.
Dziewięciozgłoskowiec.