Φλέρυ Νταντωνάκη - Η Φλέρυ Νταντωνάκη στα 12 τραγούδια του Γιώργου Ποταμιάνου
==========
Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε από τον braintumorguy, στην Αθήνα, ΕΛΛΑΔΑ.
(4) 01-05-2016 me and my Masters, the Great Ancient Greek Philosophers Plato, and Aristotle.
(5) 30-05-2016 Beautiful Greece & the Greek Islands from Space on a beautiful clear day.Thank you NASA.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με εμένα, παρακαλώ επισκεφθείτε την κύρια ιστοσελίδα μου
(1) 15-08-2015 εγώ με τον Βασιληά Λεωνίδα της Σπάρτης, μπροστά στο Μουσείο της Ακρόπολης.
(2) 22-11-2015 μπροστά στην Ακρόπολη.
(3) 26-11-2015 στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο κτίριο της Βουλής.- ανάμεσα στο Συντριβάνι και το Δένδρο των Χριστουγέννων.
==========
και / ή ...
==========
SONGS IN GREEK Language - ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ στην Ελληνική γλώσσα
==========
Η Φλέρυ Νταντωνάκη στα 12 τραγούδια του Γιώργου Ποταμιάνου
Ο Γιώργος Ποταμιάνος ασχολήθηκε με το τραγούδι από μεράκι, μιας και υπήρξε εφοπλιστής πλοιοκτήτης.
15/08/2011
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Βαγγέλης Αρναουτάκης
Βαγγέλης Αρναουτάκης
Τα «12 τραγούδια» του με την αέρινη φωνή της Φλέρυς κυκλοφόρησαν το 1972. Σχεδόν στο σύνολό τους ήταν παλιότερα, συμπαθητικά, τραγούδια, του συνθέτη που είχε εμφανιστεί στο τραγούδι στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Τα περισσότερα από τα συγκεκριμένα τραγούδια είχαν δισκογραφηθεί προηγουμένως με τις φωνές της Εύης Μυλοπούλου, της Ζωής Φυτούση, του Σάκη Παπανικολάου, της Λίτσας Διαμάντη και του Γιάννη Καλατζή, αλλά – αν και και υπό την επιρροή της εν γένει ηχητικής αισθητική της εποχής, με τις φαρφίσες κ.λ.π. – η Φλέρυ τα αγκάλιασε με τη φωνή και την αύρα της κάνοντάς τα ακριβά!
Για την γνωριμία του με την Φλέρυ ο Γιώργος Ποταμιάνος θυμάται: «Γνώρισα τη Φλέρυ Νταντωνάκη σε σπίτι Αμερικανών φίλων της, εδώ στην Αθήνα. Είχε μαζί της την κιθάρα, άρχισε να τραγουδάει κι έμεινα κατάπληκτος με τη φωνή της. Επί τόπου της πρότεινα να γυρίσουμε έναν δίσκο και πολύ γρήγορα πήγαμε στον Μάκη τον Μάτσα. Ενθουσιάστηκε κι αυτός αμέσως κι έτσι κάναμε τον δίσκο που ονομάστηκε Φλέρυ».
Ο συγκεκριμένος δίσκος είχε πρωτοκυκλοφορήσει σαν τουριστικός με την ετικέτα της Margophone. Αυτά ήταν τα ήθη και το τοπίο του τραγουδιού, τότε. Δεν είχαν αποσαφηνιστεί και αξιολογηθεί, ακριβώς, τα πραγματικά μεγέθη, με τρόπο, δηλαδή, που να προασπίζονταν αισθητικά και καλλιτεχνικά. Όσον αφορά τη Φλέρυ, τον ίδιο καιρό σφράγιζε με την παρουσία της τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι, με τον οποίο είχαν γνωριστεί στην Αμερική. Ήταν, άλλωστε, η πρώτη εποχή της στην Ελλάδα μετά από την πολυετή παρουσία της στις μουσικοθεατρικές σκηνές και τα πάλκα του Νέου Κόσμου.
Τα τραγούδια του δίσκου κατά σειρά, με κάποια στοιχεία για τις πρώτες εκτελέσεις:
01 Στον Πειραιά στο Πασαλιμάνι 1ο βραβείο στο «Φεστιβάλ Πειραιώς» το 1970, την ίδια χρονιά ηχογραφήθηκε στην Minos με τον Γιάννη Καλατζή και την ορχήστρα του Γιώργου Μαλλίδη.
02 Το τραγούδι του Μπαρμπαλιά 1η εκτέλεση σε δίσκο Columbia το 1963 με τη Ζωή Φυτούση και την ορχήστρα του Λέανδρου Κοκόρη.
03 Πάρ’ έν’ αστέρι - πάρ’ έν’ αστέρι
04 Κατάρτια στον ήλιο 1η εκτέλεση σε δίσκο Columbia το 1963 με τη Ζωή Φυτούση και την ορχήστρα του Λέανδρου Κοκόρη. Το 1964 το ηχογράφησε και το Τρίο Μπελκάντο στην Αμερική.
05 Πρωί-πρωί 1η εκτέλεση στην Columbia με τον Σάκη Παπανικολάου και την ορχήστρα του Σπύρου Πιπεράκη το 1966 και 2η εκτέλεση στην Minos με την Λίτσα Διαμάντη το 1970.
06 Φλέρυ Πρωτότυπο, προσωπικό, βιογραφικό κατά μια έννοια, τραγούδι με τη Φλέρυ.
07 Τι τα θέλεις τα λόγια Στίχοι: Θάνου Σοφού.
08 Η πόρτα 1η εκτέλεση σε δίσκο Columbia το 1963 με τη Ζωή Φυτούση και την ορχήστρα του Λέανδρου Κοκόρη.
09 Είν’ η νύχτα στα νερά της Στίχοι: Θάνου Σοφού. Από το 8ο Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού Βαρκελώνης 1966 με ερμηνευτές τη Ζωζώ Κυριαζοπούλου και τον Σάκη Παπανικολάου. 1η ηχογράφηση σε δίσκο Columbia με τον Σάκη Παπανικολάου και την ορχήστρα του Σπύρου Πιπεράκη την ίδια χρονιά.
10 Το μεγάλο μου ερωτηματικό
11 Περαστικά-περαστικά Από το 3ο Φεστβάλ Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ 1961 με την Εύη Μυλοπούλου η οποία το ερμήνευσε και σε δίσκο Columbia με την ορχήστρα του Τάκη Αθηναίου.
12 Πλάι στη θάλασσα 1η εκτέλεση σε δίσκο Columbia το 1963 με τη Ζωή Φυτούση και την ορχήστρα του Λέανδρου Κοκόρη.
Η μαρτυρία του Γιώργου Ποταμιάνου προέρχεται από το ντοκιμαντέρ του Αντώνη Μποσκοΐτη «Φλέρυ - Τρελή του φεγγαριού».
==
για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επισκεφτείτε την επόμενη ιστοσελίδα
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο ( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
http://www.ogdoo.gr/diskografia/stigmes/i-flery-ntantonaki-sta-12-tragoydia-toy
==========
Οταν η Φλέρυ Νταντωνάκη ερμήνευσε τα «Δώδεκα τραγούδια Γιώργου Ποταμιάνου»
Από τον Αντώνη Μποσκοΐτη
Στις 18 Ιουλίου συμπληρώθηκαν δώδεκα χρόνια από τον θάνατο της Φλέρυς Νταντωνάκη (1937-1998)
Το 1972, την πιο άγρια χρονιά της χούντας, το ελληνικό τραγούδι έμελλε να σφραγιστεί από τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι, από τον μελοποιημένο λόγο της Σαπφούς, του Καβάφη, του Σαραντάρη ή του Ελύτη και φυσικά, από τις ερμηνείες δύο νέων τραγουδιστών, του Δημήτρη Ψαριανού και της Φλέρυς Νταντωνάκη. Την ίδια χρονιά, όμως, πλάι σ' αυτόν τον μυθικό δίσκο, με τον Λαχειοπώλη τ' Ουρανού του Μόραλη στο εξώφυλλο, κυκλοφόρησε ακόμη ένας, με ερμηνεύτρια τη Φλέρυ Νταντωνάκη. Το εξώφυλλό του δεν κοσμούσε κανένα εικαστικό έργο, αλλά μια τουριστική φωτογραφία κοριτσιών με σορτσάκια και παπούτσια-πλατφόρμες που χόρευαν συρτάκι. Αργότερα, στην επανέκδοσή του, μπήκε ένας πίνακας του Βασιλείου.
Επρόκειτο για το άλμπουμ Φλέρυ, με υπότιτλο Δώδεκα τραγούδια Γιώργου Ποταμιάνου, το οποίο ηχογραφήθηκε αμέσως μόλις η Νταντωνάκη επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ, σχεδόν ταυτόχρονα με τον Μεγάλο Ερωτικό του Χατζιδάκι. Ουσιαστικά ήταν το αποτέλεσμα της στενής φιλίας της σπουδαίας ερμηνεύτριας με τον εφοπλιστή και συνθέτη Γιώργο Ποταμιάνο, τραγούδια του οποίου είχαν παρουσιαστεί και διακριθεί σε διάφορα φεστιβάλ με άλλους ερμηνευτές: Το εναρκτήριο Στον Πειραιά, στο Πασαλιμάνι είχε αποσπάσει το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Πειραιώς, μα πιθανώς ακόμη και με τη θεία φωνή της Φλέρυς αδυνατούσε να γίνει «σουξέ», οπότε και την επόμενη χρονιά, το 1973, το ηχογράφησε σε δίσκο 45 στροφών και ο Γιάννης Καλατζής. Παρομοίως, το Τραγούδι του Μπαρμπαλιά και το Πλάι στη θάλασσα είχαν ηχογραφηθεί στη δεκαετία του '60 με τη φωνή της τραγουδίστριας και ηθοποιού Ζωής Φυτούση και με μια πιο λαϊκότροπη ενορχήστρωση. Επίσης, το Είν' η νύχτα στα νερά της (το ένα από τα δύο συνολικά τραγούδια του δίσκου της Φλέρυς, σε στίχους του Θάνου Σοφού και όχι του ίδιου του Ποταμιάνου) είχε εκπροσωπήσει παλαιότερα την Ελλάδα στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Βαρκελώνης.
Από την ηχητική μπάντα του ντοκιμαντέρ Φλέρυ - Τρελή του φεγγαριού ακούω ύστερα από χρόνια τη μαρτυρία του Γιώργου Ποταμιάνου: «Γνώρισα τη Φλέρυ Νταντωνάκη σε σπίτι αμερικανών φίλων της, εδώ στην Αθήνα. Είχε μαζί της την κιθάρα, άρχισε να τραγουδάει κι έμεινα κατάπληκτος με τη φωνή της. Επί τόπου της πρότεινα να γυρίσουμε έναν δίσκο και πολύ γρήγορα πήγαμε στον Μάκη τον Μάτσα. Ενθουσιάστηκε κι αυτός αμέσως κι έτσι κάναμε τον δίσκο που ονομάστηκε Φλέρυ».
Φλέρυ, βέβαια, ονομαζόταν και ο παρθενικός δίσκος της Fleury d' Antonakis, εν έτει 1965, από την προοδευτική και διεθνιστική Vanguard της Joan Baez. Στην περίπτωση του Ποταμιάνου, όμως, δεν είχαμε ένα πολυσυλλεκτικό απ' την άποψη του ρεπερτορίου άλμπουμ της Νταντωνάκη, αλλά μια σειρά επανεκτελέσεων τραγουδιών του με τη φωνή της. Το μοναδικό ίσως τραγούδι που γράφτηκε αποκλειστικά για τη Φλέρυ ήταν το ομότιτλο του δίσκου. Ο Γιώργος Ποταμιάνος θυμάται: «Το πρωί της πρώτης ηχογράφησης είχα ορισμένα τραγούδια έτοιμα, αλλά σ' ένα απ' αυτά, ενώ υπήρχε η μελωδία, δεν είχα τα λόγια. Ηθελα ένα δισύλλαβο γυναικείο όνομα κι έτσι σκέφτηκα την ίδια τη Φλέρυ. Εκατσα κι έγραψα μέσα σε πολύ λίγα λεπτά τους υπόλοιπους στίχους, τελείως αυθόρμητα, ώστε το τραγούδι τελικά να περιγράφει τη Φλέρυ και τη ζωή της». Προσωπικά θεώρησα ότι δεν ήταν σωστό ν' ακουστεί κάτι τέτοιο και αφαίρεσα τη συγκεκριμένη σύντομη αφήγηση του συνθέτη από το ντοκιμαντέρ. Πίστεψα, εν ολίγοις, ότι η μοιραία σύγκριση του τρόπου εργασίας του μ' αυτόν του Μάνου Χατζιδάκι στον Μεγάλο Ερωτικό, την ίδια εποχή, μπορούσε να αποβεί μάλλον... καταστροφική για τον ίδιο. Φημολογείται, μάλιστα, ότι ο Χατζιδάκις απαγόρευσε τη μαζική έκδοση του δίσκου και γι' αυτό πωλούνταν αποκλειστικά κατά τη διάρκεια των θαλασσινών ταξιδιών των πλοίων ιδιοκτησίας Ποταμιάνου! Υπάρχουν, βέβαια, ενστάσεις γι' αυτή τη φήμη, αφού ο Μεγάλος Ερωτικός και τα Δώδεκα τραγούδια Γιώργου Ποταμιάνου κυκλοφόρησαν από τις αντίπαλες εταιρείες «Lyra» και «Minos», αντίστοιχα, γεγονός που δεν θα επέτρεπε στον Χατζιδάκι να περάσει τη δική του βούληση για την πορεία ενός ξένου καλλιτεχνικού έργου.
Γεγονός είναι, πάντως, πως τα περισσότερα από τα τραγούδια του Ποταμιάνου ήταν συμπαθέστατα. Εξαιρουμένης της μάλλον κακόγουστης ενορχήστρωσης με τα μπουζούκια και υπερτονισμένη τη χρήση της farfisa (άμεση σύνδεση με την Κυρα-Γιώργαινα και τα χουντοκρατούμενα εν Ελλάδι early '70s), υπήρχαν μέσα καθαρόαιμες μπόσα-νόβες, σαν τα Κατάρτια στον ήλιο ή το Τι τα θέλεις τα λόγια, που ήταν και το έτερο τραγούδι σε στίχους Θάνου Σοφού. Ακόμη, όμορφες μπαλάντες (Φλέρυ, Η πόρτα) και αμιγώς λαϊκά τραγούδια (Πρωί-πρωί, Είν' η νύχτα στα νερά της). Συνοπτικά, ενώ δεν στερούνταν καθόλου συνθετικών ιδεών, ο Ποταμιάνος φανερά επιχείρησε να φρεσκάρει παλαιότερα τραγούδια του με τη φωνή της Φλέρυς Νταντωνάκη, δανειζόμενος τα προαναφερθέντα στοιχεία του «λαϊκού» Γιώργου Κατσαρού, αλλά κι αυτά των κινηματογραφικών «lounge» Γιάννη Σπανού και Γιώργου Χατζηνάσιου - σαν κλίμα τουλάχιστον. Και στο κέντρο τους δεν θα μπορούσε παρά να λάμπει με την ερμηνεία της η Φλέρυ! Στα τραγούδια αυτά του Ποταμιάνου, η Φλέρυ Νταντωνάκη δεν ήταν η Αν Λόνμπεργκ του Γεωργιάδη και του Ξαρχάκου, ούτε καν Κορίτσι στον Ηλιο. Ηταν ο Ηλιος αυτοπροσώπως, νεοφερμένος από τη Νέα Υόρκη των γκουρού, των χίπις, των ταβερνών της Αστόρια, του αντεργκράουντ και των μεταφυσικών αναζητήσεων. Πώς το κατάφερε όλο αυτό, μόνον εκείνη το ήξερε, με την απαράμιλλη τέχνη/τεχνική της.
==
για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επισκεφτείτε την επόμενη ιστοσελίδα
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο ( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )