Η εμπειρία μου στις έρευνες είναι πολύ μεγάλη και ξεπερνά τις δύο δεκαετείς ως επαγγελματίας ερευνητής και μερικά ακόμα χρόνια ως ερασιτέχνης ερευνητής. Καθημερινά προστίθεται ακόμη περισσότερη γνώση με κάθε νέα έρευνα που αναλαμβάνω και ολοκληρώνω. Έχω ασχοληθεί πολλά χρόνια με την επίλυση γρίφων και την ανάγνωση σημαδιών από την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου κατά την κατοχή της Ελλάδος από γερμανικά στρατεύματα καθώς και μετέπειτα στον εμφύλιο που ξέσπασε ανάμεσα σε δεξιούς κι αριστερούς και κρύφτηκαν λίρες σε διάφορα σημεία.
Σε αυτή τη χρονική περίοδο τα γερμανικά στρατεύματα λεηλάτησαν ό,τι πολύτιμο βρήκαν σε όλη την ελληνική επικράτεια. Σε αρκετές περιπτώσεις μετέφεραν τα λάφυρά τους κατευθείαν στο εξωτερικό ώστε να τα μεταφέρουν αργότερα στη Γερμανία ενισχύοντας τη μηχανή του πολέμου που είχαν δημιουργήσει.
Όμως, υπήρχαν και περιπτώσεις που για προσωπικό τους όφελος κάποιοι στρατιώτες έκρυβαν τα λάφυρά τους στη χώρα μας σε δύσβατα κι απόκρυφα μέρη, ώστε να επιστρέψουν μετά τον πόλεμο και να τα πάρουν. Αυτή αποτελεί μια τακτική που ακολουθήθηκε σε πολλές χώρες όπου μέχρι και σήμερα ανακαλύπτονται πολύτιμα αντικείμενα.
Σε αρκετές περιοχές της Ελλάδος ακόμη και σήμερα είναι εμφανή τα σημάδια από την κατοχική περίοδο: χωριά και πόλεις όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα βρίσκονται αντικείμενα εκείνης της περιόδου, πολλές αποκαλύψεις από τυχαία γεγονότα ή από οργανωμένες έρευνες. Το σημαντικό είναι ότι στις περισσότερες οργανωμένες έρευνες και τις αποκαλύψεις που έγιναν κάποια σημάδια οδήγησαν ερευνητές στην αποκάλυψη, σημάδια που λίγοι τα βλέπουν και λιγότεροι τα παρατηρούν κι ένα πολύ μικρότερο ποσοστό ξέρει να τα αξιολογήσει και να τα αποκωδικοποιήσει. Οι περισσότεροι ερασιτέχνες ερευνητές νομίζουν ότι κάθε σημάδι που θα δουν στην ύπαιθρο συμβολίζει θησαυρό με αποτέλεσμα να χάνεται η αντικειμενικότητα της αξιολόγησης και η κάθε έρευνα να πέφτει στο κενό και να οδηγεί σε αδιέξοδο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα σημάδια που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι πάρα πολλά και προέρχονται από διάφορες χρονικές περιόδους. Ένα παράδειγμα είναι τα σημάδια που κάνουν ορειβάτες στις διαδρομές τους συμβολίζοντας ασφαλή περάσματα και σημεία ενδιαφέροντος. Αυτά τα σημάδια τις περισσότερες φορές τα συναντούμε σε πέτρες, βράχια, δέντρα. Ο τρόπος χάραξης και τα σχήματα μας φανερώνουν τις περισσότερες φορές την ταυτότητα της ομάδας που τα έκανε.
Σε άλλες περιπτώσεις πρόκειται για σημάδια από γαιοκτήμονες, οικοπεδούχους κτλ. που χαράζουν τα όρια των συνόρων της ιδιοκτησίας τους με ένα δικό τους τρόπο, δηλαδή με σχηματισμούς και σύμβολα. Άλλα σύμβολα που μπορεί να συναντήσουμε είναι από πεζοπόρους, βοσκούς κτλ. που ο καθένας αφήνει την προσωπική του σφραγίδα στα σημεία από όπου πέρασε ή στα μέρη που θέλει να ελέγχει για κάποιους προσωπικούς του λόγους.
Γενικά υπάρχει μια τεράστια ποικιλία σημαδιών από την αρχαιότητα έως και σήμερα και κάθε μέρα γίνονται όλο και περισσότερα. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε σε ποια κατηγορία ανήκει το κάθε σημάδι είναι να δούμε με ποιο τρόπο έγινε η χάραξη, με ποιο πιθανό εξάρτημα, πόσο βαθιά ή επιφανειακά είναι και το σημαντικότερο να γίνει σωστή αξιολόγηση ως προς την παλαιότητα του συμβόλου.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποια σημάδια έγιναν με σκοπό την παραπλάνηση. Πολλές φορές βρήκα σημάδια που ήταν αντίγραφα άλλων σημείων κι εποχών και είχαν σαν στόχο να αποπροσανατολίσουν τον ερευνητή και να τον οδηγήσουν σε λάθος κατεύθυνση. Αυτό το φαινόμενο στις μέρες μας είναι πολύ διαδεδομένο από δήθεν ερευνητές που δεν έχουν φέρει εις πέρας καμία έρευνα και θέλουν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν όποιον άλλο προσπαθήσει να κάνει έρευνα στη συγκεκριμένη περιοχή.
Θα πρέπει να τονίσουμε κάτι ακόμη και για τα αυθεντικά σημάδια. Όποιος θέλει να κρύψει κάτι πολύτιμο σίγουρα δεν βάζει βελάκια πάνω από το σημείο δείχνοντας σε όποιον περνά από εκεί πού βρίσκεται. Το σίγουρο είναι ότι τα σημάδια είναι προσωπικά για τον καθένα που τα κάνει και οι σχηματισμοί γίνονται με δικό του σκεπτικό ώστε να είναι δύσκολο να αποκωδικοποιηθούν. Για να το καταφέρουμε αυτό, θα πρέπει να ταυτήσουμε τη λογική μας με τη δική του. Συνήθως οι περισσότεροι ερασιτέχνες ερευνητές λειτουργούν μόνο με τη δική τους λογική αγνοώντας ότι αυτός που έφτιαξε τα σημάδια τα έκανε με τη λογική να μην μπορεί κανείς άλλος να τα καταλάβει.
Σκεφτείτε κάτι πολύ απλό. Αν εσείς κρύβατε κάτι, θα βάζατε σημάδια που θα μπορούσε κάποιος άλλος να καταλάβει ή που θα τον υποψίαζαν ότι κάτι μπορεί να υπάρχει στο συγκεκριμένο περιβάλλοντα χώρο; Μάλλον όχι.
Σε καμία περίπτωση τα σημάδια δεν προσδιορίζουν το ακριβές σημείο και σε πάρα πολλές περιπτώσεις θα έλεγα το ακριβώς αντίθετο. Σκοπός είναι να σε αποτρέψουν να βρεις το συγκεκριμένο σημείο και για αυτό τα περισσότερα σημάδια οδηγούν σε αδιέξοδο και σε διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη όπου βρίσκεται ο στόχος.
Έχω συναντήσει ανθρώπους που στην κατοχή τους είχαν φωτογραφίες από μια τεράστια ποικιλία σημαδιών αλλά σε καμία από αυτές τις δουλειές δεν κατάφεραν να βρουν κάποιο στόχο και να κάνουν αποκαλύψη των δήθεν κρυμμένων αντικειμένων που πίστευαν ότι υπήρχαν εκεί.
Πριν μερικά χρόνια με επισκέφτηκε κάποιος ερευνητής από την κεντρική Ελλάδα για να μου δείξει κάποια σημάδια που έχει στην κατοχή του με σκοπό να με πείσει να συνεργαστώ μαζί του και να αποκαλύψουμε κάποιους στόχους που πίστευε ότι αναφερόντουσαν σε αυτά τα σημάδια.
Όταν ήρθε και με συνάντησε, μαζί του είχε τρία άλμπουμ με φωτογραφίες από διάφορα υποτιθέμενα σημάδια ανταρτών. Ανοίγοντας ένα-ένα τα άλμπουμ και παρατηρώντας τις φωτογραφίες διαπίστωσα πως τα υποτιθέμενα σημάδια προέρχονταν από διαφορετικές χρονικές περιόδους. Πολλά από αυτά μάλιστα δεν με έπεισαν καν για την αυθεντικότητά τους. Επρόκειτο για ένα χάος από υποτιθέμενα σημάδια σε πέτρες, δέντρα, σπίτια, βρύσες, ποτάμια και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς.
Κατά την άποψη αυτού του ανθρώπου όλα τα σημάδια οδηγούσαν σε λίρες. Κατά τη δική μου εκτίμηση όλες οι φωτογραφίες ήταν για πέταμα και δεν άξιζε καν τον κόπο κάποιος να ασχοληθεί. Προσπάθησα με κάθε τρόπο να του εξηγήσω τι συμβόλιζαν κάποιες φωτογραφίες αλλά μάταια. Εκείνος δεν άκουγε τίποτα. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να πάμε μαζί να ψάξουμε να βρούμε λίρες με βάση τα σημάδια που είχε. Μια ολόκληρη ζωή έψαχνε σημάδια για να βρει αυτό που θα τον οδηγούσε σε μια καλύτερη ζωή. Στο τέλος, μάζεψε άχρηστο υλικό ξοδεύοντας απίστευτο χρόνο και χρήμα. Το χειρότερο όλων είναι ότι έπεισε τον εαυτό του πως όλα αυτά τα σκουπίδια που είχε φωτογραφίσει ήταν η λύση στο πρόβλημά του και θα τον οδηγούσαν σε λίρες παρασέρνοντας κα άλλους αφελείς να υποκύψουν στην παράνοια και στην εμμονή του.
Στη συζήτηση μαζί μου ανέφερε ότι έχει δοκιμάσει πολλούς ερευνητές στα συγκεκριμένα σημεία από όπου είχαν τραβηχτεί οι φωτογραφίες αλλά κανένας δεν τον έπεισε ότι ήξερε από σημάδια. Κάτι αντίστοιχο, βέβαια, μου είπε κι εμένα όταν αρνήθηκα να συνεργαστώ μαζί του.
Φυσικά δεν του πέρασε καν από το μυαλό ότι αυτές οι φωτογραφίες ήταν άχρηστες και δεν ήταν αντάρτικα σημάδια όπως πίστευε.
Έτσι αποχώρησε από το γραφείο μου συνεχίζοντας να ψάχνει το επόμενο θύμα του.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι κάποιες φωτογραφίες απεικόνιζαν ακόμη και φυσικές ανωμαλίες σε πετρώματα που αυτός νόμιζε ότι ήταν σημάδια κατασκευασμένα από ανθρώπινο χέρι και μάλιστα αναφέρονταν σε κάποιο σημείο όπου αντάρτες είχαν κρύψει λίρες.
Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι το κάθε σημάδι θα πρέπει να αξιολογείται πρώτα με τις γνώσεις και μετά με τη λογική. Υπάρχουν δύο κατηγορίες σημαδιών. Η πρώτη είναι η επίσημη στρατιωτική κωδικοποίηση συγκεκριμένων συμβόλων καταχωρημένων σε στρατιωτικά αρχεία που χρησιμοποιούνται από τακτικούς στρατούς σε περιόδους πολέμου και αναταραχών. Η δεύτερη κατηγορία είναι εκείνη των προσωπικών σημαδιών που δεν έχουν καταγραφεί πουθενά αλλά ούτε κι έχουν υποστεί συγκεκριμένη κωδικοποίηση.
Η πρώτη κατηγορία συμβόλων είναι εφικτό να αποκωδικοποιηθεί λόγω της ύπαρξης αρχείων και πληροφοριών από στρατιωτικές πηγές. Στην δεύτερη κατηγορία ξεκινούν τα δύσκολα, αφού η αποκωδικοποίηση μπορεί να στηριχτεί μόνο σε έρευνες που αποκάλυψαν στόχους και σε σημάδια διαφόρων κατηγοριών που οδήγησαν ερευνητές στην αποκάλυψη στόχων.
Όλα τα κείμενα, που περιέχονται στον παρόντα διαδικτυακό τόπο (www.gold-hunter.gr), συνιστούν πνευματική ιδιοκτησία του Αντώνη Βλάχου. Κατά συνέπεια, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ρητά η αναδημοσίευση και η αναπαραγωγή, ολική ή μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση του πρώτου, με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του δημιουργού/κατόχου του.
Evaluation of treasure signs.
My experience in research is very long and it is over two decades as a professional researcher and a few more years as an amateur researcher. Every day more knowledge is added to every new research I undertake and finish.
I have been dealing with solving puzzles and reading scars since the Second World War during the occupation of Greece by German troops and later in the civil war that broke out between right and left and hiding pounds in various places.
At this time, the German troops pillaged what they found valuable throughout the Greek territory. In several cases they transported their loot directly abroad to transport them later to Germany by enhancing the war machine they had created.
However, there were cases where, for their personal benefit, some soldiers hid their loot in our country in rough and obscure places to return after the war and take them. This is a tactic that has been followed in many countries where to date valuable items are discovered.
In several regions of Greece, even today, signs from the occupation are evident: villages and towns where objects of that period are regularly found, many revelations of random events or organized surveys. The important thing is that in most organized surveys and revelations some signs have led researchers to reveal, signs that few see them and fewer notice and a much smaller percentage know how to evaluate and decode them.
Most amateur researchers think that any sign that they see in the countryside symbolizes a treasure, with the result that the objectivity of the evaluation is lost and that each research falls into a cenon and leads to a stalemate. Let’s take things from the beginning. The scars that exist in Greece are too many and come from different time periods. An example is the signs that climbers make on their routes, symbolizing safe passages and points of interest. These signs are most often found on stones, rocks, trees.
The way of engraving and shapes most often reveal the identity of the group that made them.
In other cases, they are signs of landowners etc. who trace the borders of their property in their own way, ie with formations and symbols. Other symbols that we may encounter are from hikers, shepherds, etc., each leaving his personal stamp at the points he passed or at places he wants to check for some personal reasons. Generally, there is a huge variety of scars from ancient times to today, and every day more and more are being made. The only way to distinguish in which category each sign belongs is to see how the engraving was made, with what possible tool, how deep or superficial it is and how important it is to make a proper assessment of the age of the symbol.
Under no circumstances should we forget that some signs were made to mislead. Many times I found signs that were copies of other signs and seasons and aimed to disorient the researcher and lead him in the wrong direction. This phenomenon nowadays is widespread by supposedly researchers who have not carried out any research and want in any way to prevent anyone else trying to do research in that area.
We should emphasize something even about the authentic signs. Anyone who wants to hide something valuable certainly does not put darts above the point pointing to whoever goes by where he is. Certainly, the signs are personal to anyone who does it, and the formations are made on its own basis so that it is difficult to decode. In order to achieve this, we must identify their logic with our own. Usually most amateur researchers work only on their own logic, ignoring the fact that the one who made the marks did it with the logic of having no one else to understand them.
Think of something very simple. If you hide something, would you put any signs that someone else could understand or suspect that something might exist in the particular environment? Probably not.
In no case does the markings identify the exact point and in many cases I would say the exact opposite. The point is to prevent you from finding that point and for this most signs lead to a dead end and in a different direction from where the target is. I have met people who in their possession had photos of a huge variety of scars but in none of these jobs they managed to find a goal and reveal the supposedly hidden objects that they believed were there.
A few years ago, a researcher from central Greece visited me to show some signs in his possession to convince me to work with him and to reveal some goals that he believed were referring to these signs. When he came and met me, he had three albums with photos of various supposed signs of rebels. By opening the albums one by one, and observing the photos, I found that the supposed signs came from different time periods.
Many of them did not even convince me of their authenticity. It was a mess of supposed signs of stones, trees, houses, fountains, rivers, and where else one can imagine. In the view of this man, all the signs led to pounds. In my estimation, all the photos were for rubbish and it was not worth the trouble. I tried in every way to explain to him what some pictures were, but in vain.
He did not hear anything. All he cared about was to go together to look for pounds based on the marks he had. A whole life was looking for signs to find what would lead him to a better life. In the end, he collected waste material spending incredible time and money.
The worst of all is that he persuaded himself that all the garbage he had photographed was the solution to his problem and would have led him to pounds, bringing out other naive people to succumb to his paranoia and obsession.
In the conversation with me he reported that he had tried many researchers at the specific points where the photos were taken but nobody convinced him that they knew of signs. Something similar, of course, also told me when I refused to work with him.
Of course he did not even know that these photographs were useless and were not rebels signs as he believed.
So he left my office and continued to look for his next victim.
The joke of the case is that some photographs even depicted physical anomalies in rocks that he thought were human-made signs and even referred to a point where rebels had hidden pounds.
My humble view is that each sign should be evaluated first with knowledge and then with logic. There are two categories of marks. The first is the official military codification of specific symbols registered in military records used by regular armies in times of war and turmoil. The second category is that of personal marks that have not been recorded anywhere but have not been coded.
The first category of symbols can be decoded due to the existence of files and information from military sources. In the second category they start difficult, since decoding can only be based on researches that revealed goals and signs of different categories that led researchers to reveal goals.
All texts contained on this website (www.gold-hunter.gr) constitute the intellectual property of Antonis Vlachos.
Consequently, republication and reproduction, in whole or in part or in summary form or in paraphrasing of the former, is expressly forbidden by any means without the prior written permission of the author / its owner.
Επισκεφτείτε την κεντρική ιστοσελίδα μας με τα ανανεωμένα προϊόντα σε τιμές προσφοράς !!!
ΑΝΙΧΝΕΥΤΕΣ ΧΡΥΣΟΥ & ΡΑΒΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
Vlachos Antonis
Τηλ :210 5981296 - 215 5405045 – 6974 115 407
Κατάστημα : Παλαιάς καβάλας 90 Αιγάλεω
Ώρες λειτουργίας : Καθημερινά από 09:00 ππ έως 16:00 μμ Σάββατο από 09:00 έως 14:00