As árbores espidiñas

As árbores espidiñas

sen follas,

sen folliñas.

Os esqueletos de xeo

amosan

os seus outonos,

os seus laios,

os seus soños.

Unha alfombra

cobre o chan,

tapiz de follas caídas,

folliñas

que veñen e van.

Folliñas

lixeiras e secas

fatigadas de troular.

Folliñas

que bailan co vento

todos collidos da man.