Zulmü Alkışlıyamam

ZULMÜ ALKISLAYAMAM,

Zulmü alkışlıyamam,Zalimi asla sevemem,

Gelenin keyfi icin geçmişe kalkip sövemem

Atiyi Karanlik görerek azmi birakmak,

Alçak bir ölüm varsa, eminim, budur ancak.

Kendi sağlam, hissi, ruhu ölmüş Milletin!

Işte en korkuncu hüsranın, helakın, hayberin!

Müslümanlık nerde! Bizden geçmiş insanlık bile.

Adem aldatmaksa maksad, aldanan yok, nafile!

Kaç hakiki müslüman gördümse, hep makberdedir;

Müslümanlik, bilmem amma, galiba göklerdedir;

Istemem, dursun o payansız mefahir bir yana...

Gösterin ecdada az çok benziyen kan bana!

Isterim sizlerde görmek ırkınızdan yadigar,

Çok değil, ancak Necip evlada layık tek şiar.

Varsa şayet, söyleyin, bir parçacık insafınız:

Böyle kansız miydi -haşa- kahraman ecdadınız?

Böyle düşmüş müydü herkes ayrılık sevdasına?

Benzeyip şirazesiz bir mushafın eczasına,

Hiç görülmüş müydü olsun kayd-i vahdet tarumar?

Böyle olmuş muydu millet canevinden rahnedar?

Böyle açlıktan boğazlar miydi kardeş kardeşi?

Böyle adet miydi bi-perva, yemek insan leşi?

Irzımızdır çiğnenen, evladımızdır doğranan...

Hey sıkılmaz, ağlamazsan, bari gülmekten utan!...

"His" denen devletliden olsaydi halkın behresi:

Payitahtından bugün taşmazdi sarhoş naresi!

Kurd uzaklardan bakar, dalgın görürmüş merkebi.

Saldırırmış ansızın yaydan boşanmış ok gibi.

Lakin, aşk olsun ki, aldırmaz otlarmiş eşek,

Sanki tavşanmış gelen, yahut kılıksız köstebek!

Kâr sayarmıs bir tutam ot fazla olsun yutmayi...

Hasmi, derken, çullanırmış yutmadan son lokmayi!...

Bu hakikattir bu, şaşmaz, bildiğin usluba sok:

Halimiz merkeple kurdun ayni, asla farki yok.

Burnumuzdan tuttu düşman; biz boğaz kaydındayız;

Bir bakın: hala mi hala ihtiras ardındayız!

Saygısızlık elverir... Bir parça olsun arlanın:

Vakti çoktan geldi, hem geçmektedir arlanmanın!

Davranın haykırmadan nakus-u izmihaliniz...

Öyle bir buhrana sapmıştır ki, zira, halimiz:

Zevke dalmak söyle dursun, vaktiniz yok mateme!

Davranin zira gülünç olduk bütün bir aleme,

Bekleşirken gökte yüz binlerce ervah, intikam;

Yerde kalmıs, na'sa benzer kavm için durmak haram!...

Kahraman ecdadınızdan sizde bir kan yok mudur?

Yoksa, istikbalinizden korkulur, pek korkulur.

Mehmed Akif 1913