Maiu Blumberg Painting

Maiu Blumberg    2011 

Oil on canvas   100x80 cm

De schilderijen van Thomassen zijn autobiografisch. Het verhaal achter deze schildering schrikt de toeschouwer af. Het idee voor het onderwerp van dit doek ontstond toen Thomassen onderzoek verrichtte voor zijn boek over de Holocaust. Jean Thomassen is nog steeds intensief begaan met de Holocaust omwille van zijn vader, Bernard Thomassen, die ooit in een KZ-Lager zat . Jean bekeek alle videos over het Eichmannproces en de holocaust. Het meest treurige wat hij ooit las of zag vind je in dit merkwaardige schilderij verwerkt. Joden en zigeuners werden massaal de gaskamer ingedreven. Joodse kapo's zochten in de bergen kleding naar achtergebleven verstopte babies. De deur van de gaskamer ging opnieuw open en de gevonden babies werden als zakken vuilnis naar binnen gegooid, afschuwelijk onvoorstelbaar leed aangedaan door de mensheid aan zichzelf. De hel is realiteit, het is de mens die eigenhandig verantwoordelijk is voor deze realiteit!

Geen enkel verhaal is zo treurig en aangrijpend als de enkele regels die Jean Thomassen in een boek las over het laatste transport uit Drancy. De oudste gedeporteerde man was 80. De jongste gedeporteerde, Maiu Blumberg, was nauwelijks 14 dagen oud . Haar ouders waren niet bekend. Maiu werd vervoerd in een kistje gedragen door haar 6 jarig broertje. Waren deze kinderen de staatsvijanden van Nazi-Duitsland ? wat diende zo'n kleuter mee te maken in een deportatietrein en vervolgens bij aankomst in Auschwitz ? We zien Hitler vissen in de zwarte walm van rijdende gaskamer. Links op de voorgrond zie je 4 Joden die werden gefotografeerd voor hun deportatie uit Lodz . Daarnaast twee kindertjes op zoek naar eten, één van hen draagt een padvinderspetje. Als kind had Jean Thomassen een hekel aan padvinders. Jean mocht er niet bijhoren van vader Thomassen. Pa Thomassen vond padvinderij een verkapte vorm van de Hitlerjugend. Intrigerend is natuurlijk die doorgezaagde plank met brood. Men bood een brood aan eenieder die zich in Warschau vrijwillig meldde voor deportatie.

Rechts vooraan zie je een jongen die zijn kleine zusje voert uit een blikje. Thomassen vond dat de gezichten van deze mensen, bekend van bestaande foto's, dienden vereeuwigd te worden. Het huis rechts in beeld bevat verwijzingen naar IV B 4, het kantoor van Eichmann. Centraal in beeld staat het huis van Blumberg. In de etalage het kistje van Maiu. Op het etalageraam lees je Ozwiecim, de Poolse naam voor Auschwitz . Alles op dit schilderij is dubbelzinnig. Ieder klein detail heeft een betekenis die de oppervlakkige toeschouwer niet ziet. Dergelijk gruwelijk onderwerp op deze manier verpakken verwijst naar de absurd realistische kant van Thomassen. Wie niet weet waar we naar kijken vindt dit een grappig schilderij...

Tja en dan die Christusfiguur? Je kijkt daar in de huiskamer van de moeder van Jean Thomassen . Zij was diepgelovig omdat Jean ooit van kanker genas, in haar ogen een godswonder. Op zondagmiddag sliep vader Thomassen altijd. Hij was moe en leed aan ernstige depressies. Daarom draaide moeder Thomassen religieuze grammofoonplaten terwijl Jean neusde in boeken over Bergen Belsen. Natuurlijk horen kinderen niet in dat soort rotzooi te kijken, maar de kasten stonden er vol mee. De deportatietrein die de winkel van Blumberg binnen rijdt lijkt veel op de speelgoedtrein die Jean in het ziekenhuis kreeg als jarige peuter van zes. Zijn ouders waren op dat moment overtuigd dat hij toch snel dood zou gaan ...

Het drama van Drancy speelt zich af in Frankrijk, vandaar de Eiffeltoren. Maiu was een baby...vandaar de veiligheidspelden...

The paintings of Jean Thomassen are autobiographical. The real story behind this painting scares the spectator. The idea for the subject of this painting arose when Thomassen was doing some investigation for his book about the Holocaust. Jean is still committed with the Holocaust because his father, Bernard Thomassen, sat in a KZ-Lager during wartime. For years Jean saw all videos on the Eichmannproces and the holocaust. Jews and Gypsies were massively driven into the gas chambers. People waitingoutside the chambers were forced to seek for disadvantaged babies in the piles of clothes left before the closed doors . The doors reopened and the few babies found were thrown into the gaschamber. No story is so sad as the line that Jean Thomassen read in a book about the last transport from Drancy in France. The oldest man deported was 80 years old. The youngest to be deported was Maiu Blumberg, barely 14 days old. Her parents were unknown. Maiu was transported in a small wooden box borne by her 6 year old brother. These children were "State Enemies" of Nazi Germany ... Hell is realtiy, it is mankind itself who is responsible for this reality. We see Hitler fishing for bodies between the corpses gassed by the exhaust pipe of a moving gaschamber mobile. Leftside on the foreground you can see 4 Jews who were photographed just before their deportation from Lodz. In addition we see two little children looking for food, one of them wears a scoutshat. As a child Jean Thomassen hated scouts. Father Thomassen forbade his son to participate in scouting. Scouting reminded father Thomassen of the “Hitlerjugend”. Intriguing is the shelf with bread. Bread was offered to any Jew in Warsaw presenting himself voluntarily for deportation. In front of the painting you see a little boy feeding his younger sister. The House right contains references to IV B 4, the Office of Eichmann. In the middle of the painting stands the House of Blumberg. In the shopwindow the wooden box of Maiu. On the storefront you read Ozwiecim, the Polish name for Auschwitz.

Everything on this painting is ambiguous. Every small detail has a meaning that is not obvious for the superficial observer. The spectator who doesn’t know the real story will look to a painting that looks funny... And the Christ figure? You’ll have a look in the living room of mother Thomassen. She was deeply religious because her son Jean cured of cancer, in her eyes the cure was a God's miracle. On Sunday afternoon father Thomassen always slept. He was tired and suffered from severe depression. Thereforemother Thomassen listened religious records while Jean was reading books about Bergen Belsen. Of course children are not supposed to read that kind of mess... The deportation train leaving the Blumbergshop resembles the toytrain that his parents gave to the 6-year-old Jean during his stay in the hospital. Father and mother Thomassen were at that moment convinced that Jean would die quickly ... The drama of Drancy takes place in France…hence the Eiffel Tower. Maiu was a baby ... hence the safety pins ...