ad astra per aspera
Speed_of_light_from_Earth_to_Moon
ΘΕΜΑ: Ad astra per aspera "στ' άστρα μεσ' από δυσκολίες" (Το μέλλον μας είναι τα αστέρια)
Στήριξε τα όνειρα σου στ' αστέρια, γιατί αυτά δεν στηρίζονται πουθενά κι από κανέναν
Από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη Γη, άρχισε να εξερευνάει τον κόσμο που τον περιβάλει. Μάλιστα τα τελευταία 50 χρόνια, κι αφού κατέκτησε με σχετική επιτυχία τον πλανήτη του, άρχισε να διευρύνει τους ορίζοντες του προς την απεραντοσύνη του Σύμπαντος. Ο κόσμος λοιπόν που ζούμε δεν είναι πλέον αποκλειστικά ο πλανήτης μας, αλλά όλο το Σύμπαν στο οποίο ζούμε. Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από επιστημονικούς και τεχνολογικούς θριάμβους και από μια πρωτόγνωρη έκρηξη γνώσεων για το διάστημα, τον απέραντο χώρο στον οποίο ζούμε.
Ωστόσο η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται και από τρομερά προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ζωή πάω στη Γη. Φτώχεια, πόλεμοι, ρατσισμός, οικολογική καταστροφή, πείνα και άλλα δεινά. Δεινά, τα οποία δεν προέρχονται από κάποια ανώτερη καταστρεπτική δύναμη (Σατανάς) αλλά από την ηλιθιότητα μας, την αδιαφορία και την απληστία μας.
Στην «προσπάθεια» μερικών να «σώσουν» τον κόσμο, κατηγορούν την αστρονομία και την διαστημική εξερεύνηση ως συνυπεύθυνες στην καταστροφή του πλανήτη μας. Θεωρούν πως η διαστημική εξερεύνηση είναι άχρηστη, ματαιόδοξη και πολυδάπανη. Υποστηρίζουν μάλιστα πως πρέπει να σταματήσουμε να εξερευνάμε το διάστημα και να κοιτάξουμε αποκλειστικά τα προβλήματα μας. Προτείνουν λοιπόν να μειωθεί ή να κοπεί εντελώς η χρηματοδότηση για την εξερεύνηση του Σύμπαντος, ώστε να έχουμε αρκετά χρήματα να ταΐζουμε τα παιδάκια και να σώσουμε τον πλανήτη μας.
Τέτοιες όμως απόψεις δεν βοηθούν στην βελτίωση του επιπέδου ζωής της ανθρωπότητας, αλλά την καταδικάζουν σε μόνιμη και καταστρεπτική στασιμότητα. Όσοι θεωρούν πως οι πόροι που ξοδεύονται για τις διαστημικές αποστολές και τη μελέτη του Σύμπαντος είναι σπατάλη, κάνουν ένα σοβαρό λάθος. Βεβαίως και υπάρχουν σημαντικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν, όπως η πείνα και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αλλά δεν λύνονται με την κατάργηση της διαστημικής έρευνας. Ο καλύτερος τρόπος για να λύσουμε τα προβλήματα μας είναι όχι μόνο να εξερευνήσουμε το Σύμπαν, αλλά και να ξεχυθούμε σε αυτό. Όπως μάλιστα θα δούμε, η διαστημική εξερεύνηση συνεισφέρει όχι μόνο στην βελτίωση, αλλά και στην επιβίωση της ανθρωπότητας.
Σε τι μας χρησιμεύει η διαστημική εξερεύνηση;
Καθώς ο άνθρωπος είναι εξερευνητής από την φύση του, είναι απολύτως λογικό να εξερευνάει ότι υπάρχει γύρω του. Στην ιστορία της ανθρωπότητας οι εξερευνήσεις ήταν πολλές φορές ζωτικής σημασίας, όπως η εύρεση νέων φυσικών πόρων και η επέκταση των συνόρων του. Σήμερα έχουμε χαρτογραφήσει όλη τη Γη και ξέρουμε πολύ περισσότερα από τους προγόνους μας, χωρίς βέβαια να τα ξέρουμε κι όλα. Υπάρχουν ακόμη πολλές γωνιές του πλανήτη μας που ακόμα δεν έχουν ανακαλυφθεί. Ανέκαθεν επίσης κοιτάζαμε τον νυχτερινό ουρανό και αναρωτιόμασταν τι είναι αυτές οι φωτεινές κουκκίδες που βλέπουμε να λάμπουν πάνω στα κεφάλια μας. Τα τελευταία 50 χρόνια όμως έχουμε σπάσει τα βαρυτικά δεσμά της Γης και αρχίσαμε να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στον διαστημικό ωκεανό.
Δορυφόροι
Το 1957 η Σοβιετική Ένωση (Σ.Ε.) εκτόξευσε τον δορυφόρο Σπούτνικ 1, τον πρώτο τεχνητό απεσταλμένο του ανθρώπου στο διάστημα. Από τότε χιλιάδες δορυφόροι έχουν εκτοξευθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη. Νωρίτερα, το 1945, ο Βρετανός επιστήμονας Arthur C. Clarke στην μονογραφία του «Ασύρματος Κόσμος» ήταν ο πρώτος άνθρωπος που περίγραψε τη χρήση των τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων.
Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι επιτρέπουν την μεταφορά πληροφοριών από τη μία άκρη του κόσμου στην άλλη, ώστε το εμπόδιο της σφαιρικότητα της Γης να παραλείπεται. Οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι χρησιμεύουν στη τηλεφωνία (σταθερή και κινητή), τη τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο. Χάρις τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους μπορούμε να μαθαίνουμε τις ειδήσεις από παντού στη Γη στιγμιαία, ή να μιλήσουμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Επίσης οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι έχουν αλλάξει και τον πολιτικό και διπλωματικό χάρτη.
Υπάρχουν επίσης και οι μετεωρολογικοί δορυφόροι. Αυτοί οι δορυφόροι μελετούν την ατμόσφαιρα και το κλίμα της Γης, παρέχοντας στους επιστήμονες πολύτιμες πληροφορίες. Χάρις αυτούς τους δορυφόρους ξέρουμε τι καιρό θα κάνει αύριο, ενώ υπάρχει έγκαιρη προειδοποίηση σε περίπτωση τυφώνα.
Οι γεωφυσικοί δορυφόροι μελετούν τη Γη, παρέχοντας ακριβέστατους χάρτες και πολύτιμες πληροφορίες για τις Βάσεις Οικολογικών Δεδομένων. Μια παραλλαγή τους είναι οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι, οι οποίοι χρησιμοποιούνται στο στρατό για να καταγράφουν εχθρικές κινήσεις (όπως οι εκτοξεύσεις πυραύλων), στρατόπεδα και όχι μόνο. Η επίσημη ονομασία τους είναι αναγνωριστικοί δορυφόροι.
Υπάρχουν επίσης και οι δορυφόροι προσανατολισμού. Οι δορυφόροι αυτοί βοηθούν στον προσανατολισμό πλοίων και αεροσκαφών, καθώς και στην καθοδήγηση απλών πολιτών σε άγνωστες περιοχές. Το αμερικάνικο σύστημα εντοπισμού G.P.S. και το ευρωπαϊκό Galileo Positioning System είναι δύο από αυτά τα συστήματα προσανατολισμού.
Διαστημική τεχνολογία
Το 1973 οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (Η.Π.Α.) εκτόξευσαν το Σκάιλαμπ, τον πρώτο διαστημικό σταθμό. Οι διαστημικοί σταθμοί είναι επιστημονικά εργαστήρια τοποθετημένα σε τροχιά γύρω από τη Γη, με σκοπό την επίτευξη πειραμάτων που είναι ανέφικτα στην επιφάνεια της Γης λόγω της βαρύτητας. Το 1981 οι Η.Π.Α. εκτόξευσαν το πρώτο διαστημόπλοιο πολλαπλών χρήσεων, το διαστημικό λεωφορείο. Και στις δύο περιπτώσεις (και όχι μόνο) έχουμε πληθώρα τεχνολογικών επιτευγμάτων, που συνεισφέρουν σημαντικά στην καθημερινή μας ζωή.
Συστήματα ελέγχου αυτοκινήτου για οδηγούς με ένα χέρι προήλθαν από την τεχνική που χρησιμοποιήθηκε στο σεληνιακό τζιπ του «Απόλλων».
Σύγχρονα συστήματα ανίχνευσης καπνού χρησιμοποιούν την τεχνολογία για ανίχνευση καπνού στον διαστημικό σταθμό Σκάιλαμπ.
Η ρομποτική τεχνολογία που αναπτύχθηκε στο διάστημα χρησιμοποιείται για να βοηθάει ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.
Προστατευτικά ρούχα που σχεδιάστηκαν για τους αστροναύτες, χρησιμοποιούνται τώρα στο χειμερινό σκι.
Τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί για να ενισχύσουν τις δορυφορικές εικόνες της Γης, έχουν χρησιμοποιηθεί για την χαρτογράφηση του ανθρώπινου σώματος για ιατρικούς σκοπούς.
Πολλές διαστημικές τεχνολογίες βρίσκονται στα νοσοκομεία όλου του κόσμου όπως μηχανές αιμοκάθαρσης, ειδικά κρεβάτια για όσους έχουν εγκαύματα, κουβέρτες που διατηρούν την θερμοκρασία του σώματος και πολλά άλλα.
Το υλικό από τα σιδεράκια που φοράει η «Μαρία η Άσχημη», το νίτινολ, φτιάχτηκε στο διάστημα. Το ίδιο και τα λέιζερ που διαβάσουν τα barcodes στα σούπερ μάρκετ.
Ο Αμερικανός επιστήμονας Ρόμπερτ Φίσκελ επινόησε μία αντλία ινσουλίνης για διαβητικούς, βασισμένος σε τεχνολογία της διαστημοσυσκευής Viking που εξερεύνησε τον Άρη.
Οι μηχανισμοί ελέγχου των τεχνιτών μελών κατασκευάστηκαν στο διάστημα.
Από διαστημική έρευνα προέκυψαν παλέτες από ξηρό πάγο, οπού η σύγκρουση τους με υπερηχητική ταχύτητα καθαρίζει τα υλικά γρήγορα, εύκολα και οικολογικά.
Άλλες εφαρμογές της διαστημικής τεχνολογίας είναι: καλύτερα φωτοβολταϊκά στοιχεία, έξυπνα σπίτια, υλικά αυτοκινήτου, ψηφιακά ρολόγια, ζεστά και ελαφριά ρούχα, παπούτσια με σόλες που παραμένουν στεγνές και κράνη με αφρό για να απορροφά τους κραδασμούς.
Αν η διαστημική έρευνα δεν μας εφοδίαζε με τα μικροεξαρτήματα επιφανειακής στήριξης (S.M.D.), οι υπολογιστές θα εξακολουθούσαν να καταλάμβαναν χώρο όσο ένα δωμάτιο.
Στην ιστοσελίδα www.thespaceplace.com/nasa/spinoffs.html υπάρχει ένας πλήρης κατάλογος με εφαρμογές της διαστημικής εξερεύνησης στην καθημερινή ζωή.
Διαστημική εξερεύνηση
Από την δεκαετία του 1960 οι άνθρωποι εκτόξευαν εξερευνητικά ρομπότ, τις διαστημοσυσκευές, για την μελέτη κι των υπολοίπων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Μας αποκαλύπτουν κόσμους με ηφαίστεια, ξερές επιφάνειες, παγωμένες εκτάσεις, δηλητηριώδεις ατμόσφαιρες και πολλαπλούς δορυφόρους. Πολλοί θεωρούν την έρευνα των άλλων πλανητών άχρηστη. «Τι με νοιάζει τι γίνεται σε άλλους πλανήτες;» λένε, χωρίς να ξέρουν πως η έρευνα των άλλων πλανητών είναι ταυτόχρονα έρευνα και για τον δικό μας πλανήτη.
Η Αφροδίτη είναι ο δεύτερος ποιο κοντινός πλανήτης από τον Ήλιο και είναι ποιο μικρός από τη Γη. Είναι ολοκληρωτικά καλυμμένη από σύννεφα, αποτελούμενα από ενώσεις θειικού οξέος και όχι υδρατμούς όπως της Γης. Η ατμόσφαιρα της αποτελείται κατά 96% διοξείδιο του άνθρακα, με αποτέλεσμα να υπάρξει ένα πλανητικών διαστάσεων ανεξέλεγκτο Φαινόμενο Θερμοκηπίου, με επιφανειακή θερμοκρασία που φτάνει μέχρι και τους 500 βαθμούς Κελσίου! Επίσης η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ασκεί 90 φορές ισχυρότερη πίεση στην επιφάνεια από ότι η γήινη ατμόσφαιρα, λόγω του μεγάλου μοριακού βάρους του διοξειδίου του άνθρακα, ενώ συνεχώς ξεσπούν όξινες βροχές. Αν λοιπόν κάποιος άτυχος κατεβεί στην επιφάνεια της Αφροδίτης χωρίς προστασία, θα οξειδωθεί, θα συντρίβει, θα απανθρακωθεί και θα πεθάνει από ασφυξία.
Ο Άρης είναι ο τέταρτος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος και είναι δύο φορές μικρότερος από τη Γη. Είναι μια απέραντη κοκκινωπή έρημος, με χαμηλές θερμοκρασίες και ισχυρούς ανέμου. Στην ατμόσφαιρα του δεν υπάρχει όζον και υπάρχει αφθονία διοξειδίου του άνθρακα, αν και λόγω της μακρινής του απόστασης από τον Ήλιο δεν εμφανίζεται Φαινόμενο Θερμοκηπίου.
Στον δικό μας πλανήτη το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι λιγότερο από 1%, αλλά είναι αρκετό για να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία της Γης. Ήδη προκαλούνται περιβαλλοντικά προβλήματα που επιδρούν σε όλες τις μορφές ζωής, συμπεριλαμβανομένου και των ανθρώπων. Η Γη όμως δεν χρειάζεται να γίνει σαν την Αφροδίτη, για να γίνει έρημη και δίχως ζωή. Ανθρώπινες δραστηριότητες καταστρέφουν το όζον, το οποίο μας προστατεύει από επικίνδυνες ακτίνες. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τότε η Γη θα γίνει σαν τον Άρη, αφιλόξενη και άγονη.
Μελετώντας άλλους πλανήτες λοιπόν, κατανοούμε καλύτερα και τον δικό μας. Το 2006 εκτοξεύτηκε η ευρωπαϊκή διαστημοσυσκευή Venus Express με προορισμό την Αφροδίτη. Το σκάφος αυτό έχει σκοπό, εκτός των άλλων, να ανακαλύψει γιατί η Αφροδίτη απέκτησε ένα τόσο ανεξέλεγκτο Φαινόμενο Θερμοκηπίου. Αυτή η γνώση θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα το Φαινόμενο Θερμοκηπίου και στη Γη και να βρούμε λύσεις για την αντιμετώπιση του.
Ο Ήλιος είναι το τοπικό μας αστέρι. Είναι το μοναδικό άστρο που μας επηρεάζει άμεσα, αφού χάρις εκείνο υπάρχει ζωή στη Γη. Η μελέτη του άστρου μας είναι σημαντική και για έναν άλλο λόγο. Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι βίαιες εκρήξεις στον Ήλιο και μπορούν να απελευθερώνουν ενέργεια ισοδύναμη εκείνης δισεκατομμυρίων ατομικών βομβών μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Προκαλούν δε μια έκρηξη ακτίνων Χ και φορτισμένων σωματιδίων, μέρος των οποίων μπορεί αργότερα να πλήξει τη Γη, θέτοντας σε κίνδυνο δορυφόρους και προκαλώντας διακοπές ρεύματος. Η μελέτη των εκλάμψεων είναι ζωτικής σημασίας.
Η Γη από ψηλά
Το 1961 ο Σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στο διάστημα, ενώ το 1969 ο Αμερικανός Νηλ Άρμστρονγκ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη. Από τότε αμέτρητες φωτογραφίες της Γης τραβήχτηκαν από το Διάστημα. Όσοι αστροναύτες αντίκρισαν την Γη από ψηλά, είτε σε τροχιά είτε από τη Σελήνη, όλοι συμφωνούσαν πόσο εύθραυστη και μικρή είναι η Γη μας και πόσο σημαντικό είναι να την φροντίσουμε.
Και πολλές διαστημοσυσκευές που πετούσαν προς άλλους πλανήτες φωτογράφισαν τη Γη, με φόντο το κατάμαυρο Διάστημα. Ίσως η γνωστότερη φωτογραφία είναι εκείνη που τράβηξε η διαστημοσυσκευή Βογιατζερ 1. Η φωτογραφία αυτή απεικονίσει όλο το Ηλιακό Σύστημα από απόσταση 4.000.000.000 μιλίων. Σε μέγεθος μικρότερο από ένα pixel φαινόταν και η Γη μας, μια «Αχνή γαλάζια κουκκίδα» όπως την περίγραψε ο Αμερικανός αστροφυσικός Καρλ Σαγκάν.
Μόνο όταν φωτογραφίσαμε τη Γη από μακριά, συνειδητοποιήσαμε πως οι φυσικοί πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι, πως όλοι πίνουμε το ίδιο νερό, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, καλλιεργούμε την ίδια γη. Ζούμε στον ίδιο πλανήτη, ανεξαρτήτου χρώματος, φύλου, φυλής, εθνικότητας, θρησκείας, ηλικίας, σπουδαιότητας, πλούτου. Μόνο χάρις την διαστημική εξερεύνηση ανακαλύψαμε πως είμαστε κάτοικοι ενός πλανήτη.
Αστρονομία
Η αστρονομία, αυτή η «άχρηστη και ξενέρωτη» επιστήμη, μας δίνει ένα ακόμα ποιο σοβαρό μάθημα. Το πόσο μικροί είμαστε στην πραγματικότητα. Η Γη μας έχει διάμετρο 12.760 χιλιόμετρα περίπου και περιφέρεται γύρω από ένα άστρο, τον Ήλιο, από απόσταση 150.000.000 χιλιομέτρων, ενώ ο Ποσειδώνας, ο ποιο μακρινός πλανήτης από τον Ήλιο, απέχει από αυτόν 30 φορές περισσότερο από τη Γη. Το κοντινότερο αστέρι μετά τον Ήλιο απέχει τόσο, που με την ταχύτητα του φωτός (300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο) θα φτάναμε εκεί σε 4 χρόνια. Δηλαδή το αστέρι αυτό απέχει από εμάς 4 έτη φωτός. Υπάρχουν όμως αστέρια που απέχουν από εμάς εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες έτη φωτός! Όλα όμως τα αστέρια που βλέπουμε κάθε βράδυ στον ουρανό, δεν είναι παρά μερικά μόνο από τα 500.000.000.000 αστέρια που αποτελούν μια τιτάνια πολιτεία άστρων, τον Γαλαξία μας. Ο Γαλαξίας μας έχει διάμετρο 100.000 έτη φωτός και δεν είναι παρά ένας από τους δισεκατομμύρια γαλαξίες που υπάρχουν σε όλο το Σύμπαν. Κι αν σκεφτείτε πως ο ποιο μακρινός γαλαξίας που ανακαλύψαμε απέχει από εμάς 14.000.000.000 έτη φωτός, μπορείτε να καταλάβετε πόσο μικροί είμαστε. Είμαστε ένα κομμάτι του Σύμπαντος και όχι ο λόγος ύπαρξης του.
Εξωγήινη νοημοσύνη
Με 500.000.000.000 αστέρια στον Γαλαξία μας και δισεκατομμύρια γαλαξίες σε όλο το Σύμπαν, οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας είναι λιγοστές. Με την ανακάλυψη οργανικών μορίων στον διαστρικό χώρο και νερού σε άλλους πλανήτες, όλο και περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως δεν είμαστε μόνοι μας. Ίσως κάπου εκεί έξω να υπάρχουν πλανήτες που φιλοξενούν παράξενες μορφές ζωής, που εξελισσόμενη κατέληξε στη νοημοσύνη. Μήπως εκεί έξω υπάρχουν πολιτισμοί λιγότερο ή περισσότερο εξελιγμένοι από εμάς; Αν είναι ποιο προχωρημένοι, τι ικανότητες θα έχουν;
Τι σχέση όμως έχει η αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών με εμάς; Αν λάβουμε ένα μήνυμα από έναν εξωγήινο πολιτισμό πολύ ποιο εξελιγμένο από εμάς, αυτό σημαίνει πως απόφυγε την αυτοκαταστροφή. Άρα η αυτοκαταστροφή δεν είναι αναπόφευκτη, άρα και εμείς έχουμε μία ελπίδα. Επίσης γνωρίζοντας που πήγαν άλλοι πολιτισμοί, θα μάθουμε που πάμε και εμείς.
Το 1964 ο Σοβιετικός αστρονόμος Nikolai Kardashev πρότεινε μία μέθοδο κατάταξης των πολιτισμών, γήινων και εξωγήινων, ανάλογα με την ενεργειακή, τεχνολογική και πνευματική τους εξέλιξη. Οι κατηγορίες πολιτισμών που πρότεινε είναι οι 0, 1, 2 και 3, αν και τελευταία συζητιέται και η ύπαρξη πολιτισμών τύπου 4, 5, 6 και 7.
Ένας πολιτισμός τύπου 1 είναι ένας πραγματικά πλανητικός πολιτισμός. Καταναλώνει ενέργεια από τον ίδιο του τον πλανήτη με χρήση αιολικής, γεωθερμικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας με παραγωγή ενέργειας 1016 W. Μερικά από τα τεχνολογικά του επιτεύγματα είναι ο έλεγχος του καιρού, η κατασκευή ορυχείων που φτάνουν μέχρι τον πυρήνα της Γης, ο αποικισμός των κοντινών ουράνιων σωμάτων (Σελήνη, Άρης κ.λ.π.) και τα πρώτα διαστρικά ταξίδια. Τέτοιοι πολιτισμοί έμαθαν να ζουν ειρηνικά και με σεβασμό προς τον πλανήτη τους.
Ένας πολιτισμός τύπου 2 είναι ένας αστρικός πολιτισμός. Καταναλώνει ενέργεια από το άστρο του με χρήση Σφαίρας του Dyson, μίας γιγάντιας σφαίρας από τροχιακούς ηλιακούς συλλέκτες που εκμεταλλεύονται όλη την ενέργεια του άστρου (ενέργεια 1026 W). Ο πολιτισμός αυτός πραγματοποιεί διαστρικά ταξίδια πολύ ευκολότερα από εμάς και αποικεί τα κοντινά πλανητικά συστήματα. Μερικά από τα τεχνολογικά του επιτεύγματα είναι η επέμβαση σε άστρα για την επέκταση της ζωής τους (Αστρικό Λίφτινγκ), ο έλεγχος της πορείας ενός άστρου (Προωθητήρας Shkadov) ακόμα και η λήψη υλικών από άστρο (Αστρικό Ορυχείο). Ο πολιτισμός μας θα γίνει τύπου 2 το 5200.
Ένας πολιτισμός τύπου 3 είναι ένας γαλαξιακός πολιτισμός. Καταναλώνει ενέργεια από όλο τον γαλαξία της τάξης του 1036 W. Ο πολιτισμός θα φτάσει σε αυτό το επίπεδο το 7800.
Ένας πολιτισμός τύπου 4 είναι ένας διαγαλαξιακός πολιτισμός. Αποικεί το Γαλαξιακό Υπερσμήνος (συλλογή μικρότερων σμηνών από γαλαξίες) και καταναλώνει 1046 W ενέργειας.
Ένας πολιτισμός τύπου 5 αποικεί όλο το ορατό Σύμπαν. Καταναλώνει ενέργεια ίση με 1056 W και ξεπερνά τα όρια της τρέχουσας επιστημονικής γνώσης.
Ένας πολιτισμός τύπου 6 καταναλώνει 1066 W ενέργειας και έχει την ικανότητα να ξεφύγει από το Σύμπαν μας και να εξερευνά άλλα Σύμπαντα. Μπορεί να επιβιώσει ακόμα και από τον θάνατο του Σύμπαντος!
Τέλος ένας πολιτισμός τύπου 7 καταναλώνει ενέργεια 1076 ή ακόμα και 10100 W και έχει αποκτήσει την τεχνολογία να δημιουργεί Σύμπαντα. Ένας τέτοιος πολιτισμός (αν υπάρχει) θα έχει επιστημονικές γνώσεις και τεχνολογικές ικανότητες που για μας δεν θα φάνταζαν απλά μαγικές, μα θεϊκές! Μήπως ο Θεός στον οποίο πιστεύουμε, είναι στην πραγματικότητα ένας πολιτισμός τύπου 7;
Και εμείς που ανήκουμε; Ο πολιτισμός μας είναι τύπου 0. Ποιο συγκεκριμένα στην Αρχαία Ρώμη ήταν 0.25 (ενέργεια 3*108 W), στην Βιομηχανική Επανάσταση ήταν 0.50 (1011 W), το 1936 0.60 (1012 W) και σήμερα το 2006 0.72 (1013 W). Ένας πολιτισμός τύπου 0 παράγει ενέργεια από την καύση ορυκτών καυσίμων, πολεμάει συνέχεια τον εαυτό του, μολύνει τον πλανήτη του και δεν μπορεί να ελέγξει τις ικανότητες του.
Με το τέλος του εικοστού αιώνα η συνολική δύναμη των επιστημονικών επαναστάσεων στην ύλη, τη ζωή και το νου θα αναγκάσει τα κράτη της Γης να συνεργαστούν για την επίλυση των προβλημάτων. Αν όλα πάνε καλά ο πολιτισμός μας το 2100 θα είναι 0.8 (ενέργεια 1014 W) και το 2200 0.9 (1015 W). Τότε θα είμαστε έτοιμοι να βάλουμε πλώρη προς τα άστρα.
Γιατί να πάμε στο διάστημα;
Ο άνθρωπος πάντα θα εξερευνάει τον κόσμο γύρω του. Όσον αφορά το Διάστημα υπάρχουν ιδέες όχι μόνο για να πάμε εκεί, αλλά και για να μετακομίσουμε. Υπάρχουν σοβαρές προτάσεις για πόλεις σε άλλους πλανήτες, αποικίες σε τροχιά γύρω από τη Γη, εργοστάσια στο διάστημα, ορυχεία σε αστεροειδείς, διαπλανητικές επανδρωμένες αποστολές και διαστρικά σκάφη. Κάποιοι όμως θα πουν «Γιατί να ξοδέψουμε δισεκατομμύρια σε αποστολές στο Διάστημα, αφού εδώ πεθαίνουν παιδάκια;», εκφράζοντας την απέχθεια τους προς την εξέλιξη. Έχουν δίκιο ή υπερβάλλουν;
Οικονομία
Αν πείτε σε κάποιον πως πρέπει να πάμε στο διάστημα, ίσως να σας πει «Αυτά είναι 100% σπατάλη. Τόσα δις και ο κόσμος πεθαίνει, είναι κρίμα να συμφωνείτε με αυτό το φιάσκο!». Δεν ξέρουν όμως κάτι. Η επίθεση στο Ιράκ, στην οποία πεθάναν χιλιάδες άμαχοι, κόστισε 2 τρισεκατομμύρια δολάρια!! Καμία διαστημική αποστολή δεν κόστισε τόσο. Μόνο ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός κοστίσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Φυσικά με αυτά τα λεφτά μπορούμε να εμβολιάζουμε όλους τους φορείς του A.I.D.S. στην Αφρική, αλλά δεν φτάνουν για να ταΐζουμε όλα τα φτωχά παιδάκια. Κάθε χρόνο παγκοσμίως ξοδεύονται ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, επινοώντας νέους τρόπους σφαγής άμαχων ανθρώπων. Μη ξεχνάτε πως η N.A.S.A. έχει περιορίσει τα έξοδα και της αποστολές της, επειδή η Αμερικάνικη κυβέρνηση προτιμά να ξοδεύει τα δισεκατομμύρια σε πολέμους.
Ακόμα κι αν δεν πάμε στο Διάστημα, οι φτωχοί άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η διαστημική εξερεύνηση, αλλά η ηλιθιότητα αυτών που μας κυβερνάνε. Προτιμάνε να ξοδεύουν ένα σωρό λεφτά για να κλέψουν πετρέλαια και να σκοτώνουν ανθρώπους, παρά να ταΐζουν τους φτωχούς συνανθρώπους μας και να σώσουν τον πλανήτη. Μπορεί ο αποικισμός του Διαστήματος να βοηθήσει τους συνανθρώπους μας; Η απάντηση είναι ναι. Μπορούμε να πραγματοποιήσουμε αποστολές σε αστεροειδείς και να τους μετατρέψουμε σε ορυχεία. Θα είναι εφικτό μάλιστα να μεταφέρουμε τους αστεροειδείς σε ασφαλή τροχιά γύρω από τη Γη, ώστε να μειωθούν τα έξοδα μεταφοράς των μεταλλευμάτων από τον αστεροειδή στη Γη. Ίσως θα μπορούσαμε να συνδέσουμε τον αστεροειδή με τη Γη μέσω ενός διαστημικού ανελκυστήρα, φέρνοντας το Σύμπαν ποιο κοντά στους κατοίκους της Γης. Διαστημικά εργοστάσια θα παράγουν χημικές ενώσεις, τεχνολογίες, ιατρικό εξοπλισμό και ότι άλλο χρειάζονται οι άνθρωποι. Μπορεί να ακούγονται πανάκριβα, αλλά σε λίγα χρόνια θα αποσβέσουν το κόστος τους και θα συμβάλουν στην οικονομία του πλανήτη μας. Από εκεί και πέρα είναι θέμα κατανομής του πλούτου. Τα έσοδα από την διαστημική έρευνα πρέπει να κατανέμονται σε όλους, ειδικά σε όσους τα έχουν περισσότερο ανάγκη.
Άλλωστε η επιστημονική έρευνα πρέπει να είναι ελεύθερη από περιορισμούς. Τι σας λέει πως το τελικό φάρμακο κατά του A.I.D.S. δεν θα βρεθεί σε κάποιο διαστημικό εργαστήριο ή σε κάποια αποστολή στον Άρη;
Οικολογία
Ας το παραδεχτούμε, η Γη αντιμετωπίσει προβλήματα εξαιτίας μας. Αν συνεχιστεί ο τρόπος με τον οποίο εξελισσόμαστε, θα αυτοκαταστραφούμε. Η μείωση των φυσικών πόρων και ελεύθερου χώρου για κατοικία, δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια. Καταστρέφουμε τα οικοσυστήματα για την καλοπέραση μας, αδιαφορώντας για τα ζώα που σκοτώνουμε, τα φυτά που καταστρέφουμε και τις συνέπειες που θα μας κάνουν τη ζωή μαρτύριο. Αν πραγματικά αγαπάμε τον πλανήτη μας και θέλουμε να τον βοηθήσουμε, η καλύτερη λύση είναι να τον αφήσουμε επιτέλους στην ησυχία του. Οι καλύτερες λύσεις είναι έξω.
Υπάρχουν ήδη προτάσεις για διαστημικές αποικίες, πολιτείες που θα έχουν όλα όσα χρειάζονται οι κάτοικοι. Η μεγαλύτερη διαστημική αποικία είναι ο «Κύλινδρος του O'Neill», σχεδιασμένος από τον Αμερικανό επιστήμονα Gerard O'Neill. Πρόκειται για έναν διαστημικό σταθμό σε σχήμα κυλίνδρου, με διάμετρο 6,4 χιλιόμετρα και μήκος 32 χιλιόμετρα! Στο εσωτερικό του θα υπάρχουν ολόκληρα οικοσυστήματα, καθώς και άφθονος χώρος για 20.000.000 κατοίκους. Θα παράγει ενέργεια από τον Ήλιο, θα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του για να προκαλέσει τεχνητή βαρύτητα και θα χρησιμοποιεί καθρέπτες για να υπάρξει εναλλαγή μέρας-νύχτας.
Αν οι άνθρωποι μετακομίσουν στο Διάστημα, η Γη θα ανακουφιστεί από εμάς. Φυσικά και δε χρειάζεται να φέρουμε τη Γη στα όρια της για να πάμε σε άλλους πλανήτες. Θα εγκαταλείψουμε τη Γη ακόμα κι αν δεν αντιμετωπίσαμε τα προβλήματα αυτά, αυτή τη φορά για προληπτικούς λόγους. Οι αποικίες αυτές θα βοηθήσουν στη προστασία του πλανήτη μας και ταυτόχρονα θα παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες και αγαθά για τους ανθρώπους που θα μείνουν στη Γη. Μπορούμε για παράδειγμα να καλλιεργήσουμε τα τρόφιμα μας σε διαστημικούς σταθμούς ή να παράγουμε άφθονη ηλεκτρική ενέργεια από τον Ήλιο, χωρίς να επιβαρύνουμε τον πλανήτη μας.
«Η δουλειά μας είναι να βοηθήσουμε τη ζωή να διασκορπιστεί έξω από τον πλανήτη μας και να κάνουμε όλο το υπόλοιπο Σύμπαν όσο όμορφο και ποικιλόμορφο όσο και η Γη μας» Φρήμαν Ντάισον
Ειρήνη
Μπορεί να ακουστεί τρελό, αλλά η επέκταση του ανθρώπου στο Διάστημα θα συμβάλει σημαντικά και στην κατάργηση των πολέμων! Η διαστημικές αποστολές απαιτούν πολλά χρήματα και καμία χώρα δε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά από μόνη της. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξει συνεργασία κρατών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διπλωματική νίκη για την επίλυση τυχών διαφορών. Έτσι λοιπόν ένα ακόμη όφελος είναι ότι αναπτύσσονται συνεργασίες μεταξύ πολλών κρατών, κάτι σίγουρα θετικό για την ανθρωπότητα. Επίσης αν μετακομίσουμε στο Διάστημα, οι πόλεμοι θα καταστούν άχρηστοι.
«Είναι η ελπίδα όσων δουλεύουν προς το άνοιγμα μας από τον πλανήτη Γη, ότι η εγκατάσταση των μόνιμων, αυτόνομων αποικιών από εκτός Γης ανθρώπων θα κάνει την ανθρώπινη ζωή για πάντα ειρηνική, διαγράφοντας την από το κατάλογο των επικινδύνων ειδών, όπου ζει τώρα σε μια εύθραυστη Γη οπλισμένη με πυρηνικά όπλα. Δεύτερον, το άνοιγμα των ουσιαστικά απεριόριστων περιοχών στο διάστημα θα μειώσει τις εδαφικές πιέσεις και επομένως θα μειώσει την εχθροπραξία.» Gerard O'Neill
Επιβίωση
Η ζωή στη Γη δε θα υπάρχει για πάντα. Αν δεν καταστραφεί από εμάς, θα καταστραφεί από πτώση αστεροειδή ή κομήτη. Πρέπει λοιπόν να προετοιμαστούμε και να επεκταθούμε και σε άλλους πλανήτες, ώστε να αυξηθούν σημαντικά οι πιθανότητας επιβίωσης της Γήινης ζωής. Ακόμα βέβαια και να γλιτώσουμε από τους κομήτες, δεν γλιτώνουμε από ακόμα χειρότερες συμφορές, όπως οι μαύρες τρύπες και ο θάνατος του Ήλιου. Για αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εκκενώσουμε τον πλανήτη μας.
«Δεν νομίζω ότι το ανθρώπινο είδος θα επιζήσει τα επόμενα χίλια χρόνια, αν δεν επεκταθούμε στο διάστημα. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που μπορούν να πλήξουν τη ζωή σε έναν μόνο πλανήτη.» Στήβεν Χόκινγκ
Συμπέρασμα
Ναι λοιπόν, υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι για να πάμε στο Διάστημα, όχι μόνο να το εξερευνήσουμε αλλά και να το αποικήσουμε. Υπάρχει μάλιστα και ένας ποιο εσωτερικός λόγος για να αγγίξουμε τα αστέρια. Όλα τα υλικά που συναντάμε παντού, δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό των άστρων. Το οξυγόνο στον αέρα, το πυρίτιο στους βράχους, ο άνθρακας στην οργανική μας χημεία, ο χρυσός στις τράπεζες, το ουράνιο στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, ο υδράργυρος στα θερμόμετρα. Όλα τα στοιχεία που αποτελούν το Σύμπαν εμφανίστηκαν στα άστρα, τα οποία όταν πεθαίνουν εξαπολύουν υλικά για τη δημιουργία νέων άστρων, νέων πλανητών και νέων μορφών ζωής και νοημοσύνης. Είμαστε αστρόσκονη και κάποια μέρα θα ξαναγυρίζουμε στα άστρα.
==========
Η εξερεύνηση του Διαστήματος άλλαξε για τα καλά τον τρόπο με τον οποίο ζούμε. Ας δούμε έναν κατάλογο με τα 50 σημαντικότερα επιτεύγματα της διαστημικής εξερεύνησης.
50 Ο Αϊνστάιν είχε δίκιο
Ατομικά ρολόγια τοποθετημένα σε δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη απέδειξαν ότι η Θεωρεία της Σχετικότητας του φυσικού Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν σωστή. Πράγματι η βαρύτητα της Γης παραμορφώνει το χωροχρονικό συνεχές και ο πράγματι ο χρόνος επιβραδύνεται όταν κάποιος ταξιδεύει με πολύ μεγάλες ταχύτητες.
49 Σταθεροποίηση εικόνας
Οι τεχνολογίες σταθεροποίησης της εικόνας σε βιντεοκάμερα και φωτογραφική μηχανή αναπτύχθηκε πρώτα για τις κάμερες του Διαστημικού Λεωφορείου ώστε κατά την εκτόξευση, και παρά τους κραδασμούς, να μην υπάρξει πρόβλημα μη εστίασης.
48 Μικροσφαίρες
Οι μικροσκοπικές σφαίρες από λατέξ, με μέγεθος 0,01 χιλιοστά, κατασκευάστηκαν το 1982 για το Διαστημικό Λεωφορείο και ήταν το πρώτο προϊόν διαστημικής τεχνολογίας που κυκλοφόρησε στην αγορά. Βέβαια η κύρια χρησιμότητα τους είναι στα μικροσκόπια, οπότε σπάνια θα το βρείτε εκτός εργαστηρίου.
47 Η προέλευση της Σελήνης
Σεληνιακά πετρώματα που μεταφέρθηκαν στη Γη απέδειξαν ότι η Σελήνη σχηματίστηκε όταν πριν από 5.000.000.000 χρόνια ένας πλανήτης στο μέγεθος του Άρη συγκρούστηκε με τη Γη και κομμάτια της Γης τέθηκαν σε τροχιά γύρω της, σχηματίζοντας τη Σελήνη.
46 Καλύτερος ύπνος
Έξυπνος αφρός από βάση πολυρεθανίου, το προϊόν που επιτρέπει στο στρώμα σας να παίρνει το σχήμα σας όταν ξαπλώνετε, αναπτύχθηκε από τη N.A.S.A. για να εξομαλύνει τη πίεση που δέχονται οι αστροναύτες κατά την εκτόξευση του Διαστημικού Λεωφορείου, αν και τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε.
45 Αποικισμός και επιβίωση
ΟΙ σημερινοί διαστημικοί σταθμοί εξαρτώνται από τις προμήθειες από τη Γη. Στο μέλλον όμως αυτόνομες διαστημικές αποικίες, όπου φιλοξενούν εκατομμύρια κατοίκους, μπορούν να βοηθήσουνε την ανθρωπότητα να εξασφαλίσει την μακροχρόνια επιβίωση της χωρίς να επιβαρύνει τον πλανήτη της. Ίσως αυτός να είναι και ο καλύτερος τρόπος για να λύσουμε τα περιβαλλοντικά μας προβλήματα.
44 Μικρές Μεγάλες Εκρήξεις
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο αμερικανικός στρατιωτικός δορυφόρος Vela ανακάλυψε εκλάμψεις ακτίνων γάμμα, τις ποιο βίαιες εκρήξεις στο Σύμπαν μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Οι εκλάμψεις αυτές είναι πολύ πιθανό να προέρχονται από τη γέννεση μαύρων τρυπών.
43 Διασκέδαση και παιχνίδια
Τα joystick που έχουμε στα παιχνίδια (αλλά και στα αεροσκάφη) αναπτύχθηκαν από το επανδρωμένο πρόγραμμα Απόλλων. Επίσης η εικονική πραγματικότητα προήλθε από τεχνικές "τηλεπαρουσίασης", που χρησιμοποιήθηκε για τον έλεγχο εργαλείων στο Διαστημικό Λεωφορείο.
42 Δορυφορική επανάσταση
Το δορυφορικό πιάτο επινοήθηκε από τον Αμερικανό εφευρέτη Grote Reber το 1937 και χρησιμοποιήθηκε πρώτα στην ραδιοαστρονομία. Η εκτόξευση του Sputnik 1 τα άλλαξε όλα όταν η ενδιαφερόμενη Δύση ανακάλυψε ότι τα δορυφορικά πιάτα, όπως το ραδιοτηλεσκόπιο Jodrell Bank, μπορούν να χρησιμεύσουν για τον εντοπισμό των δορυφόρων. Σύντομα η N.A.S.A. εγκατέστησε ένα δίκτυο από μεγάλα πιάτα για την επικοινωνία προς και από τροχιάς. Σήμερα το δορυφορικό πιάτο βρίσκεται σε πολλά σπίτια.
41 Έξυπνα ρομπότ
Η περιορισμένη ταχύτητα του φωτός σημαίνει ότι ο χρόνος επικοινωνίας με τις ρομποτικές διαστημοσυσκευές στο Ηλιακό μας Σύστημα είναι υπερβολικά μεγάλος, διαρκώντας μέχρι και ώρες! Ως λύση, οι μηχανικοί ανέπτυξαν μικρά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, ώστε τα ρομπότ να παίρνουν αποφάσεις χωρίς ανθρώπινη επέμβαση. Αυτή η τεχνολογία βρίσκεται πλέον και στη Γη.
40 Βαθύτερες ματιές
Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble εκτοξεύτηκε με μυωπία το 1990. Μετά όμως την επισκευή του, άρχισε να μας παρέχει εικόνες από τα βάθη του Σύμπαντος χωρίς αλλοιώσεις από την Γήινη ατμόσφαιρα.
39 Θρυλικές ταινίες
Η διαστημική εξερεύνηση ενέπνευσε μερικές από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, όπως το "2001: Οδύσσεια του Διαστήματος", "Σταρ Τρεκ", "Απόλλων 13" κ.λ.π..
38 Θεωρίες συνωμοσίας
Θεωρίες συνωμοσίας υπήρχαν από την αρχή της Διαστημικής Εποχής. Τότε κάποιοι πιστεύανε ότι ο Sputnik 1 ήταν μια απάτη ή ότι υπήρξαν κοσμοναύτες που πετάξανε πριν από τον Yuri Gagarin αλλά σκοτώθηκαν. Το πρόγραμμα Απόλλων τροφοδότησε νέες θεωρίες, οι οποίες όλες αποδείχτηκαν ως αναληθείς. Σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι η N.A.S.A βρήκε πόλεις στη Σελήνη και τις κρύβει (π.χ. Λιακόπουλος) ή ότι το Διαστημικό Λεωφορείο Columbia καταστράφηκε από εξωγήινο σκάφος!
37 Χαμένες πόλεις
Οι τοπογραφικοί δορυφόροι είναι χρησιμότατοι για την χαρτογράφηση οικοσυστημάτων, αλλά μπορούν να εντοπίσουν ακόμη και χαμένες περιοχές με ανθρώπινες κατασκευές. Μπόρεσαν να δουν κάτω από τις πυκνές ζούγκλες γύρω από την πόλη Cambodian του Angor Wat, βρήκαν τις κρυμμένες πυραμίδες στην Περουβιανή ζούγκλα, χαρτογράφησαν θαμμένες περιοχές του Σινικού Τείχους στην Κίνα και ακόμη βρήκαν την χαμένη πόλη του Ubar κάτω από την άμμο της Αραβικής Ερήμου.
36 Πλανητική εξερεύνηση
Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble και άλλα διαστημικά αστεροσκοπεία μας έχουν δώσει πληροφορίες για περίπου 230 πλανήτες που υπάρχουν έξω από τη Ηλιακό Σύστημα, από την μάζα και την πυκνότητα τους μέχρι το χρώμα και την ατμοσφαιρική σύνθεση. Έτσι αυξάνεται και η πιθανότητα να βρούμε ακόμη και πλανήτη που φιλοξενεί ζωή.
35 Διαστημικό σχέδιο
Οι διαστημικές πτήσεις επηρέαζαν και την τέχνη και το σχέδιο. Από το Space Needle στο Seattle και τις λάμπες-λάβα ως τις γατοστολές του Γάλλου σχεδιαστή Pierre Cardin.
34 Ήρωες
Σε μια περίοδο όπου οι ήρωες δύσκολα βρίσκονται, η γενναιότητα των αστροναυτών απέδειξαν ότι υπάρχουν ακόμη ήρωες. Οι Neil Armstrong, Buzz Aldrin και Alexei Leonov υπάρχουν ακόμη ανάμεσα μας για να μας εξιστορούν τις εμπειρίες τους, αν και άλλοι όπως τα πληρώματα των Apollo 1, Salyut 1, Challenger και Columbia έδωσαν τελικά ακόμη και την ζωή τους.
33 Ηλιακή ενέργεια
Τα ηλιακά κύτταρα υπήρχαν από τα τέλη του 19ου αιώνα και η χρησιμότητα τους είχε αναγνωριστεί πριν την Διαστημική Εποχή. Όμως το Διάστημα είναι από τα λίγα μέρη που η ηλιακή ενέργεια είναι απαραίτητη, οπότε αναβαθμίστηκαν η απόδοση τους, το βάρος τους και το κόστος τους. Έτσι διαδόθηκαν περισσότερο και στη Γη.
32 Διαστημικό φαγητό
Πολλές από τις κατεψυγμένες-αποξηραμένες τροφές στα σουπερμάρκετ είναι ίδια με την τροφή των αστροναυτών, ενώ πωλούνται και ειδικά συμπληρώματα διατροφής που αναπτύχθηκαν για την παραμονή των αστροναυτών σε διαστημικό σταθμό.
31 Παρακολουθώντας την ιστορία
Καθώς τα διαστημικά αστεροσκοπεία μελετάνε το Σύμπαν, μελετάνε ταυτόχρονα και το παρελθόν του επειδή το φως από τα μακρινά αντικείμενα χρειάζεται εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει μέχρι εδώ. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είδε πρώτο τους πρώτους γαλαξίες ενώ τα Co.B.E. και W.M.A.P. χαρτογράφησαν την Ακτινοβολία Υπόβαθρου, απομεινάρι της Μεγάλης Έκρηξης.
30 Διαστημικοί σταθμοί
Κάνοντας την αρχή με τους Σοβιετικούς Salyut και τον Αμερικάνικο Skylab στην δεκαετία του 1970, οι διαστημικοί σταθμοί αποδείχτηκαν πολύτιμοι για επιστημονικά πειράματα που δεν θα μπορούσαν να συμβούν στη Γη λόγω της βαρύτητας και της ατμόσφαιρας. Πολλές από τις εφαρμογές βρίσκονται στην ιατρική και στην καθημερινή μας ζωή.
29 Ο Μεγάλος Αδελφός
Οι δορυφόροι παρακολουθούν τη Γη συνεχώς με μια μεγάλη ποικιλία εργασιών, όπως έλεγχος της χρήσης της γης για καλλιέργειες και εντοπισμού εγκληματιών. Πολλοί ωστόσο φοβούνται ότι ταυτόχρονα παρακολουθούν όλους τους ανθρώπους, σα να είμαστε σε ριάλιτη παιχνίδι.
28 Σπασμένα όνειρα
Η διαστημική εξερεύνηση έμοιασε με όνειρο, αν και κάποιες φορές έδειξε ότι τα όνειρα δεν γίνονται πάντα αληθινά. Ο Γερμανός επιστήμονας Wernher von Braun είχε σχέδια για διαστημικούς σταθμούς σε σχήμα τροχού, βάσεις στη Σελήνη και αποικίες στον Άρη. Οι Σοβιετικοί προσπάθησαν να είναι οι πρώτοι στη Σελήνη, ενώ η Μεγάλη Βρετανία είχε σχέδια για δικό της διαστημικό πρόγραμμα. Κανένα όμως από τα παραπάνω οράματα δεν πραγματοποιήθηκαν.
27 Τεχνητός ιστός
Η Ν.Α.S.A. ανέπτυξε περιστρεφόμενους "βιοαντιδραστήρες" για έρευνα, οι οποίοι χρησίμευαν για την δημιουργία ιστών. Αυτοί εξουδετέρωναν την βαρύτητα ώστε τα κύτταρα να αναπτυχθούν στο αίμα. Αυτή η τεχνολογία χρησιμεύει και στην ιατρική.
26 Τεχνητές καρδιές
Μικρές καρδιακές αντλίες αναπτύχθηκαν χρησιμοποιώντας την τεχνολογία των αντλιών καυσίμου στα Διαστημικά Λεωφορεία. Οι προηγούμενες καρδιακές αντλίες χρησίμευαν για να κρατήσουν τους ασθενείς ζωντανούς καθώς περιμένουν για μόσχευμα, αλλά υπήρξαν 3 προβλήματα: καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, δημιουργία θρόμβων και αντίδραση του σώματος από την συνεχόμενη και όχι παλμική ροή του αίματος. Ένας υπολογιστής της N.A.S.A., ο οποίος μοντελοποιεί τη ροή των καυσίμων, χρησιμοποιήθηκε για την εξομοίωση της ροής του αίματος στην αντλία για τον περιορισμό των προβλημάτων.
25 Πυρηνική Απόκλιση
Η Διαστημική Εποχή οδήγησε στην ανάπτυξη καταστροφικών τεχνολογιών. Οι υπερδυνάμεις οπλίστηκαν με πυρηνικούς πυραύλους, οι οποίοι θα κατέστρεφαν την ανθρωπότητα. Όμως πολλοί ιστορικοί συμφωνούν ότι η λεπτή "ισορροπία του τρόμου" βοήθησε στην αποτροπή ενός πυρηνικού πολέμου.
24 Καλύτερη μόνωση
Ελαφριές θερμικές κουβέρτες αναπτύχθηκαν στην αρχή για την προστασία των διαστημικών σκαφών από τις ακραίες συνθήκες του διαστημικού κενού. Σήμερα χρησιμοποιούνται ευρέως, από τους μαραθωνοδρόμους μέχρι τις ομάδες διάσωσης. Λεπτοί μονωτές οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν στην αρχή για την ασφαλή επιστροφή των διαστημικών οχημάτων, σήμερα χρησιμοποιούνται επίσης και σε αεροσκάφη και αγωνιστικά αυτοκίνητα.
23 Πλούσιοι στο Διάστημα
Τα περιορισμένα έσοδα του Ρώσικου διαστημικού προγράμματος ξεκίνησαν τον διαστημικό τουρισμό. Ο πρώτος τουρίστας του Διαστήματος ήταν ο 60χρονος πολυεκατομμυριούχος Dennis Tito στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2001.
22 Πρωτοσέλιδα
Η διαστημική εξερεύνηση και οι ανακαλύψεις της αστρονομίας αποτελούν τις ποιο δημοφιλείς περιοχές της επιστήμης από τη κοινή γνώμη. Υπέροχες εικόνες από τις διαστημοσυσκευές και τα διαστημικά τηλεσκόπια υπήρξαν πολλές φορές στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων.
21 Ασφαλέστερες κατασκευές
Εργαλεία μηχανικής ανάλυσης, σχεδιασμένα από τη N.A.S.A. για τη μελέτη των υλικών στα διαστημικά σκάφη, βρίσκονται και σε άλλες βιομηχανικές εφαρμογές όπως στα αυτοκίνητα και στα εργαλεία χειρός.
20 Προστασία από τους αστεροειδείς
Δορυφόροι έχουν ανακαλύψεις κρατήρες στη Γη από μετεωρίτες και έτσι ανακαλύψαμε ότι αυτές οι προσκρούσεις είναι σύνηθες στο Ηλιακό Σύστημα. Η N.A.S.A. έχει ήδη ξεκινήσει τον εντοπισμό επικίνδυνων αστεροειδών και χρηματοδοτεί έρευνες για μεθόδους που θα απέτρεπαν μια τέτοια καταστροφική πρόσκρουση.
19 Υπόθεση της Γαίας
Το 1961 η N.A.S.A. ζήτησε από τον Βρετανό επιστήμονα James Lovelock να βοηθήσει στην αναζήτηση ιχνών ζωής στον Άρη. Ο Lovelock πρότεινε ότι η παρουσία της ζωής θα δημιουργούσε ένα ολοκληρωμένο σύστημα δυναμικής αλλαγής στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Ο Άρης απέτυχε στο τεστ με ένα μίγμα αερίων που ήταν στατικά και αμετάβλητα, όμως ο Lovelock ανέπτυξε τη θεωρία του και δημιούργησε στην Υπόθεση της Γαίας. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, κάθε ζωντανό και αβιοτικό κομμάτι της Γης αποτελεί τμήμα ενός ολοκληρωμένου συστήματος που ονομάζεται "Γαία". Αυτή η θεωρία είναι ευρέως υποστηριζόμενη από περιβαλλοντολόγους και κλιματολόγους
18 Διαστημική ασθένεια
Τα πληρώματα των πρώτων διαστημικών πτήσεων σύντομα χτυπήθηκαν από την Νόσο των Αστροναυτών, σωματική και πνευματική κόπωση που προκαλούνται από την έλλειψη βάρους. Η διαστημική ιατρική ανέπτυξε φάρμακα και τεχνικές για την αντιμετώπιση αυτού και άλλων προβλημάτων, στα οποία βασίζονται φάρμακα για την ναυτία.
17 Σε επαφή
Χάρις το δορυφορικό σύστημα τηλεφώνων Iridium μπορείτε να είστε σε επαφή ακόμη κι αν είστε στα βάθη της ζούγκλας του Αμαζονίου ή χαμένοι στην Αρκτική.
16 Τέλειοι κρύσταλλοι
Μακριά από την Γήινη βαρύτητα οι διαστημικοί σταθμοί παράγουν κρυστάλλους τέλεια και γρήγορα, συμπεριλαμβανομένων και κρυστάλλων που είναι αδύνατο να γίνουν στη Γη. Οι πρωτεϊνικοί κρύσταλλοι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, πάνω στους οποίους βασίζονται πολλά φάρμακα.
15 Καιρός
Με τους μετεωρολογικούς δορυφόρους ξέρουμε με ακρίβεια την εξέλιξη των καιρικών φαινομένων, κάτι το οποίο έχει σώζει αμέτρητες ζωές από τυφώνες και θύελλες.
14 Έξυπνα υλικά
Οι έρευνες της N.A.S.A. στα μελλοντικά διαστημικά αεροσκάφη παράγει και μια σειρά από άλλες εφαρμογές. Πάρτε για παράδειγμα τα "έξυπνα" υλικά τα οποία μπορούν να ξαναπάρουν το αρχικό τους σχέδιο, όσο και να παραμορφωθούν. Έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και για την ανάπτυξη των τεχνητών μελών.
13 Πυρασφάλεια
Αμέτρητες ζωές σώθηκαν χάρις τους ανιχνευτές καπνού, οι οποίοι αναπτύχθηκαν στον αμερικανικό διαστημικό σταθμό Skylab.
12 Πολιτική
Η διαστημική εξερεύνηση έχει επηρεάζει και επηρεαστεί σημαντικά από την πολιτική. Ο κοσμοναύτης Yuri Gagarin υπήρξε σύμβολο της ανωτερότητας του κομουνισμού, ενώ η υπόσχεση του John F. Kennedy για αποστολή ανθρώπων στη Σελήνη πριν το 1970 ήταν ίσως η σημαντικότερη επιρροή της πολιτικής από την διαστημική εξερεύνηση (ή το αντίθετο;).
11 Φτηνά τσιπ
Το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα σε ημιαγωγό επινοήθηκε από τον Jack Kilby της Texas Instruments, αλλά ήταν οι ανάγκες της N.A.S.A. για κυκλώματα στους υπολογιστές της που επέτρεψε την ανάπτυξη και μαζική παραγωγή των μικροτσίπ. Αυτό σημαίνει ότι λίγη από την τεχνολογία της N.A.S.A. υπάρχει στα κομπιουτεράκια μας.
10 Εξερεύνηση νέων κόσμων
Οι ρομποτικές διαστημοσυσκευές έχουν επισκεφτεί όλους τους κύριους πλανήτες, δεκάδες δορυφόρους και μερικούς μικρότερους κόσμους. Η ξεραΐλα του Ερμή, η κόλαση της Αφροδίτης, η απέραντη ερημιά του Άρη, η ταραχώδης ατμόσφαιρα του Δία, τα ηφαίστεια της Ιούς, οι δακτύλιοι του Κρόνου, τα τοπία του Τιτάνα και οι άνεμοι του Ποσειδώνα δεν είναι παρά μερικά μόνο από τα θαύματα του Ηλιακού Συστήματος.
9 Το αόρατο Σύμπαν
Οι Αστρονόμοι μπορούν να δουν αντικείμενα που παράγουν ορατό φως, αλλά χάρις την διαστημική τεχνολογία μπορούν να δουν εξωτικά ουράνια αντικείμενα όπως μαύρες τρύπες μέσω των ακτίνων Χ, νεφελώματα μέσω της υπεριώδης ακτινοβολίας και καφέ νάνους μέσω των υπέρυθρων.
8 Δεν χάνεστε ποτέ!
Το σύστημα G.P.S. είναι ένα δίκτυο από δορυφόρους προσανατολίσουν όλους τους ανθρώπους, από τους οδηγούς ταξί μέχρι τους πιλότους επιβατικών αεροσκαφών.
7 Έλεγχοι υγείας
Εξωτερικοί αισθητήρες χρησιμοποιούνται για την μελέτη της κατάστασης της υγείας σας, ακριβώς όπως και με τους αστροναύτες.
6 Διαστημική οικονομία
Η διαστημική εξερεύνηση είναι όντως ακριβή αλλά όχι τόσο ακριβή όσο οι στρατιωτικές δαπάνες. Επίσης τα χρήματα δεν πετάγονται σε μαύρη τρύπα - ανακατανέμονται σε άλλες πτυχές της οικονομίας όπως η βιομηχανία. Στο μέλλον ο διαστημικός τουρισμός και η εξόρυξη αστεροειδών θα ενισχύσουν την οικονομία της Γης.
5 Ενθουσιασμός
Η Διαστημική Εποχή έχει παράγει άφθονες στιγμές παγκόσμιου ενδιαφέροντος, όπως οι ζωντανές αναμεταδόσεις των πρώτων ανθρώπων στη Σελήνη και της καταστροφής του Columbia.
4 Κυψέλες καυσίμου
Αναμειγνύοντας υδρογόνο και και οξυγόνο για την παραγωγή νερού και ενέργειας, οι κυψέλες καυσίμου φτιάχτηκαν στην αρχή για πειράματα. Όμως χάρις τη N.A.S.A. οι κυψέλες καυσίμου χρησιμοποιήθηκαν για το πρόγραμμα Gemini αλλά και σε άλλα σκάφη και σήμερα αποτελούν μια από τις ελπιδοφόρες τεχνολογίες για άφθονη και καθαρή ενέργεια.
3 Παγκόσμια ειρήνη
Οι πόλεμοι παραμένουν αλλά έχουν αναπτυχθεί τρόποι αποφυγής παγκόσμιων συμφορών. Ο Διαστημικός Αγώνας μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων ανέπτυξε την ικανότητα να χρησιμοποιούν την τεχνολογία και για ειρηνικούς σκοπούς, στην προσπάθεια της κάθε χώρας να δείξει την ανωτερότητα της. Επίσης οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι βοήθησαν σημαντικά στην αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων και στην αποφυγή παγκόσμιου ολοκαυτώματος. Τέλος χάρις την διαστημική εξερεύνηση μάθαμε επιτέλους ότι είμαστε κάτοικοι ενός πλανήτη.
2 Οικολογία
Οι αποστολές ανθρώπων στη Σελήνη ήταν η έναρξη της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Η φωτογραφία του πλανήτη μας από τους αστροναύτες του Απόλλων 8 είναι ακόμη και σήμερα η σημαντικότερη στο περιβαλλοντικό κίνημα.
Φωτογραφίες της "αχνής γαλάζιας κουκκίδας", όπως την περιέγραψε ο Αμερικανός αστροφυσικός Carl Sagan, έμαθαν στους ανθρώπους ότι ζούμε σε ένα κλειστό σύστημα όπου τα πάντα αλληλοσυνδέονται. Η εξερεύνηση άλλων πλανητών μας βοηθά να καταλαβαίνουμε και τον δικό μας. Οι δορυφόροι καταγράφουν τα οικοσυστήματα και τον τρόπο με τον οποίο καταστρέφονται από τον άνθρωπο. Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα κάνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους να πιέσουν τις κυβερνήσεις και συμβάλουν στην επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.
1 Πλανητικό χωριό
Η ιδέα των τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων ήταν του Βρετανού επιστήμονα και συγγραφέα Arthur C.Clarke το 1945, ο οποίος υπολόγισε ότι στην λεγόμενη "γεωστατική τροχιά" (35.800 χιλιόμετρα πάνω από τον Ισημερινό) θα μπορέσουμε να στήσουμε δορυφόρους για τη μετάδοση πληροφοριών. Σήμερα, 50 χρόνια μετά τον Sputnik 1, ο πλανήτης μας άλλαξε. Χάρις τους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους σημειώθηκε επανάσταση στην πληροφόρηση, σημαντικά γεγονότα όπως το Live Aid έκαναν τον γύρω της Γης, και οι ποιο απομονωμένες περιοχές δεν είναι πλέον αποκομμένες από την υπόλοιπη οικουμένη και η γνώση μπορεί πλέον να εξαπλωθεί παντού. Φέρνοντας τους ανθρώπους ποιο κοντά, ίσως αυτός να είναι και ο σημαντικότερος θρίαμβος της διαστημικής εξερεύνησης.
Πηγή: BBC Focus τεύχος 182 Οκτώβριος 2007
==========
Αποικίες στο διάστημα
NeverEndingSearcher1
Published on Oct 11, 2012
Το σύμπαν που αγάπησα 1ος κύκλος-ΕΤ-3. 2007
διάρκεια 25:46 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
https://www.youtube.com/watch?v=KnfzjZKpwdY
==========
Τρία βιντεάκια από τη σειρά "Το Σύμπαν που Αγάπησα", με θέμα τις διαστημικές αποικίες. Τι είναι αυτές; Γιατί πρέπει να τις φτιάξουμε; Δείτε προσεκτικά και τα τρία βίντεο
Αποικίες στο Διάστημα - μέρος πρώτο
Αποικίες στο Διάστημα - μέρος δεύτερο
Αποικίες στο Διάστημα - μέρος τρίτο
==========
ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 1/3
ikaros2006
Uploaded on Mar 12, 2008
ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ? ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΩΝ ΑΠΟΙΚΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ?
διάρκεια 08:03 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 2/3
ikaros2006
Uploaded on Mar 14, 2008
διάρκεια 08:46 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 3/3
ikaros2006
Uploaded on Mar 14, 2008
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ
διάρκεια 08:42 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ - 1/4
straka strouka
Published on Apr 29, 2012
Για να παιξει συνεχομενα - Πατηστε ΕΔΩ https://www.youtube.com/watch?v=Zv8yU...
διάρκεια 14:45 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ - 2/4
straka strouka
Published on Apr 29, 2012
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ
διάρκεια 14:16 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ - 3/4
straka strouka
Published on Apr 29, 2012
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ
διάρκεια 12:06 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ - 4/4
straka strouka
Published on Apr 29, 2012
Αποικία στο διάστημα - Ντοκιμαντέρ
διάρκεια 10:59 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
Αποικίες στο Διάστημα
stelkouk456
Published on Dec 19, 2014
Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για τον αποικισμό του Διαστήματος. Πώς θα είναι η ανθρώπινη ζωή μακριά από τη Γη;
Για καλύτερη προβολή: επιλέξτε ποιότητα HD, πλήρη οθόνη (fullscreen) και δυνατό ήχο ή ακουστικά.
διάρκεια 17:26 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
Η Ανθρωπότητα, Ολοταχώς Για Το Διάστημα
2012300
Published on Dec 17, 2012
διάρκεια 56:23 λεπτά
( παρακαλώ χρησιμοποιώντας το δεξιό κλικ του mouse, ανοίξτε τον επόμενο σύνδεσμο
( ιστοσελίδα ) σε ξεχωριστό παράθυρο προς τα δεξιά, )
https://www.youtube.com/watch?v=mMILQCzKiVs
==========
"The goal isn't just scientific exploration […] it's also about extending the range of human habitat out from Earth into the solar system as we go forward in time […] In the long run a single-planet species will not survive […] If we humans want to survive for hundreds of thousands or millions of years, we must ultimately populate other planets. Now, today the technology is such that this is barely conceivable. We're in the infancy of it. […] I'm talking about that one day, I don't know when that day is, but there will be more human beings who live off the Earth than on it. We may well have people living on the moon. We may have people living on the moons of Jupiter and other planets. We may have people making habitats on asteroids […] I know that humans will colonize the solar system and one day go beyond."
Michael D. Griffin
==========
Αυτό είναι ένα καταπληκτικό κείμενο που γράφτηκε από τον Anders Sandberg, καθηγητή του Stockholm University. Εδώ περιγράφει το όραμα του για το μέλλον του ανθρώπου, όπου ο ρόλος μας θα είναι πλέον η διασπορά της ζωής και της νοημοσύνης στο Σύμπαν
A Vision
I have a vision of the future.
Within a fairly short time we will have the technological tools to manipulate matter at the molecular scale, making both manufacturing and recycling nearly perfect. Advances in artificial intelligence will enable more or less smart devices to act on their own, allowing teams of robots to build vast structures as desired or process enormous amounts of information in order to design solutions to many problems. We will have the tools to redesign ourselves and our environment according to our visions.
Soon the solar system will change beyond recognition. Surrounding the Earth space habitats with their own artificial ecospheres will orbit in vast bands. Within each there is room for millions of people to shape their own culture. Similar, but even vaster habitats are being wrought by the material of the asteroid belt and the cometary nuclei. Slowly a sphere is being formed by millions of habitats, solar power collectors and other devices around the sun drinking its life-giving energy and radiating communications of all kinds. In the end most of the solar output will be used by life rather than dissipate into the cold of space.
On Mars eagles soar above the Valles Marineris and dolphins explore the new Borealis Sea as ecopoiesis and terraforming makes it inhabitable. What started out as a apocalypse of comets guided to crash into the planet and self-replicating nanomachines producing greenhouse gases, breaking down carbonate rocks and freeing water first made the planet warm and wet enough for life . mostly genetically modified algae and lichens . to survive on their own. Gradually the life transformed the environment into something more and more terrestrial species could inhabit. Mars will never become a copy of Earth; the lower gravity, the red rocks, the uneven seasons, colder and dryer climate and the two moons will make sure of that. Over the eons life will adapt more fully to Mars until what started out as transplanted species will have become entirely new species that are truly native.
On Mercury an ecosystem of machines is thriving. Self-replicating machines mine the rocky surface, extracting metals and semiconductors they use to build solar collectors. Deliberately designed to evolve they are inventing an ecology of glittering artificial life in shapes unimaginable to human planning. Some solutions are as creative and unexpected as wood . a wonderful material with many desirable properties, but nothing that any engineer could deliberately think up . and serve as inspiration for the rest of the solar system.
In the seas of Europa adapted deep-sea lifeforms are slowly colonising the volcanic vents on the bottom of the sea. Most of them are variants of the ecologies around terrestrial volcanic vents, but strange new algae designed to make use of the weak light and heat now live beneath the thick ice. On Earth they have survived in their nearly unchanging ecological niche for hundreds of millions of years; on Europa their niche will likely persist for billions of years.
In the tar-like seas of ethane on Titan new forms of life designed from scratch are evolving. Instead of water they use hydrocarbons, and instead of photosynthesis they gather nutrients raining down from the clouds and the forces of the vast tidal flows.
And around the gas planets vast projects are underway to build ships that will bring the seeds of the solar system outwards to other stars. Fuelled by energy from the enormous solar collectors and mass from the gas atmospheres, they hold the collected information of the life of the solar system . genomes, human culture, the blueprints for new habitats. Are they crewed? Some might be filled with humans or human descendants, others by our artificial descendants or simple replication systems. Once they reach another system they will settle on a suitable asteroid and use it to build a larger base with room for greater minds, who in turn will use their stored knowledge and equipment to built yet larger and more versatile homes. Just as a tiny seed can unfold a few small leaves and roots that gives it the energy and nutrients needed to grow more leaves, more roots and strive towards the sun, the solar system seeds will bootstrap themselves into ever greater and diverse forms once they reach their destination and finally become adult civilisations.
Lets zoom outwards in time and space. From the perspective of the galaxy the yellow dwarf star on the outskirts of the Orion arm has never been unusual. But first it sends out a burst of strangely ordered radio signals. Soon afterwards it begins to change as if the solar system around it was turning into a globe more carefully using its energy for something. Nearly instantly . a few scant millennia . other stars in the vicinity begins to change in a variety of ways. A wavefront is expanding outwards turning empty solar systems and raw matter into something new and complex: habitats for life. In some cases this might be the terraforming of planets or the construction of habitats in space. In other cases entire planets are dismantled to build enormous concentric shells of energy collection, computing nodes and cooling systems that enable vast computer networks to house information ecologies far more complex than the biological one that once grew on the first planet. Here and there entire stars are disassembled to provide for longer lasting sources of warmth than they would naturally be. As the wavefront passes the galaxy changes, becomes a home to life and thought and not just to mass and energy.
And after it has transformed the milky way the wave continues outwards . to the Magellanic clouds, to Andromeda and the other galaxies in the local cluster, taking the vast jump to the Virgo cluster, embracing the local supercluster and beyond. This is my vision of the future: a future where life embraces and fills the universe.
One might argue that what I have described is not the triumph of life but the triumph of human culture and technology. But what is human culture and technology but an expression of life? The human species is just another species doing what it can to survive. In our case we stumbled on the unusual ecological niche of making tools to help us and eventually build our own ecological niches, something which was aided by (or perhaps caused by, causing or co-evolving with) our vast communications and thinking abilities. There are many species that use simple tools to survive better, or construct environments that please them . insect larvae assembling gravel coatings, birds picking caterpillars with sticks, corals constructing reefs. Are they in any respect different from our clothing, hammers and cities? A city is not just an artefact but also an ecosystem: countless other species have moved in and survive there thanks to the actions of the keystone species Homo sapiens. Given enough time natural evolution would likely produce adaptations to city life among the plants and animals just as bizarre and beautiful as the one seen on coral reefs and in tropical jungles. It is only because our cities are so young and not intended to be ecosystems (and because we do not pay attention) they appear impoverished and sterile.
It is true that humans will play a key role in this vision. But it is not primarily a story about the hegemony of humanity over the natural world. It is true that this vision has room for all varieties of human futures and ambitions, from quiet contemplation to vastening into godlike posthuman states. While the humans might consider themselves the rulers, they are unwittingly serving life by expanding its niches to new places, places where life would never have been able to go naturally. Evolution can never reach a local optimum separated from current species by a sufficiently broad desert of non-viable species; no matter what it cannot evolve the molecular machinery to build diamond skeletons, spaceflight or survival on Mercury. This is something that requires what is currently uniquely human, foresight and technology. Intelligence is necessary for the long-term survival and expansion of life. By expanding outwards (for whatever reasons) humanity brings with itself other species. Some as food and companions, some as freeriders and parasites and likely, when crossing great gulfs, many .just in case. to make sure no diversity is lost. Some might be visionaries wanting to save or expand life for its own sake, but the beauty is that not all humans need to be. A vision that required all humans to act as one would remain just a beautiful vision; a vision merely requiring that humans continue to do what it always has done is far more likely.
Pessimists among us might complain that in the past we humans have often destroyed the environment of life, and that this is also something that is likely to continue. But most of this destruction has been due to ignorance and limited resources: when you are half starving you do not care that your next meal is an endangered keystone species. It is thanks to the affluence and efficiency of modern technology we can reduce our ecological footprints and undo some of the damage. If one believes that mankind is always the destroyer, then my vision is not possible. But given that assumption no other positive vision of the future is possible, not even sustainability on the Earth. On the other hand, if one assumes humanity can take care of its biosphere (however imperfectly), then there is no hindrance to spreading that biosphere outwards and hoping for the best.
As I see it the word life should not be interpreted narrowly and parochially as our particular kind of water-protein organisation but as complex self-replicating and evolving systems as a whole. The machine ecology of Mercury, the methane ecology of Titan and the software living within the vast computing networks are all examples of generalised life. We will not just expand the niches of traditional life but also create new kinds of life . as experiments, as art, as adaptations. And these forms of life are equally worth our reverence and appreciation as the traditional wet kind. There is no fundamental difference between created and born life, except possibly that the former has a morally responsible .parent..
Some readers no doubt find my vision distasteful just because it replaces the natural with the artificial. There are those who argue that terraforming a planet is a crime against its natural environment. But when plants begin to colonise a newly formed volcanic island, is that a crime? Hardly, and it is seen as natural. Would it be a crime to deliberately scatter seeds on the island? It might have less of the appeal of surprise a natural scattering would have engendered in a human observer, but from the perspective of the plants and rocks there is no difference. Scattering seeds across the universe is the same thing on a vast scale. Perhaps most important, life remakes itself. A typical tool when left to itself will not change (except for some decay). Life reproduces and evolves, exploring new possibilities almost by definition. Even a strictly manufactured living environment will become something else given enough time. It will become born rather than made, but it could not exist without the initial manufacture. Humanity is both steward of life and a player in its emergence.
One might argue that this is just a .quantity is quality. vision, that the number of living things do not matter. Why convert teratonnes or matter into plants, animals and humans when only a few would be necessary? But the same argument suggests that we would be just as well off with a single patch of vegetation in an otherwise empty gravel desert as an entire meadow. One reason the meadow is better than the patch is that it can sustain more species and more complexity than the patch; it can be a part of the interplay between biomes. It is also more stable to damage and is needed to sustain large animals like horses. But it is also necessary to allow more uniqueness. As I see it life has an inherent worth compared to the matter and energy of the universe. It has the potential of growth, change and awareness disorganised rock and plasma lack. Due to its evolutionary and individual past each organism is contingent . it was shaped due to its genes and surroundings in an unique way that will never occur again. Each of us, each blade of grass or bacteria, is a kind of one-of-a-kind snowflake. I hope the universe will be filled with a snowstorm of these.
What about other life in the universe? In this ecological vision there is not just room for it, it is something to be sought out, cherished and spread just as we will spread our own kind. Life is life.
What about the alternative to my vision? Imagine the following .sustainable. vision: mankind contents itself to the Earth, remaining static either deliberately or by quietly dying out. Life continues on Earth, while the bodies of the solar system revolve as nothing has happened. Species come and go on Earth, while the sun slowly but inexorably increases in luminosity. In a few hundred million years the increasing heat overcomes the homeostasis of the biosphere and it largely dies out, leaving a Venus-like world of heavy smog and gravel. In a few billion years the sun grows into a red giant and engulfs the inner system. What is eventually left is either a frozen husk of slag orbiting a white dwarf or just a hint of extra lithium in the spectrum of the planetary nebula around it.
Is this vision desirable? It is the .natural. chain of events that will result if humanity does not change things. There is room within it for billions of species and thousands of grand civilisations. But it ends ignominiously and it is fundamentally limited.
On a larger scale there might be biospheres emerging all the time around distant stars: small stalks of grass growing in the dark soil of the Milky Way. But without intelligence supporting them they all shrivel and die before any chance of seeding. Each biosphere, filled with uniqueness and potential, will vanish without a trace, without even one conscious observer.
The desire to protect the natural is a desire to protect the contingent and valuable from the ravages of entropy . or just conservatism devaluing human ambition and creativity. Unfortunately the two are often confused. This vision is all about protecting and nurturing nature at its largest by means of vast human ambition. The triumph of the denigration of the artificial and deliberate would be not just the abandonment of humanity but also the eventual betrayal of the only chance life has to continue growing.
It has been said that growth is the ideology of the cancer cell. This is true, but it is also the ideology of the orchid. Without constant attempts to sprout seeds everywhere the orchid would die out. Even if it did survive at a guaranteed constant number it would not have any incentive to evolve. It is the constant struggle to produce more orchids that have made orchids evolve their bulbs and air-roots, their amazing flowers to entice insects and vast variety of ecological niches. It is thanks to growth and evolution that we achieve beauty.
I propose that we will turn the universe into a garden.
Πηγή: Orion's Arm.com
==========
Να κάτι πολύ ενδιαφέρον που μπορούμε να διαβάσουμε από το περιοδικό The Planetary Report, τεύχος Ιουνίου 2011. Το 2010 το Αμερικανικό Κογκρέσο ξόδεψε 7 δισεκατομμύρια δολάρια στο εθνικό επιστημονικό ίδρυμα, 18,6 δισεκατομμύρια δολάρια στη N.A.S.A., 46,7 δισ στην εκπαίδευση και 663,7 δισ στην άμυνα!!!
Και τολμάτε να λέτε ότι η εκπαίδευση και η διαστημική έρευνα είναι πολυδάπανες και άχρηστες επένδυσεις;
==========
και 663,7 δισ στην άμυνα!!!
663,7 δισεκατομμυρια κυριολεκτικα ΠΕΤΑΜΕΝΑ.
Αν βαλουμε ενα μεσο ορο 40 δολαρια την εργατοωρα, πεταξε στα σκουπιδια 16592500000 εργατο-ωρες των φορολογουμενων του. Αν τωρα υποθεσουμε πως αυτοι ειναι χοντρα -ψιλα κοντα στα 170 εκατομμυρια (για να βγουν τα παιδια, οι αναπηροι οι φυλακισμενοι κτλ) ο καθε φορολογουμενος Αμερικανος πεταξε στα σκουπιδια 103,7 ωρες εργασιας απο τη ζωη του (η μαλλον δεν τις πεταξε ο ιδιος, του τις πεταξανε)
Με αλλα λογια θα στο πω, κι εναν αναπειρο σκοπο, 2012 κι ειμαστε ακομα στα σκατα
"ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ" GO HOME
==========
Μόνο που δεν μιλάμε για ιδιωτικά χρήματα, όπου ο καθένας τα κάνει ότι θέλει. Μιλάμε για την οικονομική διαχείριση ενός ολόκληρου έθνους, το οποίο έχει άμεσες επιπτώσεις στον λαό. Όταν μια χώρα ξοδεύει τα κέρατα της σε άμυνα και ψίχουλα στην παιδεία, τότε έχουμε χοντρό πρόβλημα.
==========
δεν μιλαμε για λεφτα της ελλαδας, αλλα για λεφτα της αμερικης. Δεν ειναι δικα μας λοιπον, αλλα δικά τους. Ε ας τα κανουν ο,τι θελουν, τι λογος μας πεφτει;
οσο για τα ψιχουλα και το χοντρο προβλημα, θες να πεις πως τα πανεπιστημια τους πεινανε, η πως δεν κανουν ερευνα; Αφου τοσα τους αρκουν, για να βρισκονται στην επιστημονικη πρωτοπορια, τι λογος μας πεφτει;
==========
"Μην κρατάτε τις πύλες του πνεύματος σας κλειδωμένες, αλλά ούτε και διάπλατα ανοιχτές" Τσαρλς Φορτ
==========