Lyrics...

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Στο χάος κοντά,

γιατί δεν συμορφώθηκε στις αγορές

κι Εσύ μακριά από τη χώρα,

που Σου χάρισε το λίκνο.

Όσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες,

τώρα θα καταλυθούν,

και θα εκτιμηθουν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός

υποφέρει μια χώρα

κι' Εσύ, αντι για το ευχαριστώ που της οφείλεις,

προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η χώρα αυτή,

που ο πλούτος της κοσμεί μουσεία:

η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα

την ευλογημένη με νησιά

Στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της,

κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα,

που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο

της σφίγγει το ζωνάρι.

Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη,

και σ΄όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός,

που Εσένα φιλοξένησε.

Όμως έξω από τη Χώρα,

του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα

έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν

στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.

Πιες επιτέλους, πιες!

κραυγάζουν οι εγκάθετοι των επιτρόπων

όμως ο Σωκράτης,

με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμμάτο ως επάνω.

Θα καταραστούν εν χορώ,

ό,τι είναι δικό Σου οι Θεοί, που τον Όλυμπό του η δική Σου

θέληση ζητάει ν' απαλλοτροιώσει.

Στερημένη από πνεύμα,

Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα,

που το πνεύμα της,

Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.

Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου

Απομαγνητοφώνιση: Μ. Α. Ρ. Κ.

Günter  Grass (Βραβείο Νόμπελ) http://www.youtube.com/embed/0K2-EVtVr-Y

Όλοι μου λεν πως δεν μπορώ

Όλοι μου λεν πως δεν μπορώ

για να σε φέρω πίσω

μου λεν η πέτρα είναι βαριά

και πώς να την κυλήσω

Και συ κρυμμένος μέσα μου ζητάς

ένα ποτήρι να πιούμε μαζί να τα πούμε

Όλοι μου λεν να μην ζητώ

τίποτα από σένα

γιατί η γη κι ο ουρανός

δεν είναι πράγμα ένα

Και συ κρυμμένος μέσα μου ζητάς

ένα ποτήρι να πιούμε μαζί να τα πούμε

Όλοι μου λεν να μη ρωτώ

του κόσμου τους διαβάτες

γιατί εσύ πια περπατάς

σε άλλες τώρα στράτες

Και συ κρυμμένος μέσα μου ζητάς

ένα ποτήρι να πιούμε μαζί να τα πούμε

Μα εγώ το ξέρω πως θα ρθω

και θα σε συναντήσω

μόνο δεν ξέρω αν μπορώ

στον άλλο κόσμο που θα ρθω γλυκά να σε φιλήσω

Και συ κρυμμένος μέσα μου ζητάς

ένα ποτήρι να πιούμε μαζί να τα πούμε.

Στιχουργός: Θοδωρής Γκόνης Συνθέτης Ερμηνευτής: Νίκος Ξυδάκης Δίσκος: Κάιρο Ναύπλιο Χαρτούμ.