Όνειρο

Κόκκινα φύλλα του κισσού

αστράφτουν οι αχτίδες

Λευκή δαντέλα υφαίνουν και χρυσή

η μέρα να ντυθεί.

Ακόμη μια νύχτα στου χρόνου την καταπακτή

Σελίδα που γύρισε

Απόσταση που διανύθηκε

Όνειρο σαν αστραπή

στη θύμηση προσάναμμα.

Όλα περνούν εσύ μένεις ίδιος

Πάντα ν' αποζητάς

ατέλειωτες παραλίες ερημικές

Φωτιά που καίει στο τζάκι

Δάση με τα τραγούδια των Νυμφών

χιονιού την άσπιλη λευκότητα.

Τώρα οι κούπες άδειες είναι του κρασιού

το μαγικό χωριό στο χάρτη μια κουκίδα

Το παιδικό ποδήλατο χαμένο στ' ανοιχτά

της παγωμένης λίμνης

Το γέλιο του πατέρα, τα παραμύθια της γιαγιάς

Κήποι που ευώδιαζαν το σούρουπο,

βράχια που φεγγαριού ασήμωναν αχτίδες.

Βουβή ταινία που περνά

καθώς ο ήλιος διαπερνά τα παγωμένα τζάμια

Πέφτει στα χέρια, το τραπέζι

στο χθες από χαμένα πράγματα

πίσω απ' αυτόν τον φράχτη που όλο μεγαλώνει.