ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ..

"Αν μπορείς να κρατιέσαι νηφάλιος, σαν γύρω σου οι πάντες τα χουν χαμένα, και φταίχτη σε κράζουν για τούτο.

"Αν μπορείς να πιστεύεις σε σένα, σαν όλοι σε δυσπιστούνε μα και ν' ανέχεσαι εσύ ν' αμφιβάλλουν για σένα...

"Αν μπορείς να προσμένεις, χωρίς ν' αποκάνεις ποτέ; καρτερώντας... Κι' αν, σα σε μπλέξουνε ψεύτες, εσύ με το ψέμα- δεν μπλέξεις...

Κι' αν, μισημένος, κρατείς την ψυχή σου κλεισμένη στο μίσος, μα και δίχως να δείχνεις ποτέ περισσή καλοσύνη, κι' ουδέ παρά πολύ συνετός να μην είσαι ατά λόγια...

"Αν μπορείς να ονειρεύεσαι, δίχως ωστόσο να γίνεις των ονείρων σου σκλάβος ποτέ. Κι' αν μπορεί να λογιέσαι, μα χωρίς και να κάνεις τη Σκέψη σκοπό της ζωής σου...

"Αν μπορείς ν' ανταμώνεις τον Θρίαμβο κι' είτε την Ήττα και να φέρνεσαι πάντα στους δύο κατεργάρους αυτούς ολόιδια.

"Αν μπορείς να υποστείς μιαν αλήθεια πού πεις, να την βλέπεις, διαστρεμμένη άπ' αχρείους, να γίνεται φάκα για βλάκες...

Κι' αν της ζωής σου το έργο μπορείς να το βλέπεις συντρίμμια, και να, σκύβεις ξανά, να το χτίζεις ξανά με φθαρμένα εργαλεία...

"Αν μπορείς ν' αναγκάσεις τα νεύρα, τους μυς, την καρδιά σου,να δουλεύουν ακόμα για σε, κι' αφού σπάσουν, κι' αφού παραλύσουν κι' έτσι μπορέσεις ν' αντέχεις ακόμα, σαν μέσα σου πια δεν υπάρχει τίποτα εξόν απ’ τη θέληση, πού τους προστάζει:«Βαστάτε»! ...

"Αν, με τα πλήθη μιλώντας, φυλάξεις την πάσα αρετή σου, κι' αν, με ρηγάδες παρέα, δεν χάσης το νου σου,κι' αν, ούτε εχθροί, μα ούτε οι φίλοι σου, να σε πονέσουν μπορούνε. Κι' αν λογαριάζεις τους πάντας, άλλα και κανέναν περίσσια...

Κι' αν μπορείς να διατρέχεις στο κάθε λεπτό, πού ποτέ δε σχωρνάει, όλον τον δρόμο πού πρέπει να γίνει στα εξήντα του μέρη,- τότες δική σου θέ νάνε όλη ή Γη, κι' ότι μέσα της κλείνει,_ και — τρανότερο — τότες θέ νάσαι ένας "Άντρας, παιδί μου...

                                                                                                                            RUDUARD KIPLING