Huilbaby

Als een baby alsmaar aan het huilen is kan dat een situatie geven die op den duur voor de ouders, en voor het kind, bijna niet meer is vol te houden. Dit komt omdat ouders biologisch zijn geprogrammeerd om aan het huilen aandacht te schenken, en het daarom onmogelijk kunnen negeren. Voor een baby is huilen een overlevings mechanisme dat er voor zorgt dat de ouders min of meer worden gedwongen om in zijn/haar behoefte te voorzien, bijvoorbeeld als hij honger heeft, of dorst of zich anderszins oncomfortabel voelt. Meestal werkt dit mechanisme heel goed, maar soms gaat het mis, namelijk als een baby maar door gaat met huilen en zich niet laat troosten.

OMVANG EN AARD VAN HET PROBLEEM 

Uit literatuur gegevens blijkt overmatig en ontroostbaar huilen verassend veel voor te komen, studies spreken zelfs van een op tien. Volgens een praktische medische definitie is er sprake van een huilbaby indien huilen plaats vindt meer dan drie uur per dag gedurende minstens een week. Over oorzaken is weinig feitelijk bekend en lichamelijk wordt er meestal niets gevonden. Ter verklaring is vaak gezocht naar een mogelijk verband met buikklachten, waaronder problemen met de voeding, allergieën en stoornissen van het spijsverteringssysteem. Ook is wel gedacht aan een psychische oorzaak, met name aan een verstoorde ouder-kind relatie. Geen van deze theorieën is echter steekhoudend gebleken. Zo is er geen verschil tussen flesvoeding versus borstvoeding en evenmin blijken koemelk allergie en melksuiker intolerantie van grote invloed te zijn. En een verstoorde ouder-kind relatie lijkt eerder een gevolg dan een oorzaak van overmatig huilgedrag. Therapieën zijn over het geheel genomen proefondervindelijk van aard en grotendeels ineffectief. 

MEDISCHE BENADERING

Bij afwezigheid van aanwijsbare lichamelijke oorzaken wordt er medisch meestal niet te zwaar aan getild en beperkt de begeleiding zich tot het geruststelling van de ouders, temeer daar het overmatig huilen na de vierde maand wel vanzelf over gaat. Dit laatste moge dan het geval zijn, ondertussen zitten alle betrokkenen met een groot emotioneel probleem dat de verhoudingen in een gezin verregaand kan verstoren. Er zijn aanwijzingen dat in veel gevallen van baby mishandeling langdurig, ontroostbaar huilen een directe oorzakelijke factor is geweest. Om onder andere deze reden verdient het probleem meer aandacht dan er veelal aan wordt geschonken. 

CHIROPRACTISCHE BENADERING

In de chiropractie wordt een dergelijk huilen meestal in verband gebracht met een complex syndroom dat voort komt uit gewrichtsblokkades tussen achterhoofd en bovenste nekwervels. Dit leidt tot abnormale zenuwprikkeling waardoor een scala van klachten en symptomen kan ontstaan. Behalve overmatig huilen kan erbij horen: overstrekken felle schrikreacties, onrustig slapen, erge gevoeligheid van nek en achterhoofd, veelvuldig met de handjes achter de oren grijpen (sommige baby's hebben vrijwel zeker hoofdpijn). Het hoofd krampachtig achter over en opzij houden, liggen in de wieg in de vorm van een C-kromming, veelvuldig en vaak krachtig spugen, slecht verdragen van de voeding, temperatuursverhoging van een onbekende oorzaak. Indien borst voeding wordt gegeven is er in veel gevallen sprake van een duidelijke voorkeurs borst. Over het geheel maakt de baby een gespannen overprikkelde indruk.De oorzaak van dit soort problemen is vermoedelijk terug te voeren op (licht) trauma bij de geboorte. Volgens een Duitse studie van 600 probleem baby’s was er duidelijk meer kans op klachten bij zware en langdurige of juist heel snelle bevallingen. Echter ook in geval van een normale bevalling ondergaat het hoofd tijdens de doorgang door het geboorte kanaal een sterke draaiing . Het is waarschijnlijk dat bij een deel van de baby’s tijdens de geboorte het hoofd te stek draait, waardoor diepe spieren en banden te sterk worden uitgerekt, resulterend in wervelblokkades en verkrampte spieren. Dit kan enerzijds hoofdpijn geven en anderzijds via abnormale zenuwprikkeling boven genoemd klachtenbeeld veroorzaken. Recente ontwikkelingen op het gebied van de neurologie hebben inzicht gegeven hoe dit in zijn werk gaat.