Gure historia

Ikastetxe bezala dugun erronketako bat, gure karismarekin leialak izanik gizartearen beharretara egokitzea izango da, azken 100 urtetan Irunen egin dugun bezala.

Karitateko ahizpak 1921eko otsailaren 24an iritsi ziren Irunera eta “Maria Luisa egoitza” izeneko ikastetxea ireki zuten “Martindocenea” lursailean. Ia hasieratik ikasleak jaso zituzten doanik, oraindik gaur egun ditugun diru laguntza eta kontzerturik ez zegoenean.


Poliki poliki lokal berriak eskuratu zituzten eta behar berriei erantzuten zieten funtzio berriak hartu zituzten: hasiera batean Hondarribia kaleko 33 zenbakian (San Vicente etxea deiturikoa) eta beranduago 35 zenbakian.1924an ahizpek Irunen zegoen tuberkulosiaren kontrako anbulategiaren ardura hartu zuten. 1927an ikastetxean dagoen kapera irekin zen. 1930ean Hondarribia kaleko 37 zenbakian zegoen lursaila eskuratu zuten eta beste funtzio desberdin batzuk jorratzen hasi ziren (behartsuen etxeetara bisitak eta Mariaren Alabak Elkartea).


Gerra hasieran ikastetxea eta kontsultategia Odol Hospitalea deiturikoan bihurtu ziren, eta Hondarribi (Goizut etxea) eta Hendaian gaixoak zaintzen ibili ondoren beraien etxera itzuli ziren. Gerra zibileko biktimak zaintzen ibili ziren denboraldi batez, eta poliki poliki beraien betiko ekintzetara itzultzen joan ziren: ikastetxea, behartsuei bisitak…

Karitateko ahizpak Irunera iristen dira 1921ko otsalalren 24ean.

* * *

1927an ikastetxean dagoen kapera ireki zen.

* * *

Gerra hasieran ikastetxea eta kontsultategia Odol Hospitalea deiturikoan bihurtu ziren.

1946ean ikastetxearen lokalak handitu ziren eta 1950ean barnetegi bat zabaldu zuten. 30 urtez aritu zen lanean barnetegi hau neska umezurtz edo ezindutako gurasoak zituztenak zainduz. Urte horretan Hezkuntza eta Zientzia sailak 7 gradutako hezkuntza baimendu zuen eta 2 urte beranduago dirulaguntza ematen hasi ziren. Momentu hartan 290 neska ziren doaineko hezkuntza jasotzen zutenak.


1958an Gurutze Gorriko hospitalea ireki zen eta bertan 5 ahizpa aritu ziren lanean.

1992an behar berriei erantzunez eraikin berri bat ireki zen, gaur egun ezagutzen duguna.

Ikastetxea denborarekin bilakatuz joan da:

  • 1955an 310 neska-mutil zeuden ikasle bezala eta beste jarduera batzuk garatu ziren: jantzigintza, kontabilitatea, osasun zerbitzuak hospitalean, katekesia...
  • 1961ean administrazioa lanbide batxillergoa.
  • 1968an goi mailako batxillego teknikoa eta oinarrizko batxillergoa.
  • 1971tik osasun, administrazio eta ile-apainketa eta estetikako arloak irakasten ziren.
  • 1972an, gaur egun mantentzen den majorette taldea sortu zen.
  • 1985an Eusko Jaularitzatik OHO hezkuntza-ituna lortzen da eta REMeko lehen zikloko 2 gela ireki ziren.

1989an, inguruko eraikin bateko obrak direla eta, gure ikastexeak kalte larri konponezinak jasan zituen eta bere eraispena erabaki zen. Hurrengo bi ikasturtetan klaseak gela aurrefabrikatu batzuetan eman behar izan ziren Betherramita Aiten lursailetan, Mendelu inguruan.

1992an, behar berrietara egokitzen zen eraikina ireki zen, gaur egun dugun eraikina hain zuzen.

1998-99 ikasturtean 420 ikasle genituen, B ereduko 20 geletan banatuak; 22 irakasle sekular eta 8 ahizpa. Jangela martxan jarri zen.

2000 urtean azken gehikuntza egin zen, Hondarribi kaleko erakin batekin.

2007-2008 ikasturtean aldaketa garrantzitsu bat eman zen antolakuntzan, bi zuzendari pedagogiko ezarriz (HH eta LHrako bat eta DBHrako bestea). Ikastetxeen biziraupen ekonomikoa eta karisma Bizentziarra bermatzeko helburuarekin titulartasun talde berri bat osatu zen probintzi mailan.