อุปทานในทางเศรษฐศาสตร์ หมายถึง จำนวนสินค้าและบริการซึ่งผู้ผลิตเต็มใจที่จะผลิตและนำออกขายณ ระดับราคาต่างๆในระยะเวลาที่กำหนด
กฎอุปทาน (law of supply)
ตัวอย่างของอุปทาน
กฎของอุปทานจะพิจารณาไปที่ระดับราคาสินค้าที่อยู่ในช่วงเวลานั้น
โดยกำหนดให้ปัจจัยอื่น ๆ คงที่ เช่น ต้นทุนการผลิต จำนวนผู้ขายรายอื่น ดังนั้น หากเราต้องการขายเครื่องดื่มนํ้าผลไม้เราจะยังไม่ได้พิจารณาว่าต้นทุนการผลิตเท่าใด มีคู่แข่งรายอื่นอย่างไรบ้าง
ตัวอย่างตารางอุปสงค์
จะเห็นได้ว่า หากนํ้าผลไม้ราคากล่องละ ๒๔ บาท จะมีความต้องการขายถึง ๖ กล่อง แต่หากราคากล่องละ๔บาทซึ่งตํ่าที่สุดจะมีความต้องการขายที่ตํ่าสุดคือ๑กล่องซึ่งเป็นไปตามกฎของอุปทานที่ว่าหากสินค้ามีราคาแพงความต้องการขายสินค้าจะเพิ่มขึ้นแต่หากสินค้ามีราคาถูกลง ความต้องการขายสินค้าจะลดลงจากตารางสามารถแสดงเส้นอุปทานได้ดังนี้
ปัจจัยในการกำหนดอุปทาน
๑. ราคาสินค้าและบริการ
๒. จำนวนผู้ผลิต
๓. ต้นทุนการผลิต
๔. เทคโนโลยีการผลิต
๕. นโยบายของรัฐบาล
๖. ราคาสินค้าอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง
๗. สภาพดินฟ้าอากาศ