๑. มีความประพฤติ การปฏิบัติตนชอบด้านคุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณ เป็นที่ยอมรับของบุคคลในส่วนราชการและสังคม

ทำงานบนพื้นฐานของความถูกต้อง ยุติธรรม ถูกต้องตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ ไม่ก่อให้เกิดความ เดือดร้อนต่อผู้ร่วมงานและองค์กร เป็นสำคัญ มีความขยันหมั่นเพียร มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ รักษากฎระเบียบวินัย เคารพกฎหมาย จงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์

๒. เป็นบุคคลที่ได้รับการยอมรับ ยกย่อง ในสังคม ผู้ร่วมงานอย่างเปิดเผยทั้งต่อหน้าและลับหลัง

ส่งเสริมผู้ร่วมงานเมื่อมีโอกาสที่เหมาะสมและให้ความสำคัญในการรับฟังผู้อื่น และมีความยืดหยุ่นผ่อนปรนในบางเรื่อง ที่จะทำให้การ
ดำเนินงานมีประสิทธิภาพได้ ข้าพเจ้ายึดหลัก สังคหวัตถุ 4 เป็นหลักธรรมในการยึดเหนี่ยวจิตใจของผู้อื่นให้ปฏิบัติงาน ได้แก่ ทาน (การเสียสละเอื้อเฟื้อแบ่งปัน) ปิยวาจา (การพูดด้วยถ้อยคำที่ไพเราะอ่อนหวาน พูดด้วยความจริงใจ)  อัตถจริยา (การสงเคราะห์ ประพฤติในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น) สมานัตตา (การประพฤติเสมอต้นเสมอปลาย)

๓. ประพฤติปฏิบัติงานที่ในหน้าที่และนอกเหนือหน้าที่ สม่ำเสมอ เต็มใจ มีจิตมุ่งผลสัมฤทธิ์ของงานที่รับผิดชอบ

พยายามทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ประสบความสำเร็จ ในขณะที่งานภายนอกที่ต้องรับผิดชอบในหน้างานด้านต่าง ๆ ต้องวางแผน ดำเนินการประสานงานให้ประสบความสำเร็จมากที่สุด

๔. มีผลงานเชิงประจักษ์ ดีเด่น เป็นที่ยอมรับ สมควรได้รับการยกย่อง ให้หมายรวมถึงผลการปฏิบัติงานในหน้าที่เป็นอันดับแรก ผลงานจากการอุทิศทุ่มเท เสียสละ เกิดประโยชน์กับส่วนราชการและประชาชน ทั้งนี้อาจปรากฏเป็นผลงานด้านเอกสารที่สืบค้นได้เชิงประจักษ์และ/หรือ ผลการปฏิบัติที่ไม่ปรากฏเอกสารแต่เป็นรูปธรรมที่ยอมรับอย่างกว้างขวางของผู้เกี่ยวข้อง

โดยการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง ให้เป็นต้นแบบในงานด้านวิชาการ การนำนักศึกษาร่วมแข่งขันในเวทีต่าง ๆ และเข้าร่วมประชุมวิชาการในแวดวงที่เกี่ยวข้อง เพื่อประชาสัมพันธ์สาขา วิชา/คณะ และมหาวิทยาลัยในวงกว้างต่อไป โดยพิจารณาว่าการบริหารจัดการความรู้ที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์เป็นสิ่งที่สำคัญส าหรับทุก ๆ คน