Tochtverslag: Basiscursus april 2006

Zondag 9 april was de afsluiting van de voorjaarsbasiscursus van Okawa. De dag begon nogal stressvol. Voor mij vooral, want ik had de avond ervoor duidelijk een grens afschreden, namelijk die van de verstandige hoeveelheid bierconsumptie. Bij het zetten van mijn wekker was ik vergeten na het instellen van de juiste alarmtijd om het schuifje weer op de goede positie te zetten zodat hij ook af zou gaan. Ik werd wakker op het moment dat Sem voor de deur stond omdat hij de sleutels van de container en het busje wilde hebben. Na het haastig in een tas gooien van mijn spullen ben ik naar het sportcentrum gefietst waar ik meteen in kon stappen. Hier kwamen we er achter dat ik het extra wetsuit was vergeten, dus we moesten langs mijn kamer die wel op de route naar Hohenlimburg ligt. Hier was duidelijk nog geen grens bereikt want de sfeer in de bus was ondanks het oponthoud nog erg goed, en zelfs het feit dat de kwaliteit van de banken niet bijzonder hoog kon hier niet aan af doen. De reis verliep verder buiten een file zonder problemen.

Bij Hohenlimburg aangekomen was meteen te zien dat er flink veel water op stond, dus dat beloofde wat. Na een ontbijt te hebben gehaald bij de plaatselijke kebabzaak, was het tijd om om te kleden. Vervolgens gingen Daan en Sem met Stefan, Sjoerd en Parsa oefenen op het rustige gedeelte van de baan, terwijl ik met Esther en Bart bovenin instapte om te spelen in de golf bovenaan. Het was meteen goed te merken dat ik al een aantal maanden niet meer had gesurft, want bij de eerste pogingen schoot ik meteen door naar de andere kant. Het duurde dan ook niet lang voor ik mijn eerste succesvolle eskimorol nodig had. Het was echter lekker rustig op de baan dus er was alle gelegenheid tot oefenen en langzamerhand ging het steeds beter, waarschijnlijk ook geholpen door het feit dat mijn kater een beetje aan het afzakken was. Na een tijdje zakten we de baan verder af waar we rest tegenkwamen en vernamen dat Stefan zijn lunch (het broodje kebab) al weer voor de tweede keer had geproefd. Hij had ook een grens overschreden door de lactose in saus, waar zijn lichaam het niet mee eens was. De beginners hadden hun grenzen ook al goed op de proef gesteld, wat al had geresulteerd in een aantal zwempartijen. Er werden echter ook al goede vorderingen geconstateerd.

De rest van de dag werd er nog flink geoefend, en gelukkig ook met enig succes. Hiervan zijn door Parsa enige filmpjes gemaakt welke wellicht binnenkort op de site zullen verschijnen. Er kwam ook een vriendelijke fotograaf met goede camera langs, die heeft ook nog enkele foto's geschoten, en het eerste resultaat dat binnen is, is veel belovend. Het was echter wel te merken dat ik vermoeid werd, want het eskimoteren, dat minder nodig werd ging ook steeds moeizamer. Zo kwam het dat ik bij de laatste run van de dag toch nog ben gaan zwemmen, wat toch spijtig was. Hierna was voor mij de grens bereikt en heb ik toegekeken hoe de rest de baan verder afging.

Na het omkleden zijn we bij de vaste pizzeria wat gaan eten, waar alweer een van onze grenzen op de proef werd gesteld, want de kok was de maaltijd van Sem vergeten te bereiden. Het geduld was gelukkig nog niet op, zodat wij allen moe maar voldaan konden terugkeren naar Eindhoven. 

Jasper