ต้นกำเนิดช็อกโกแลต

ช็อกโกแลตเป็นผลิตภัณฑ์อาหาร ทำจากฝักโกโก้ มีในรูปต่าง ๆ ทั้ง ของเหลว, ของแข็ง หรือเป็นซอส ไปจนถึงเป็นสารให้รสชาติในอาหารอื่น ปรากฏว่ามีการบริโภคโกโก้หรือกากาโอมาตั้งแต่อารยธรรมโอลเม็ก (1,900–1,100 ปีก่อน ค.ศ.)[1][2] และส่วนใหญ่ของประชากรมีโซอเมริกาโบราณ รวมถึงมายาและแอซเท็กซึ่งบริโภคในรูปของเครื่องดื่มโกโก้[3]

เมล็ดของต้นโกโก้มีรสขมและจะต้องผ่านกระบวนการหมักก่อนเพื่อให้เกิดรส หลังหมักเสร็จแล้ว จะนำเมล็ดโกโก้ไปตากแห้ง ทำความสะอาด และนำไปให้ความร้อน โกโก้ที่ผ่านกระบวนการแล้วนำไปหลอมจะเรียกว่าช็อกโกแลตลิเกอร์ ซึ่งสามารถทำให้แข็งตัว ขึ้นรูป หรือเข้ากระบวนการอื่น ๆ ให้เป็นโกโก้ซอลิดและเนยโกโก้ ช็อกโกแลตบิตเทอร์หรือเบกคิงช็อกโกแลตประกอบด้วยโกโก้ซอลิดกับเนยโกโก้ โดยไม่เติมน้ำตาลเพิ่ม เบกคิงคาเคาที่นำไปป่นเป็นผงจะมีไฟเบอร์มากกว่าเนยโกโก้ และสามารถนำมาเข้ากระบวนการกับอัลคาไลเพื่อผลิตโกโก้ดัตช์ ช็อกโกแลตส่วนใหญ่ที่บริโภคในปัจจุบันอยู่ในรูปของช็อกโกแลตหวานซึ่งอาจผสมน้ำมันปาล์มและน้ำตาล, ช็อกโกแลตนมซึ่งคือช็อกโกแลตหวานผสมนมผงหรือนมข้น และไวต์ช็อกโกแลตซึ่งไม่ผสมโกโก้ซอลิด