Op deze pagina zullen we vooral onze belevenissen delen buiten ons project om. Zo zullen we bijvoorbeeld extra activiteiten delen waarbij we geld ophalen voor ons project, ergens heen gaan om over ons project te praten of gewoon andere leuke dingen!
Wilt u op de hoogte blijven tijdens onze reis in Oeganda en tijdens ons hele project door? Dat kan! Als u een kleine bijdrage levert op onze doneerpagina en een vervolgens een mail stuurt naar Meesterproef2018.2019@outlook.com zullen wij u op de hoogte houden van onze vorderingen!
Donderdag 28 maart hadden wij de presentatie van onze meesterproef bij ons op school. Hierbij was onze expert aanwezig en de voorzitster van Bake for Life. Zij waren erg enthousiast over ons idee, wat wij erg leuk vonden om te horen! Daarnaast werden er nog prijzen uitgereikt voor wie de beste meesterproef had. Wij zijn hierbij 2e geworden!
Wij willen iedereen die ons heeft gesponsord heeeeeeeel erg bedanken. Wij hebben een onvergetelijke reis gehad en zijn heel blij dat we deze mogelijkheid hebben gekregen. We vinden het ook erg fijn dat we iets hebben kunnen betekenen voor de mensen in de bakkerij. We kregen een week na ons bezoek nog een appje van de manager dat ze erg blij waren met het nieuwe recept en dat ze het ook hadden toegepast op andere producten. Daar doe je het allemaal voor!!! Daar hebben niet alleen wij voor gezorgd maar ook onze leraren, ouders, sponsoren, expert en opdrachtgever.
Nogmaals bedankt,
Nina, Amber, Dagmar en Ferhan
Donderdag 21 februari was onze laatste dag in Oeganda en je kan Oeganda natuurlijk niet verlaten zonder dat je wat wilde dieren hebt gezien. Het was dus tijd voor een safari! We vertrokken super vroeg (5 uur 's ochtends) naar het park Lake mburo en hebben hier eerst een boottocht gemaakt en vervolgens zijn we het park doorgereden en hebben hier erg veel dieren gezien. Op de terug weg zijn we nog bij de evenaar gestopt en hebben hier een foto gemaakt. In de avond hadden we afgesproken om samen met onze opdrachtgever, Dick van der Breggen, te gaan eten en te praten over het project. Na het eten zijn we vroeg naar bed gegaan want we moesten de dag erna alweer om 2 uur 's ochtends op om naar het vliegveld te gaan. Op het vliegveld kwamen we de leerlingen van het Lumion tegen die ook in Oeganda waren geweest voor een project, super toevallig! Aangekomen in Amsterdam stonden al onze familieleden klaar, zijn we lekker naar huis gegaan en hebben heeeeeeeeeel lang geslapen.
Woensdag 20 februari zijn wij weer naar Bake for Life gegaan en hebben wij hier ons idee uitgeprobeerd! Dit verliep eigenlijk heel soepel. Mandazi op een bakplaat leggen, de oven in (wel de manager beetje uitleggen wat nou precies de bedoeling was want communiceren in Oeganda kan lastig zijn), en vervolgens de mandazi nog 3 minuten frituren. We hebben dit op 3 verschillende manieren gedaan. Een paar mandazi hebben we alleen omgedraaid en een paar zowel de bakplaat draaien als de mandazi zelf omdraaien. Vervolgens hebben we ze nog op 2 verschillende temperaturen gefrituurd om te kijken welke temperatuur het beste zou zijn.
Nadat alles gefrituurd was hebben we samen met de manager gekeken wat het beste was. Dit waren de mandazi waarbij zowel de bakplaat als de mandazi zelf omgedraaid was en met de lagere temperatuur. De manager was erg enthousiast over het recept en was al meteen een nieuw recept aan het maken. De mandazi was namelijk iets meer uitgezet en was iets zoeter. Dat de mandazi meer uitzet vond de manager ook helemaal geweldig want dat betekent dat je minder deeg hoeft te gebruiken voor dezelfde maat. Vervolgens hebben we ook nog de mandazi laten proeven aan mensen op het terrein. Hierbij gaven we ze 2 stukjes mandazi: 1 was van ons en 1 was de oude mandazi en vroegen we welke ze lekkerder vonden. Bijna iedereen vond die van ons lekkerder wat heel leuk om te horen was! We kunnen dus wel zeggen dat het project geslaagd is. We hebben een video gemaakt met de reactie van de bedrijfsleider en van de bevolking (zie hiernaast).
Dinsdag 19 februari zijn wij naar de school geweest van 1 van de Oegandese studenten. Wij zouden hier een les wiskunde volgen. Er werd al gezegd de dag van te voren dat ze niet zeker wisten of we er bij zouden passen maar toen we binnen kwamen schrokken we toch wel een beetje. 77 leerlingen in 1 klas lokaal...... dat is toch wel iets anders dan max 30 leerlingen in Nederland. Gelukkig is het toch nog gelukt om een plekje te vinden en hebben wij een les wiskunde gevolgd. Na de les zijn we met de 3 studenten en leraar naar de suikerfabriek geweest om daar rond te kijken en zijn we naar de markt geweest en hebben ergens gegeten. Toen we weer terug liepen naar ons hotel hebben wij nog meegedaan met een spelletje met een groepje schoolkinderen en zagen we nog aapjes voor het hotel zitten!
Maandag 18 februari zijn wij naar de zorgboerderij "home sweet home" geweest. Hier krijgen gehandicapte kinderen dagbesteding. Ze helpen 5 dagen in de week mee op de boerderij. Deze boerderij is opgericht door een Nederlandse vrouw, Eline. Eline is 24 jaar en woont al 3 jaar in Oeganda.
Ook het vinden van de zorgboerderij was weer een avontuur. We hadden namelijk wel een locatie gekregen alleen niet elke weg in Oeganda is nou zo super goed om over heen te rijden. We zijn dus door super kleine, heuvelachtige, modderige wegen gereden maar zijn uiteindelijk wel aangekomen! We werden gastvrij ontvangen en kregen een rondleiding van Eline over de boerderij. Alle kinderen waren super enthousiast en begonnen ons allerlei dingen te laten zien. Na de rondleiding gingen we samen met Eline naar het dorp om wat eieren en chapati te halen. We gingen namelijk een typisch oegandees gerecht eten: rolex/rolleggs. Zoals de naam al zegt was dit ei dat opgerold was in een chapati. Erg lekker! Wij willen Eline enorm bedanken voor de leuke en indrukwekkende dag. Meer informatie over de zorgboerderij van Eline is te vinden: https://homesweethomeuganda.nl/zorgboerderij
Na de zorgboerderij hadden wij afgesproken met 3 Oegandese studenten die in Jinja wonen. Zij kwamen samen met hun leraar naar ons hotel toe en wij hebben hier toen samen gegeten.
Zaterdag 16 februari gingen wij weer verder naar het volgende plaatsje namelijk Mukono. Ons hotel zat hier maar eigenlijk hadden wij hier verder niet zoveel te zoeken. Een paar kilometer verder lag namelijk Nkokonjeru maar hier was niet echt een hotel waar wij konden verblijven. In Nkokonjeru lag Bake for Life en daar gingen wij dan ook, nadat we onze spullen hadden gedropt in het hotel, heen. Ook deze rit was weer een avontuur want ook Bake for Life had geen adres..... Uiteindelijk aangekomen in Nkokonjeru was het dus weer de vraag waar we heen moesten. Wij dus maar weer bellen naar de mensen van Bake for Life en uiteindelijk hebben zij ons opgehaald op de plek waar we stonden. In bake for life hebben we eerst een rondleiding gekregen in de bakkerij en over het terrein waar de kinderen slapen en naar school gaan (hier mochten we geen foto's maken ivm privacy van de kinderen). Allemaal erg indrukwekkend om te zien. Vervolgens zijn we nog met de nonnen gaan mee-eten en hebben we een plan gemaakt voor woensdag om te gaan testen. Eigenlijk was het plan om zondag te gaan testen maar wij hadden er als Amsterdammers natuurlijk niet aan gedacht dat op zondag niks open is. Zondag hebben we toen maar een wandeling gemaakt in het regenwoud wat heel erg mooi was én hebben we aapjes kunnen spotten!
Woensdag 13 februari was het zo ver, we vertrokken naar Oeganda. Na een lange vlucht kwamen we doodmoe om 5 uur 's ochtends aan in Entebbe. We zijn vervolgens naar het hotel in Kampala gegaan, hebben nog even geslapen en toen moesten we al weer door naar onze eerst afspraak. We zijn die dag naar Bbrood gegaan en hebben daar een rondleiding gekregen in de bakkerij, meegeholpen met het bakken van muffins en ook nog ons eigen idee van de Mandazi geprobeerd. Dit lukte al aardig, maar het deeg was niet hetzelfde als bij Bake for life dus het rees niet helemaal goed. In de avond hadden wij afgesproken met twee Oegandese studenten en hebben wij samen met deze leerlingen gegeten.
De volgende dag (vrijdag) hebben wij met hen afgesproken om naar hun huis te gaan om te zien hoe zij leven. Er werd gezegd dat dit 2 km verderop zou zijn, dus dachten we dat we dit wel konden lopen. Tot dat we daadwerkelijk gingen kijken waar we precies heen moesten.... 17 km?! Dat werd toch gewoon met een busje erheen gaan. En dan zou je denken dat je er bent. Noopp. We moesten van de leerlingen naar Kyanja rijden maar Kyanja is nog best wel groot dus waar ga je dan heen?? Een adres hadden ze ook niet want ze woonden ergens achterin een wijkje. Dus aangekomen in Kyanja bellen wij naar de leerlingen, maar daar kwam eigenlijk niks nuttigs uit. Dus dan maar de driver proberen. Oegandese onder elkaar misschien? Nadat onze driver gebeld had met een van de leerlingen wisten we eindelijk de weg en zijn we aangekomen.
Hier werden we met liefde ontvangen en hebben we meegeholpen met koken. Dit werd gewoon in een bezemkast gedaan met een wat kolen, vuur en pannen. Ook de buurkinderen vonden het erg interessant dat wij er waren en kwamen steeds om het hoekje kijken. Wij zijn vervolgens even met hen gaan spelen. Weer een hele mooie ervaring! Vervolgens zijn we nog met de 2 studenten naar het Uganda museum geweest en hebben we wat geleerd over de Oegandese geschiedenis.
Om geld in te zamelen voor de reis naar Oeganda hebben wij een oliebollenactie georganiseerd bij ons op school. Onze klasgenoten en leraren konden 5 oliebollen of krentenbollen bestellen voor 5 euro. Deze oliebollen zouden we dan 20 december op school uitdelen. Veel leraren waren erg enthousiast en veel waren de actie helemaal vergeten en waren dus erg blij dat we wat extra zakken hadden besteld. De actie verliep erg goed en we hebben weer een mooi bedrag opgehaald.
Woensdag 31 oktober zijn wij met het hele Quasi Mandazi team naar het TedXamsterdamED event geweest in Amsterdam. We waren hiervoor uitgenodigd door de stichting Technasium. Wij mochten in de pauze tussen de Tedtalks door een praatje houden met alle mensen die geïnteresseerd waren in het Technasium. Hierbij kregen we een eigen tafel en hadden we zelf Mandazi broodjes meegenomen en een eigen laptop. We hebben met veel enthousiaste mensen gepraat over het Technasium en over ons project. Daarnaast mochten we ook de zaal in om naar alle Tedtalks te kijken, wat ook erg interessant was!
Woensdag 7 november is er een stuk geplaatst in de Westerpost Nieuw-west over ons project. Hierbij wordt uitgelegd wat ons project is, wat we gaan doen, over de samenwerking met de Oegandese studenten en natuurlijk onze reis!
Wilt u dit krantenbericht graag lezen? Klik op de groene knop hieronder!