อสม.น้อยร่วมใจ ต้านภัยไข้เลือดออก
อสม.น้อยร่วมใจ ต้านภัยไข้เลือดออก
การบริการวิชาการแก่สังคมเป็นหนึ่งภารกิจหลักของมหาวิทยาลัย คณะสาธารณสุขศาสตร์เป็นคณะที่มีการจัดการเรียนการสอนเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพหรือการสร้างเสริมสุขภาพแก่ชุมชน เพื่อให้ได้ประสิทธิภาพในการดูแลหรือสร้างเสริมสุขภาพสำหรับชุมชนนั้น จำเป็นจะต้องมีการขับเคลื่อนร่วมกันระหว่างเครือข่ายองค์กรชุมชนเองและมหาวิทยาลัย ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นการเรียนรู้ร่วมกัน การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ การบูรณาการการเรียนการสอน และการวิจัย อีกทั้งเป็นการเสนอความต้องการของชุมชนในการใช้มหาวิทยาลัย ในการแก้ไขปัญหาของชุมชนได้อีกทางหนึ่งด้วย เนื่องจากปัจจุบันไข้เลือดออกนับเป็นปัญหาสำคัญทางการแพทย์และการสาธารณสุขในระดับประเทศ แต่เดิมระบาดวิทยาของโรคไข้เลือดออกจะพบบ่อยในกลุ่มเด็กอายุ 5-9 ปี แต่ปัจจุบันมักพบผู้ป่วยในทุกกลุ่มอายุและโรคไข้เลือดออกนี้มียุงลายเป็นพาหะนำโรคที่สำคัญ
ประเทศไทยเป็นประเทศเขตร้อนที่เหมาะแก่การเจริญเติบโตของยุงลายและเกิดการระบาดของไข้เลือดออกเป็นจำนวนมากจากสถานการณ์โรคไข้เลือดออกในปี พ.ศ. 2559 (ข้อมูลจากระบบรายงานเฝ้าระวังโรค 506 สำนักระบาดวิทยา ณ วันที่ 27 ธันวาคม 2559) มีรายงานผู้ป่วยโรคไข้เลือดออก ( Dengue fever : DF, Dengue haemorrhagic fever : Dengue shock syndrome : DSS) สะสมรวม 62,405 ราย อัตราการป่วย 95.38 ต่อประชาการแสนคน และเป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพประชาชนในจังหวัดปทุมธานีเป็นหนึ่งในจังหวัดที่อยู่พื้นที่เสี่ยงต่อการเป็นไข้เลือดออก พบว่ามีผู้ป่วยโรคไข้เลือดออก คิดเป็นอัตราป่วยเท่ากับ 36.16 ต่อประชากรแสนคน ส่วนใหญ่เป็นนักเรียน ชั้นประถมศึกษา และจากการศึกษาการดำเนินชีวิตของพาหะนำโรคไข้เลือดออกคือยุงลายพบว่าอาหารที่สำคัญคือเลือดของสัตว์เลือดอุ่น ยุงจะออกหาอาหารวันละ 2 ครั้งคือตอนเช้า และตอนบ่ายจนค่ำ ยุงลายมักจะไม่ออกหากินในเวลากลางคืนแต่หากมีแสงสว่างเพียงพอยุงก็อาจจะหากินตอนกลางคืน
ดังนั้นโรงเรียนซึ่งเป็นสถานที่รวมกลุ่มเด็กวัยเรียนอาจเป็นสถานที่เสี่ยงสำหรับการเกิดโรค หากไม่สามารถจัดการเรื่องสิ่งแวดล้อมที่เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุงได้ การดำเนินการเฝ้าระวัง ป้องกันโรคไข้เลือดออกในโรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการแหล่งเพาะพันธุ์ยุง และการเฝ้าระวัง หากสามารถให้นักเรียนเข้ามามีส่วนร่วมโดยแนวคิดโรงเรียนเป็นบ้านหลังที่สอง และแนวคิดเพื่อนช่วยเพื่อนให้ปลอดภัยโดยคัดเลือกนักเรียนแกนนำในโรงเรียนมาจัดกระบวนการเรียนรู้ที่เหมาะสมให้มีความรู้เรื่องโรคและการป้องกันไข้เลือดออก ฝึกปฏิบัติให้มีทักษะในการป้องกันโรคที่สามารถกระทำได้โดยเน้นการกำจัดลูกน้ำยุงลายที่เป็นพาหะนำโรค และเฝ้าระวังการป่วยของเพื่อนร่วมโรงเรียน คาดว่าจะสามารถช่วยให้นักเรียนในโรงเรียนมีระบบการเฝ้าระวังและป้องกันโรคไข้เลือดออกในโรงเรียนได้อย่างมีคุณภาพ